မြန္ျပည္သစ္ပါတီျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲနဲ.ပတ္သက္၍ BURMA VJ Media သတင္းအသုံးအႏွဳန္းေၾကာင့္ျငင္းခုံေနၾက

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

မြန္ျပည္သစ္ပါတီျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲနဲ.ပတ္သက္၍ BURMA VJ Media

သတင္းအသုံးအႏွဳန္းေၾကာင့္ျငင္းခုံေနၾက

 အဓိကျငင္းခုံေနသည့္အသုံးအႏွဳန္းကုိမွင္နီျဖင့္ဟုိင္လုိက္ေပးထားသည္။

သေအာက္ပါဘာမာဗီေဂ်သတင္းကသုံးႏွဳန္းထားသည့္အသုံးအႏွဳန္းကုိမရွင္းမလင္းျဖစ္ေနၾကသည္၊ အစုိးရ ႏွင့္ မြန္ျပည္သစ္ ပါတီ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြး ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ဦးေဆာင္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ႏွင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ဒုတိယဥကၠဌ ႏိုင္ေရာစ ဦးေဆာင္သည့္အဖြဲ႕သည္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ Strand Hotel ၌ နံနက္ ၉း၀၀ နာရီတြင္ စတင္ ေတြ႕ဆုံခဲ့ပါသည္။ အဲ့ဒီ အစည္းအေဝးအတြင္း အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးကို သေဘာတူေဆြးေႏြး လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကၿပီး အခု ေဆြးေႏြးပဲြမွာ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ျဖစ္ပါသည္။ ပထမအႀကိမ္မွာေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္း ဆခရဘူရီၿမဳိ႕၌ အထက္ပါ ႏွစ္ဖြဲ႕မွာ ေဆြးေႏြးၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ 

By: Burma VJ Media Network 

ေအာက္ပါျငင္းခုံေနၾကအသံမ်ား၊ 

Aow Kou Rot မီဒီယာကို စတုတၴမ႑ိဳင္လို မွ်တခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အျပဳသေဘာနဲ႔ ေထာက္ျပသင့္ပါတယ္။ Process ေတြကို ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း နားလည္ ရပါတယ္။ သတင္းေတြရဲ့ details ေတြကိုလဲ သိႏိုင္သေလာက္ ႏိႈက္ ထုတ္ရပါတယ္။ "နံနက္ ၉ း ၀၀ နာရီတြင အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို သေဘာတူ ေဆြးေႏြး လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကပါသည္" ဆိုတာ အရမ္းကို မွားေနတဲ့ အေရးအသားပါ။ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို အဲေလာက္ထိ လုပ္ေဆာင္ခြင့္ မေပးထားတာ သေဘာေပါက္ ထားေစလိုပါတယ္။ ေကအန္ယူ ပြဲတုန္းကလဲ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး အဲဒီလို သံုးႏႈုန္းေရးသားတာေတြကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံကို ေကာင္းေအာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ လူတိုင္း ဆႏၵ႐ွိၾကပါတယ္။ မိိမိဆႏၵစြဲႏွင့္ မေရးသင့္ပါ။ သတင္းကို သတင္းလို ေရးေစခ်င္ပါတယ္။ လိုရာကို တြန္းၿပီးေရးတာမ်ိဳးဟာ ဝါဒျဖန္႔ခ်ီတဲ့ ပံုစံျဖစ္ေနလို႔ မိမိကိုယ္ကို လြပ္လပ္မွ်တတဲ့ မီဒီယာအေနနဲ႔ ရပ္တည္မယ္ဆိုရင္ အသံုးအႏႈန္းေတြ အခ်က္အလက္ေတြကအစ တိက် ေသခ်ာဖို႔ လိုပါတယ္လို႔ အႀကံဳ ျပဳပါရေစ။ မီဒီယာကုိ အစဥ္ေလးစားလ်က္ 

Thandar Phyu အရမ္းမွန္တာဘဲ။ အရးအသားေတြက ကိုယ္လိုရာ ဆြဲၿပီးေရးေနသလိုဘဲ။ 

Nyan Lin Oo ဘာလို႕လဲ? ေဆြေႏြးျပီး လက္မွတ္ထိုးတာ တကယ္မဟုတ္ဘူးလား? KNU လဲလက္မွတ္ထိုးျပီးျပီေလ။ ဘာေတြကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲ? 

Nyan Lin Oo ဒါဆို KNU က အတု လက္မွတ္ထိုးတာေပါ့။ ဗညာ ဃံင္သာင္ေဇတ္ဍာံ ဟာ ရွုပ္ကုန္ပီကြာ ၊ ျမန္မာစစ္အစုိးရရဲ႕လွည္႕ကြက္ေအာက္မွာ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ဖုိ႕ေကာင္းတယ္ေနာ္၊ တုိင္ရင္သားလက္နက္ကုိင္းအဖြဲ႕ေတြ သတိထားၿပီး လက္မွတ္ထုိးပါလုိ႕ အၾကံျပဳခ်င္တယ္။ 

ow Kou Rot ကိုဥာဏ္လင္းဦး ဒီအခ်က္အေပၚကို စိတ္ဝင္းစားမယ္ထင္လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ပါတယ္။ ထိုးခဲ့တဲ့လက္မွတ္ဟာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး အတြက္မဟုတ္ပါ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ဆက္လက္ေဆြးေႏြးဖို႔ သေဘာတူတဲ့လက္မွတ္ ေရးထိုးျခင္းပါ။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေကအန္ယူနဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ေတြရဲ့ ေဘာင္ေက်ာ္လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျပသနာ တက္ေနဆဲပါ။ ဘယ္လိုျပန္လည္ ေျဖ႐ွင္းရမလဲဆိုတာ ေကအန္ယူဗဟိုမွာ အေရးေပၚ ဒုတိယအႀကိမ္ ဗဟိုေကာ္မတီ အစည္းအေဝး ေခၚၿပီး ေဆြးေႏြး ခဲ့ၾက တယ္။ ေနာက္တစ္သုတ္ အတြက္ ကိုယ္စားလွယ္လည္း ေ႐ြးခဲ့တယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကိုလည္း သတ္မွတ္ ခ်ထားခဲ့တယ္။ ဆိုေတာ့ အရင္ ျပည္တြင္း မီဒီယာေတြရဲ့ အေရးအသားကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ "အပစ္အခတ္ရပ္စဲဖိုု႕ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးတယ္" ဆိုတဲ့ အေရးအသားဟာ အစိုးရဘက္က ဝါဒျဖန္႔ခ်ီဖို႔ ေရးတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သတင္းေထာက္ေတြ ကိုယ္တိုင္က ဒီအခ်က္အေပၚ မ႐ွင္းလို႕ ေရးၾကတာလားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မသိပါ။ အေရးႀကီး မွတ္သားစရာ တစ္ခ်က္က " ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို အာဏာကုန္အပ္ၿပီး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးအတြက္ ႀကိဳက္သလို ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္႐ွိတယ္" လို႕ ဘယ္ႏိုင္ငံေရး ပါတီကမွ ခ်မွတ္ထားျခင္း မ႐ွိဘူး ဆိုတဲ့အခ်က္ပဲ။ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကို သူ႔ဘက္ကိုယ့္ဘက္ ၫိႈၿပီး ရ႐ွိတဲ့သေဘာတူညီခ်က္ကို အထက္ကို တင္ျပဖို႔ပဲ ႐ွိပါတယ္။ အဲဒါကို နားလည္ ေစခ်င္ပါတယ္။ 

Tineyintharvoice Ethnicnationalitiesvoice မီဒီယာတုိက္ပြဲေအာက္မွာနာမည္ပ်က္ႏုိင္တယ္ဆုိတာသက္ေသအေထာက္အထားရွိခဲ့သည့္အတြက္ေၾကာင့္ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားနဲ.ပတ္သက္၍အမွန္အတုိင္းေဖာ္ျပရန္ေကအုိင္အုိေရာ၊ေကအန္ယူပါေတာင္းဆုိခဲ့သည္၊ဒါေၾကာင့္၊တုိင္းရင္းသားမီဒီယာမ်ားအေနနဲ.ပုိမုိလုပ္ေဆာင္ဖုိ.လုပ္အပ္ပါသည္၊ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္မၾကာခင္မွာမြန္ျပည္သစ္ပါတီကတရားဝင္ထုတ္ျပန္လိမ့္မည္လုိ.ေမွ်ာ္လင့္ပါလ်က္

ပဏာမၿငိမ္းခ်မ္းေရးကာလ တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ အစိုးရမရုိးသား ဟု ေကအန္ယူ ေျပာ

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet  

ပဏာမၿငိမ္းခ်မ္းေရးကာလ တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ အစိုးရမရုိးသား ဟု ေကအန္ယူ ေျပာ 

  by သစ္ထူးလြင္

အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးအတြက္ ပဏာမသေဘာတူညီမႈ ရျပီးေသာ္လည္း ကရင္ျပည္နယ္တြင္ တုိက္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ ျဖစ္ပြားေနျခင္းသည္ ျမန္မာအစိုးရ၏ မရုိးသားျခင္းကို ေဖာ္ျပေနေၾကာင္း ကရင္ အမ်ိဳးသားအစည္းအရံုး (ေကအန္ယူ)က ေျပာၾကားလိုက္သည္။ “အခုဟာ လက္မွတ္ေရးထုိးတုန္းက အားလံုးအဆင္ေျပခဲ့ေပမယ့္ ခုလုိ ေအာက္က လူေတြ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ေနတာေတ့ာ မေကာင္းဘူး။ မရုိးသားတဲ့ သေဘာေတြ ေတြ႕ ေနရေတာ့ ဘယ္အပုိင္း မရုိးသားတာလည္းဆုိတာကို ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ေလ့လာ ေနပါ တယ္။”ဟု ဒုဥကၠ႒ ဦးေစာေဒးဗစ္သာကေပၚ က YPI သို႔ေျပာသည္။ ျမန္မာအစုိးရနွင့္ ေကအန္ယူတုိ႔သည္ ယခုလ ၁၂ ရက္ေန႕တြင္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ပဏာမသေဘာတူညီမွဳ အတြက္ ဘားအံျမိဳ႕၌ လက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပင္ ကရင္ျပည္နယ္ ေတာင္ငူ နွင့္ ေညာင္ ေလးပင္ အေရွ ့ဘက္ ေတာင္ေပၚ ကရင္ရြာမ်ားတြင္ အစိုးရတပ္နွင့္ ေကအန္ယူ တို ့တုိက္ ပြဲငယ္ ၅ၾကိမ္ ထက္ မနည္း ျဖစ္ပြားခဲ့သည္ ။ ထို႔အျပင္ ကရင္ျပည္နယ္ရွိ ၄င္းတို ့၏ နယ္ေျမမ်ားသို႕ အစိုးရ စစ္တပ္မ်ား ထပ္မံေစလႊတ္ျခင္း၊ လက္နက္ၾကီးမ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္ျခင္းနွင့္ စစ္ေရးလမ္းေၾကာင္း မ်ား ထပ္မံေဖာက္လုပ္ျခင္း မျပဳသင့္ေတာ့ေႀကာင္းလည္း ဦးေစာေဒးဗစ္သာကေပၚ က ေျပာသည္။ အစုိးရတပ္မ်ား ရိကၡာပုိ႔သည္ကုိ ေကအန္ယူမွ မတုိက္ပါဟု ေျပာခဲ့ေသာ္လည္း အစိုးရဘက္မွ လက္နက္ၾကီးနွင့္ ပစ္ခဲ့သည့္အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရေႀကာင္း၊ “ေသနတ္နဲ႔ေခါင္းကို တည္ျပီး အပစ္အခတ္ရပ္ဆဲေရး ေဆြးေႏြးတာ မ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္”ေၾကာင္း ဆက္ေျပာသည္။ ထိုေႀကာင့္ ပဏာမသေဘာတူညီမွဳအျပီး ၄၅ရက္အတြင္း ျပဳလုပ္မည္ဟု ကတ္ိက၀တ္ ရွိထားသည့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲတြင္ အပစ္အခတ္လံုး၀ ရပ္စဲ ေရးကိုသာ ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးသြားမည္ဟု ၄င္းကဆိုသည္။ “ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ျပီးေနာက္ပုိင္းမွာကုိ တုိက္ပြဲေတြ ဆက္ျဖစ္ေနေတာ့ အစုိးရနဲ႕ယံုၾကည္မွဳကုိ ထိခိုက္တာေတ့ာ အမွန္ပဲ။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆုိတာ ခုိင္မာဖုိ႕လုိတဲ့အတြက္ အဲဒါ ကိုပဲ ေဆြးေႏြးေရးေတြ ဆက္လုပ္သြားမွာပါ ”ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။ ထို႔အျပင္ အပစ္အခတ္္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္မ်ားသည္ အခ်ိန္မေရြး ျပန္လည္ ရုပ္သိမ္းနုိင္သည့္ အတြက္ အစုိးရ၏ သေဘာတူညီခ်က္အေပၚ မ်ားစြားစဥ္းစားရမည္ ဟု လည္းဆိုသည္။ ယခင္ စစ္အစုိးရလက္ထက္က ကရင္နီ(ကယား)လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ားနွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာ တူညီျပီး တစ္လအတြင္း ပ်က္ျပယ္သြားခဲ့သလုိ ကခ်င္လက္နက္ကိုင္တပ္ မ်ား နွင့္ ၁၇နွစ္တုိင္ေအာင္ တည္တံ့ခဲ့ေသာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးမွာ မႀကာခင္က ပ်က္ျပားခဲ့ရသည္ ဥပမာမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း၌ တုိက္ပြဲငယ္မ်ားအျပင္ လူ႕အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ားအျဖစ္ အစုိးရတပ္မ်ားမွ အဓမၼ ေစခိုင္းမႈမ်ားလည္း ရွိေနသည္ဟု ၄င္းက စြပ္စြဲေျပာၾကားသည္။ ေကအန္ယူသည္ အမ်ိဳးသားတန္းတူေရးနွင့္ ကိုယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ရရွိရန္ ၁၉၄၉မွစ၍ ျမန္မာအစုိးရ အဆက္ဆက္ကို နုိင္ငံေရးအရေတာ္လွန္ခဲ့သည့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ဇန္န၀ါရီ ၃၀၊ ၂၀၁၂ (YPI)

ထုိင္းျပည္သူ.ရုပ္ျမင္သံၾကားကထုတ္လႊင့္သည့္မြန္အမ်ဳိးသားေရးရာႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲနဲ.ဗမာျပည္ဆုိင္ရာသုံးသပ္

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet
ထုိင္းျပည္သူ.ရုပ္ျမင္သံၾကားကထုတ္လႊင့္သည့္မြန္အမ်ဳိးသားေရးရာႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲနဲ.ဗမာျပည္ဆုိင္ရာသုံးသပ္ခ်က္

ေကာေဝါသတင္းဌာနမွရယူသည္၊

ကရင့္အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ၾကီး အဖူး ေစာဘဦးၾကီးႏွင့္ ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္းခ်က္ (အင္တာဗ်ဴး) ပထမပိုင္း

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

ကရင့္အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ၾကီး အဖူး ေစာဘဦးၾကီးႏွင့္ ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္းခ်က္ (အင္တာဗ်ဴး) ပထမပိုင္း

အဲေခါင္ေသာင့္ဘေလာ့မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖၚျပျခင္းျဖစ္သည္။ http://ehkhaungthaunt.blogspot.com/2012/01/blog-post_19.html



ေစာသစၥာထူး။ ။KNU ေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႔ အပစ္ခတ္ ရပ္စဲတာကို အဖူး ေစာဘဦးၾကီး အားရ ေက်နပ္မွဳ ရပါသလား။

ေစာဘဦီးၾကီး။ ။ အားရ ေက်နပ္မွဳ ရလား၊ မရလား မေျပာခင္ KNU ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အရင္ဦးဆံုး ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အဖူးဟာ မိသားစုနဲ႔တကြ စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာေတြကို စြန္႔လြတ္ျပီးေတာ့ ကရင့္ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ခဲ့တာပါ။ အဖူး မိသားစု ခ်မ္းသာဖို႔ သူေဌးျဖစ္ဖို႔ အတြက္ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ခ်မ္းသာဖို႔ အတြက္ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ရင္ေတာ့ ရွင္းရွင္းပဲ ေျပာလိုက္မယ္ လမ္းမွားေနျပီး။ အခု စစခ်င္း လွမ္းတဲ့ ေျခတလွမ္းဟာ မမွားဖို႔ အေရးၾကီးတယ္။ “ေျခလွမ္းမွားျခင္း အားလံုးထဲမွာ ႏိုင္ငံေရး ေျခလွမ္းမွားျခင္းဟာ အဆိုးဆံုးပဲ။” အဖူးလည္း ေျခလွမ္း မွားခဲ့သလို ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဒါကို အေမွ်ာ္အျမင္ ေကာင္းတဲ့ မန္းဘဇန္နဲ႔ ကရင္ေခါင္းေဆာင္ တခ်ဳိ႔ ျပင္လို႔သာေပါ့။ သူတို႔သာ မျပင္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကပဲ ကရင့္ ေတာ္လွန္ေရးဟာ အသက္ထြက္သြားျပီး။ အခု အပစ္အခတ္ ရပ္စဲတဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ လမ္းမွားဘက္ ေရာက္ဖို႔ ပိုမ်ား ေနတဲ့အတြက္ အားရ ေက်နပ္မွဳ မရွိပါဘူး။

ေစာသစၥာထူး။ ။အားရေက်နပ္မွဳ ရႏိုင္တဲ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲမွဳကို အဖူးေစာဘဦးၾကီး ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။

ေစာဘဦီးၾကီး။ ။အားရ ေက်နပ္မွဳ ရႏိုင္တဲ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲမွဳဆိုတာ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး စိတ္ထဲမွာေတာင္ မတိုက္ရဘူး။ ဗမာနယ္ေျမမွာ ကရင္ လက္နက္ကိုင္ မရွိရသလို ကရင္ နယ္ေျမမွာလည္း ဗမာ လက္နက္ကိုင္ မရွိရပါဘူး။ ဒီလို အာမခံ ခ်က္မ်ဳိးေတြ ရွိရမယ္။ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲတဲ့ အခ်ိန္္မွာ KNUထိမ္းခ်ဳပ္ ထားတဲ့ နယ္ေျမ အတြင္း လက္နက္ ရိကၡာေတြကို မဟားတရား ျဖည့္တင္းလာတာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အခု အပစ္အခတ္ ရပ္စဲတဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ ကိုယ့္ေသတြင္း ကိုယ္တူးသလို ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္လို႔ အဖူးျမင္တယ္။

ေစာသစၥာထူး။ အခု အပစ္အခတ္ ရပ္စဲလိုက္တာကို အဖူးေစာဘဦးၾကီး ေထာက္ခံပါသလား။

ေစာဘဦီးၾကီး။ ။အခုလက္ရွိအေျခအေနကို ေျပာမယ္ဆိုရင္ ၁၀၀ မွာ ၂၀ရာခိုင္ႏွဳန္းပဲ ေထာက္ခံပါတယ္။

ေစာသစၥာထူး။ ။ဘာေၾကာင့္ ၁၀၀ရာခိုင္ႏွဳန္း အျပည့္အ၀ မေထာက္ခံတာလဲ

ေစာဘဦီးၾကီး။ ။အခု ကရင့္ ေတာ္လွန္ေရးကို စက္မွဳဇုန္နဲ႔ လဲရမယ့္ အေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္ေနတယ္။ ဘယ္လိုမွ အျပည့္အ၀ ေထာက္ခံလို႔ မရဘူး။

ေစာသစၥာထူး။ ။ကရင္ ေဒသေတြမွာ စက္မွဳဇုန္ေတြ ျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္ ကရင္ လူမ်ဳိးေတြရဲ့ လူေနမွဳ ဘ၀ တိုးတက္လာမယ္ မဟုတ္ဘူးလား။

ေစာဘဦီးၾကီး။ ။အေပၚယံ ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ တကယ္ အတြင္း က်က်ကို ၀င္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီလည္း မရေသး၊ စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုလည္း ျဖစ္မလာေသးဘူး။ ဘာႏိုင္ငံေရး အာမခံခ်က္မွ မရွိေသးပဲနဲ႔ စက္မွဳဇံုေတြ တည္ေထာင္မယ္ဆိုရင္ တရုတ္၊ ကုလား၊ ဗမာေတြကပဲ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၾကမယ္။ အဖူးတို႔ ကရင္ လူမ်ဳိးေတြကေတာ့ အလုပ္သမား ဘ၀ကေန ရုန္းထြက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ နယ္ေျမေတြလည္း အမ်ားၾကီး ပ်က္စီး ဆံုးရွဳံးႏိုင္တယ္။ ဗမာျပည္ အထက္ပိုင္းမွာ ရွိတဲ့ ဗမာလူမ်ဳိးေတြကို တရုတ္တို႔ ၀ါးျမိဳထားသလို အဖူးတို႔ ကရင္ေတြလည္း အျခားလူမ်ဳိး ေပါင္းစံုတို႔ရဲ့ ၀ါးျမိဳမွဳကို ခံရမယ္။ ကရင္ေဒသမွာ ထြက္တဲ့ တြင္းထြက္ သဘာ၀ သယံဇာတ ပစၥည္းေတြလည္း အမ်ဳိးျပဳတ္ သြားႏုိင္တယ္။ ကခ်င္ေဒသက ထြက္တဲ့ ေက်ာက္စိမ္းတြင္းေတြ တိမ္ေကာသလို ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ပိုျပီး ရင္နာစရာ ေကာင္းတာကေတာ့ အဖူးရဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေျမးနဲ႔ ျမစ္ေလးေတြဟာ မူးယစ္ သမားေတြနဲ႔ ျပည့္တန္ဆာေတြ ျဖစ္ဖို႔ ရွိတယ္။ ဒါဟာ ကရင္လူမ်ဳိးေတြရဲ့ လူေနမွဳဘ၀ တိုးတက္မွဳ အစစ္အမွန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။

ေစာသစၥာထူး။ ။ယခု တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အပစ္အခတ္ ရပ္စဲတာကိုေရာ အဖူး ဘယ္လိုျမင္သလဲ။

ေစာဘဦီးၾကီး။ ။ယခုခ်ိန္မွာ ၀၊ မိုင္းလား၊ ရွမ္း၊ ခ်င္း၊ ကရင္ အစရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲလိုက္တာဟာ KIAကို သြယ္၀ိုက္တဲ့နည္းနဲ႔ တိုက္ခိုက္ လိုက္တယ္လို႔ အဖူးျမင္တယ္။ ဒါကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ၾကပါ။ KIAသာ အျမစ္ျပတ္ထြက္ သြားရင္ အပစ္ ရပ္စဲထားတဲ့ အဖြဲ႔ေတြလည္း အျမစ္ျပဳတ္ ထြက္ဖို႔သာ ျပင္ထားပါ။ KIAရဲ့ ႏိုင္ငံေရး ရပ္တည္ခ်က္ကေတာ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္း အားလံုးထဲမွာ စံျပအဖြဲ႔ပဲ။ ဘာႏိုင္ငံေရး အာမခံခ်က္မွ မေပးႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ဘာမွ မလုပ္ေသးတာ အေကာင္းဆံုးပဲ။ မြန္ျပည္ သစ္ပါတီလည္း KIAရဲ့ လမ္းစဥ္ကို လိုက္မယ္လို႔ပဲ အဖူး ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ဒီလမ္းစဥ္ဟာ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္တဲ့ လမ္းစဥ္ပဲလို႔ အဖူးျမင္တယ္။

ေစာသစၥာထူး။ ။ ဒါဆိုရင္ KNUအေနနဲ႔ ဘာဆက္လုပ္ သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါသလဲ။

ေစာဘဦီးၾကီး။ ။အခုအခ်ိန္မွာ KNUဘာလုပ္သင့္သလဲ မေျပာခင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အခုဘာလုပ္ ေနသလဲဆိုတာ အရင္ဦးဆံုး ေျပာမယ္။ အက်ဥ္းေထာင္က ထြက္လာျပီး ဒုတိယပင္လံု ညီလာခံ လုပ္မယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒီလုပ္ရပ္ကို အတိုက္အခံနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြက ေထာက္ခံတယ္။ အာဏာရွင္ေတြက မေထာက္ခံဘူး။ ဒီလုပ္ရပ္ကို ဆက္လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ် လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ ခံရဖို႔ပဲ ရွိတယ္။ ဧရာ၀တီတိုင္း စည္းရုံးေရးမွာ တၾကိမ္ ဒီပဲယင္းမွာ တၾကိမ္ လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ ဒါဟာ ဘယ္လိုမွ ေမ့ေပ်ာက္လို႔ မရႏိုင္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ့ ေကာက္က်စ္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဗမာျပည္သူေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသား အားလံုး ျပန္လည္စည္းလံုးဖို႔ အတြက္ဆိုရင္ အသက္ကိုပင္ စြန္႔လြတ္၀ံ့သူလို႔ အဖူး ျမင္တယ္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ စည္းလံုးမွဳ ျပဳိကြဲျပီး ရန္သူေတြ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ဗမာ အခ်င္းခ်င္းကို ျပန္ျပီး စည္းလံုးေအာင္ လုပ္ေနတယ္။ အခုခ်ိန္မွာ တိုင္းရင္းသား ကိစၥေတြကို ဦးစား မေပးဘဲနဲ႔ ဗမာ အခ်င္းခ်င္း ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး၊ ဗမာလူထု တရပ္လံုးနဲ႔ ကမၻာက အသိအမွတ ္မျပဳတဲ့ ဦးသိန္းစိန္တို႔ အဖြဲ႔ကို အသိအမွတ္ျပဳေအာင္ လုပ္ေပးေနတယ္။ ဘယ္သူမွ ေမွ်ာ္လင့္ မထားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း ဦးခင္ညြန္႔ႏွင့္ လက္ေအာက္ ငယ္သားေတြကို ျပန္လြတ္ေပးတာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သင္ပုန္ေခ်ေရးကို လုပ္ေနတယ္။ ဒီလိုပဲ ျဖစ္ရမယ္။ အဖူးတို႔ ကရင္ေတြလို ဗမာအခ်င္းခ်င္း ျပန္တိုက္ၾကတာကို အဖူး မျမင္ခ်င္ပါဘူး။ ကဲ--ဒါဆိုရင္ KNUက အခုခ်ိန္မွာ သူတို႔ ဘာလုပ္ သင့္သလဲဆိုတာ သိေလာက္ပါျပီး။ ဆက္ေျပာဖို႔ မလိုေတာ့ဘူးလို႔ ထင္တယ္။

ေစာသစၥာထူး။ ။ႏိုင္ငံေရးအျမင္ အားေကာင္းတဲ့ လူေတြက သိေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရး အျမင္ အားနည္းတဲ့ လူေတြက အဖူးရဲ့ ဆိုလိုခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္း မသိဘူး။ ေကအဲန္ယူ ဘာလုပ္သင့္လဲ ဆိုတာကို ေက်းဇူးျပဳျပီး အေသးစိတ္ ေျဖၾကားေပးပါ။

ေစာဘဦီးၾကီး။ ။ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရး အျမင္ အားေကာင္းတဲ့ လူမ်ဳိးေတြက သခင္ျဖစ္မယ္၊ ႏိုင္ငံေရး အျမင္ အားနည္းတဲ့ လူမ်ဳိးေတြက ကြ်န္ျဖစ္မယ္။ ဒါကို အရင္ဦးဆံုး သိေစခ်င္တယ္။ အခုခ်ိန္မွာ ေကအဲန္ယူ လုပ္ရမွာက ႏွဖူးေတြ႔ ဒူးေတြ႔ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေသေသခ်ာခ်ာနဲ႔ အခ်ိန္ေပးျပီး အခ်င္းခ်င္း သေဘာထား ကြဲလြဲမွဳေတြကို ေဆြးေႏြးရမယ္။ တခ်ဳိ႔ အေတြးအေခၚ အယူအဆ ေတြဟာ မွားေနတဲ့အတြက္ နားလည္ ခြင့္လြတ္ေပးျပီး ေဆြးေႏြး တင္ျပၾကပါ။ ကရင့္ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မယ္ဆိုရင္လည္း ကရင္ျပည္သူ တရပ္လံုးရဲ့ ေထာက္ခံ အားေပးမွဳ အမ်ားဆံုး ရမွပဲ ဆံုးျဖတ္ပါ။ ေနာက္ထပ္ အေရးၾကီးဆံုး လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကေတာ့ ကရင္ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔အားလံုး အျပဳသေဘာ ေဆာင္တဲ့ ေဆြးေႏြးပဲြ ၾကီးတခု အျမန္လုပ္ပါ။ KNUကို ေထာက္ခံတဲ့ ကရင္ျပည္သူေတြ ရွိတယ္။ DKBAကို ေထာက္ခံတဲ့ ကရင္ ျပည္သူေတြ ရွိတယ္။ KPC ကရင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေကာင္စီကို ေထာက္ခံတဲ့ ကရင္ျပည္ သူေတြ ရွိတယ္။ ဒါကို KNU ေခါင္းေဆာင္ေတြ သိထားဖို႔ လိုလာျပီး။ အခုအခ်ိန္မွာ ကရင္ ေတာ္လွန္ေရးဟာ လမ္းဆံု လမ္းခြကို ေရာက္ေနျပီး။ နည္းနည္းေလးမွ အမွားခံလို႔ မရဘူး။ အခုအခ်ိန္မွာ ကရင္ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔ အားလံုးကို
၁။ ပူးေပါင္းမွဳရေအာင္
၂။ ညီညြတ္မွဳရေအာင္
၃။ တန္းတူ အခြင့္အေရး ရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အဖြဲ႔ကေတာ့ ကရင္ သမိုင္းမွာ ရာဇ၀င္ တင္ခံရမွာပဲ။ ပူးေပါင္းမွဳ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အဖြဲ႔ကေတာ့ ကရင္ျပည္သူေတြရဲ့ ပစ္ပယ္ျခင္းကို ခံရမွာပဲ။ ဒါကို ၂၀၁၂ ဇန္န၀ါရီလ အတြင္းမွာပဲ လုပ္ပါ။ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၅ရက္ ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအရုံးေန႔မွာ အားလံုး သေဘာတူ လက္မွတ္ ေရးထိုးႏိုင္ေအာင္ အျပီးသတ္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လိုတယ္။ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ ပူးေပါင္းထားတဲ့ ကရင္ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ႔ေတြလည္း ရွိတယ္။ သူတို႔လည္း ကရင္ေတြပဲ။ ဒီေဆြးေႏြး ပြဲၾကီးမွာ သူတို႔ကို ေလ့လာ သူမ်ားအျဖစ္ ဖိတ္ၾကားရမယ္။ အခုခ်ိန္မွာ ကရင္ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ႔ေတြလည္း လမ္းဆံုလမ္းခြ ေရာက္သြားျပီး။ သူတို႔သမိုင္း သူတို႔ ဘယ္လို ေရးမလဲဆိုတာ အဆံုးအျဖတ္ ေပးရမယ့္ အခ်ိန္ေရာက္လာျပီး။ ပါ၀င္ ပူးေပါင္းမွဳ မလုပ္ႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ကရင္ျပည္သူေတြရဲ့ ဆန္႔က်င္မွဳကို ပိုျပီး ထပ္ခံရဖို႔ပဲ ရွိတယ္။ ဒီေဆြးေႏြးပြဲၾကီးဟာ ကရင္ လူမ်ဳိးေတြရဲ့ အနာဂတ္ ကံၾကမၼာကို ဖန္တီးမယ့္ ေဆြးေႏြးပြဲပဲ။

ေစာသစၥာထူး။ ။ ကရင္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔႕ အားလံုးမွာ ဘယ္သူေတြ ေတြ႔ၾကရင္ အက်ဳိးမ်ား ႏိုင္မလဲ။

ေစာဘဦီးၾကီး။ ။တခ်ဳိ႔ ႏိုင္ငံေရး စစ္ေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အသက္ၾကီးလာ ေလေလ အာဏာမာန္ ၾကီးလာ ေလေလပဲ။ ဥပမာ-KNU, DKBA, KPC ဒီေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ ေတြ႔ၾကရင္ KNU ေခါင္းေဆာင္ တခ်ဳိ႔က KPCေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထိန္ေမာင္ကို သစၥာေဖာက္လို႔ ေျပာႏိုင္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ထိန္ေမာင္ကလည္း KNU ေခါင္းေဆာင္ တခ်ဳိ႔ကို KNUကို ခုတံုးလုပ္ျပီး ကိုယ္က်ဳိး အတၱသမားလို႔ ျပန္ေျပာႏိုင္တယ္။ သူ႔ကို ကိုယ္အျပစ္ျမင္ ကိုယ့္ကို သူအျပစ္ျမင္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ အက်ဳိးမရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကရင့္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ငယ္ရြယ္တုန္းက ဆက္ဆံေရးေတြ အဆင္ေျပခဲ့ေပမယ့္လည္း အသက္ၾကီးလာေတာ့ အာဏာ မာန္မာနေတြေၾကာင့္ ကြဲသြားၾကတဲ့အထိပဲ မဟုတ္လား။ ဘယ္ေလာက္ ရင္နာဖို႔ေကာင္းလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးပြဲ မျဖစ္ပဲ လက္ေ၀ွ႔ပြဲျဖစ္သြားရင္ DKBAဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာလားပြယ္ ျဖန္ေျဖရမယ့္ အေျခအေန မ်ဳိး ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူၾကီးေတြ ေတြ႔တာထက္ လူငယ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတြ႔တာက ပိုအက်ဳိးမ်ားပါတယ္။ ဥပမာ-KNUမွာဆိုရင္ ဗိုလ္မွဴးေစာလွေငြတို႔လို DKBAမွာဆိုရင္ ဗိုလ္မွဴး ေစာဆန္းေအာင္တို႔လို KPCမွာဆိုရင္ ဗိုလ္မွဴးေစာ၀င္းတင္တို႔လို လူငယ္ ေခါင္းေဆာင္ တပ္မွဴးေတြ ေဆြးေႏြးရမယ္။ ေနာက္ထပ္ ပါ၀င္ရမယ့္ သူေတြကေတာ့ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးအေပၚ သစၥာရွိတဲ့ ကရင္ပညာတတ္ လူငယ္ေတြပဲ။ ဥပမာ-နန္႔ဇိုယာဖန္းတို႔လို လူငယ္ေတြ ပါ၀င္ဆံုးျဖတ္ရမယ္။ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးရဲ့ အနာဂတ္ဟာ ဒီလူငယ္ေတြရဲ့ လက္ထဲမွာ ရွိတယ္။ လူၾကီးေတြကေတာ့ ၀န္းရံေပးဖို႔ပဲ။ ဒီေဆြးေႏြးပြဲမွာ ကရင္ တပ္မေတာ္ကို တခုတည္း ျဖစ္ေအာင္ ျပန္လုပ္ရမယ္။ ဥပမာ KULA(Karen Unity and liberation Army) ကရင္ ညီညြတ္ေရး ႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ကို ဖြဲ႔စည္းရမယ္။ ဒီတပ္မေတာ္မွာ မူ၀ါဒ ၃ခု ခ်မွတ္ရမယ္။
၁။ ဒီမိုကေရစီ တပ္မေတာ္ ျဖစ္ရမည္။
၂။ ေခတ္မွီလက္နက္ကိုင္ တပ္မေတာ္ ျဖစ္ရမည္။
၃။ ကရင္လူထုအေပၚ သစၥာရွိရမည္။
အခုခ်ိန္္မွာ ဒီေဆြးေႏြးပြဲကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရေတာ့မယ္။ ဒီေဆြးေႏြးပြဲ မျဖစ္ေအာင္ စစ္ အာဏာရွင္ေတြက နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ဖ်က္စီးလိမ့္မယ္။ ဘယ္လိုပဲ ဖ်က္ဖ်က္ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ဒီေဆြးေႏြးပြဲကို လုပ္ရမယ္။ ဒါဟာ ကရင္လူမ်ဳိးေတြရဲ့ အနာဂတ္ ကံၾကမၼာပဲ။ ခုခ်ိန္မွာ အိပ္လို႔ မအားေအာင္ ေဆြးေႏြးရမယ့္ အခ်ိန္၊ အသက္ရွဴလို႔ မအားေအာင္ ေဆြးေႏြးရမယ့္ အခ်ိန္ပဲ။ “ ညီညြတ္မွဳ တစ္လမ္း ေနာက္က်သြားရင္ တစ္သက္လံုး ကြ်န္ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။”

ေစာသစၥာထူး။ ။ခုခ်ိန္မွာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးကို ကရင္ျပည္သူေတြက ဘယ္လို ျမင္ခ်င္သလဲ။

ေစာဘဦီးၾကီး။ ။ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ကရင္ျပည္သူေတြက ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ကရင္အခ်င္းခ်င္း ျပန္တိုက္ၾကတာကို မျမင္ခ်င္ဆံုးအရာပဲ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြက KNUကို တိုက္လို႔ အျမစ္ျပတ္သြားရင္ DKBAနဲ႔ KPCတို႔လည္း အျမစ္ျပဳတ္ ထြက္သြားမယ္။ DKBAကို တိုက္လို႔ အျမစ္ျပတ္သြားရင္ KNUနဲ႔ KPCတို႔လည္း အျမစ္ ျပဳတ္ထြက္သြားမယ္။ KPCကို တိုက္လို႔ အျမစ္ျပတ္ ထြက္သြားရင္ KNUနဲ႔ DKBAတို႔လည္း အျမစ္ျပဳတ္ ထြက္သြားမယ္။ ဒါကို ကရင္ျပည္သူေတြ ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ကရင္ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔အားလံုး ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းျပီး တခုတည္းေသာ ကရင့္ တပ္မေတာ္ကို ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ဖို႔ဟာ ကရင္ျပည္သူေတြ အျမင္ခ်င္ဆံုး အရာပဲ။

ေစာသစၥာထူး။ ။ KNUေခါင္းေဆာင္ေတြကို အဖူး ေစာဘဦးၾကီး အေျပာခ်င္ဆံုး စကားက ဘာလဲ။

ေစာဘဦီးၾကီး။ ။ဗမာျပည္မွာ လြတ္လပ္ေရး မရခင္တုန္းက ဗမာေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး စကားေျပာမယ္ ဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေျပာရတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရျပီး ယခုလက္ရွိ အခ်ိန္မွာ ဗမာေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး စကား ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေျပာရတယ္။ ဗမာ စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး စကား ေျပာမရလို႔ ျပည္တြင္း စစ္ၾကီး ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ေက်ာ္က သက္ေသျပ သြားခဲ့ျပီး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း (၆၀)ေက်ာ္က ကရင့္ ေတာ္လွန္ေရးဟာ ေသြးပူ ေလ့က်င့္ခန္းပါ။ အခုခ်ိန္မွာ KNU ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အဖူး အေျပာခ်င္ဆံုး စကားက”ကရင့္ ေတာ္လွန္ေရးဟာ အခုမွ အစပဲ ရွိေသးတယ္။” လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။

ေစာသစၥာထူး။ ။ တခ်ဳိ႔KNU ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ တခ်ဳိ႔ ကရင္လူငယ္ေတြက အဖူးေစာဘဦးၾကီးရဲ့ မူ (၄)ခ်က္ဟာ ေခတ္မမွီ ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဒါကို အဖူးဘယ္လို ေျပာမလဲ။

ေစာဘဦးၾကီး။ ။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ေမးခြန္းပဲကြာ။ ဒီလိုေကာင္းတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ေမးႏိုင္တဲ့အတြက္ ေစာသစၥာထူးကို အဖူးအရမ္း ေလးစားသြားျပီး။ ေက်းဇူးလည္း အထူးတင္တယ္။ အဖူး ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ မူ (၄)ခ်က္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ -- ေလာေလာဆယ္ ၂ခ်က္ပဲ အရင္ ေထာက္ျပမယ္။ ကရင့္လက္နက္ ကရင့္ လက္ထဲ မရွိရင္၊ ကရင့္ကံၾကမၼာ ကရင္ ဖန္တီးခြင့္ မရွိရင္ ကရင္ကြ်န္ ျဖစ္တာက လြဲျပီး တျခား ျဖစ္စရာ မရွိဘူး။ သခင္ဆိုတာ ထည့္ေတာင္ စဥ္းစားလို႔ မရေတာ့ဘူး။ အဖူးရဲ့ မူ (၄)ခ်က္ကို ေခတ္မမွီေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာတဲ့ သူေတြဟာ -----

၁။ အၾကမ္းဖက္ စစ္အာဏာရွင္ေတြ
၂။ စိတ္ဓါတ္ေပ်ာ့ည့ံတဲ့ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ
၃။ ႏိုင္ငံေရး အျမင္အားနည္းေသးတဲ့ ကရင္လူငယ္ေတြ
၄။ ကြ်န္စိတ္ရွိေနေသးတဲ့ ကရင္ေတြ
၅။ အၾကမ္းဖက္ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ့ မိွဳင္းတိုက္မွဳကို ခံလိုက္ရတဲ့ ကရင္ေတြပဲ။

ဒါေၾကာင့္ တခ်ဳိ႔ KNUေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ကရင္ လူငယ္ေတြကို အဖူး ေျပာခ်င္တာက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္စစ္ၾကပါ။ ငါဟာ ဘယ္အခ်က္ထဲမွာ ပါေနလဲ။ ပါေနရင္ ဆဲြႏွဳတ္ပစ္လိုက္ပါ။ ဒီမူ (၄)ခ်က္ မရွိခဲ့လို႔ အဖူးတို႔ ကရင္လူမ်ဳိးေတြ တရုတ္ႏိုင္ငံ တိဘက္ေျမကို အျပီးအပိုင္ စြန္႔လြတ္ခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ဒီမူ (၄)ခ်က္သာ ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ တိဘက္ လူမ်ဳိးေတြနဲ႔ ေပါင္းျပီး တရုတ္ေတြကို ျပန္ေတာ္လွန္မွာ အေသအခ်ာပဲ။ ဒီသမိုင္းေၾကာင့္ပဲ ဒီမူ (၄)ခ်က္ကို အဖူး ခ်မွတ္ခဲ့တာပါ။ ဒီမူ (၄)ခ်က္ကို မခ်မွတ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ဗမာေတြ တိုက္ထုတ္လို႔ ဗမာျပည္မွာ ကရင္ လူမ်ဳိးေတာင္ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေနာင္ဆိုရင္ "ကရင္ လူမ်ဳိးေတြကို ျပတိုက္မွာပဲ ေတြ႔ရမယ္"လို႔ ဗမာစစ္ အာဏာရွင္ေတြ ေျပာခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ ဒီစကားကို ကရင္ျပည္နယ္ ေကာ့ကရိတ္ျမိဳ႔နယ္ ျမပတိုင္ေက်းရြာ ကရင္ လူထုေတြကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္လွ ကိုယ္တိုင္ ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာခဲ့တယ္။ ျမပတိုင္ေက်းရြာမွ ကရင္ျပည္သူေတြနဲ႔ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ခင္ညြန္႔တို႔က အခိုင္အမာဆံုးေသာ သက္ေသေတြပါပဲ။ အခုလည္း ၾကည့္ေလ ကရင္လူမ်ဳိးေတြ ဗမာျပည္ကေန အမ်ားၾကီး ထြက္ေျပးၾကျပီ မဟုတ္လား။ ဒီမူ (၄)ခ်က္ကို ကရင့္ အာဇာနည္ ေတာ္လွန္ေရး သမားေတြ ဆုပ္ကိုင္ထားလို႔ အခုခ်ိန္ထိ ဗမာျပည္မွာ ကရင္လူမ်ဳိးေတြ ရွိေနတုန္းပဲေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ အဖူးရဲ့ မူ၀ါဒကို ေခတ္ မမွီေတာ့ ဘူးလို႔ ေျပာၾကတဲ့ တခ်ဳိ႔ KNU ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ တခ်ဳိ႔ ကရင္ လူငယ္ေတြကို အဖူးက ေမးခြန္းတခု ေမးခ်င္တယ္။
“တရုတ္ႏိုင္ငံ တိဘက္ေျမမွာ ကရင္လူမ်ဳိးေတြ ရွိေသးလား”
အတိတ္သမိုင္းကို ထင္ထင္ရွားရွား ျပန္ျမင္သြားရင္ အဖူးရဲ့ မူ (၄)ခ်က္ဟာ ေခတ္မွီတုန္းပဲလို႔ ျပန္ျပီး လက္ခံသြားမယ္။

ေစာသစၥာထူး။ ။ KNUနဲ႔ ဦးသိန္းစိန္တို႔ အဖြဲ႔ ထပ္ေတြ႔ဖို႔ ရွိေသးတယ္။ KNUကို အဖူး ဘာမွာခ်င္သလဲ။

ေစာဘဦီးၾကီး။ ။ ေနာက္ထပ္ေတြ႔မယ့္ ပြဲမွာ KNUကို ဗမာ ျပည္ေထာင္စုကေန ခြဲမထြက္ဖို႔ လက္မွတ္ ထိုးခိုင္းမယ္။ ကရင္ေတြ ဗမာျပည္ေထာင္စုကေန ခြဲထြက္ မခြဲထြက္ဆိုတာ KNU,DKBA, KPCတို႔ ဆံုးျဖတ္ရမယ့္ အလုပ္မဟုတ္ဘူး။ ျပည္တြင္း ျပည္ပမွာ ရွိၾကတဲ့ ကရင္ျပည္သူ တရပ္လံုး ဆံုးျဖတ္ရမယ့္ အလုပ္ပါ။ အနာဂတ္ ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးကို အဆံုးအျဖတ္ ေပးႏိုင္တဲ့ သူဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုခြင့္မရရင္ ျပန္မလာနဲ႔လို႔ပဲ မွာခ်င္တယ္။

ေစာသစၥာထူး (USK, United States of Karen) မွ ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။

ကရင္လူထုအားလံုးထံသို႔ က်မရဲ့ ဒုတိယပို႔စာ


(KNU နဲ႔ အစိုးရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈဆိုင္
ရာ ၂၀၁၁-၂၀၁၂)
ေနာ္ဝါးဝါးဖိုး
ဇန္န၀ါရီလ ၁၉ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္

အခုအခ်ိန္မွာ ကရင္လူထု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ့ၾကားမွာ KNU နဲ႔ အစိုးရၾကား ပဏာမခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္အေပၚ စိုးရိမ္မူေတြ အမ်ားအျပား ျဖစ္ေနၾကတာကို တေန႔တျခား ပိုၿပီး ၾကားသိလာရပါတယ္။ ကိုယ့္ကရင္လူထုေတြရဲ့ ေသာကကိုၾကည့္ၿပီး က်မလည္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရပါတယ္။ သူတို႔နည္းတူပဲ က်မလည္းထပ္တူ ခံစားရပါတယ္။

က်မ မွတ္သားမိသေလာက္ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးဖို႔ သြားခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ေတြထဲက တခ်ိဳ႕ဟာဆိုရင္ ေဆြးေႏြးပြဲက ျပန္လာၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုယ့္မိခင္ KNU အဖြဲ႔ကေန ခြဲထြက္ၿပီး ျမန္မာစစ္အစိုးရနဲ႔ ပူးေပါင္းသြားတာမ်ဳိးေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရသလဲဆိုတာ က်မတို႔အားလံုး သင္ခန္းစာယူၿပီး အတူတကြ စဥ္းစားအေျဖရွာၾကရေအာင္။

က်မရဲ့ စဥ္းစားခ်က္တခ်ဳိ႕ကို ဒီေနရာမွာ တင္ျပသြားမွာပါ။ စာဖတ္သူေတြ အေနနဲ႔လည္း က်မရဲ့ တင္ျပခ်က္အေပၚ သေဘာတူတာမ်ဳိး ရွိႏိုင္သလို သေဘာထား ကြဲလြဲတာမ်ဳိးလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္လို အျမင္သေဘာထား ရွိသူကိုမဆို ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးဖို႔ က်မအေနနဲ႔ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ ကရင္ေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔က ကရင္အားလံုးမွာ တာဝန္ရွိတာပါ။ က်မက သာမန္ ကရင္ျပည္သူ တစ္ဦးပါဘဲ။ KNU, DKBA ၿပီးေတာ့ ဘယ္ကရင္ပါတီ၀င္ေတြနဲ႔မွ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္ျခင္း၊ အဖြဲ႔၀င္ ျဖစ္ခဲ့ျခင္းမ်ဳိးလည္း မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔အားလံုးနဲ႔ တူတာကေတာ့ ကရင္ေသြးပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကရင္လူမ်ဳိး တေယာက္အေနနဲ႔ ဒီစာကို အစြဲကင္းကင္းနဲ႔ ဘက္မလိုက္မိေစဖို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစား ေရးသားထားပါတယ္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးဖို႔သြားတဲ့ အဖြဲ႔တိုင္းဟာ ကိုယ့္လူမ်ိဴးအတြက္ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္တႀကီးနဲ႔ သူတို႔ေတြအတြက္ဆို ရန္သူလို႔ သတ္မွတ္လို႔ရတဲ့ အစိုးရရဲ့ နယ္ေျမထဲကိုဝင္ၿပီး အေျခအတင္ ေဆြးေႏြးခဲ့ ၾကတာပါ။ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ရည္ရြယ္ၿပီး ကိုယ့္တိုင္းရင္းသားကို ခုတံုးလုပ္ကာ သြားေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့သူေတြေတာ့ ပါႏိုင္မယ္မထင္ပါဘူး။ သူတို႔ကိုယ္က်ိဳးအတြက္သာ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ အစိုးရနဲ႔ လိ်ဴ့ဝွက္ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ ခြဲထြက္သြားၾကမွာပါပဲ။ ျမန္မာအစိုးရရဲ့ သိမ္းသြင္းတဲ့နည္း
ဗ်ဴဟာေတြကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း အမ်ားႀကီးရွိတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီကို ဗမာစစ္တပ္က စီးပြားေရးနဲ႔လာဆြယ္တယ္၊ ဆြယ္မရရင္ ၿခိမ္းေခ်ာက္တယ္။ အမ်ိဴးမ်ိဴးပါပဲ။ အေပ်ာ့ အမာသံုးတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ က်မတို႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ စိတ္ယိုင္မူက ရာခိုင္ႏႈန္းအရ ေျပာရရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို နည္းတယ္လို႔ က်မတဦးအေနနဲ႔ ျမင္မိပါတယ္။

ဒါေပမဲ့လည္း လူမ်ိဳးအတြက္ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္တႀကီးနဲ႔ သြားေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြရဲ့အျပန္ခရီးလမ္းကေတာ့ မသာယာပါဘူး။ လူထုအတြင္းမွာျဖစ္ေစ အဖြဲ႔အစည္း အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာျဖစ္ေစ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ကဲ့ရဲ့ေဝဖန္မူ၊ ျပစ္တင္ရွဳပ္ခ်မူေတြက သူတို႔ေတြရဲ့ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ရိုက္ခ်ိဳးခဲ့သလည္းဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ ခံစားရမွသိမွာပါ။
ကိုယ့္လူမ်ိဴးေတြရဲ့ ပူပန္မူ၊ လြန္ကဲမူေတြ၊ အဆိုးျမင္ရွဳပ္ခ်မူေတြကို မခံႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆံုး
သူတို႔နဲ႔အတူတူ ပုခံုးဖက္ႀကီးျပင္းလာခဲ့၊ သြားအတူစားအတူရွိခဲ့ဖူးတဲ့ ေသြးေသာက္ညီအကိုေတြကို ေက်ာခိုင္းၿပီး ျမန္မာစစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ သေဘာမ်ဳိးေတြ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေတြက က်မတို႔ၾကားမွာ နားလည္မူေတြလြဲခဲ့ၾကလို႔၊ ခြင့္လြတ္တတ္တဲ့ စိတ္ထားမရွိခဲလို႔၊ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ မေလးစားပဲ ဆိုးရြားစြာ ျပစ္တင္ရွဳပ္ခ်တတ္မူ၊ သူတစ္ပါး လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့အေပၚ အေကာင္းျမင္ၿပီး ေက်းဇူးပဲဆိုတဲ့စကားလံုးကို မထုတ္သံုးတတ္ခဲဲ့ၾကတဲ့ အတြက္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြလို႔ဘဲ က်မျမင္ပါတယ္။ အဖြဲ႔ အတြင္းမွာလည္း ပုဂိုလ္ေရးကိုေရွ႕တန္းထားၿပီး အခ်င္းခ်င္း ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုမူေတြလည္း ရွိခဲ့ၾကတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲရလဒ္ကေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းၾကားမွာ အခ်င္းခ်င္းၿပိဳကြဲခဲ့ရသလို ကရင္လူထုက သူတို႔ရဲံမိခင္ KNU အဖြဲ႔အစည္းကိုပဲျဖစ္ေစ၊ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးခ်င္းကိုျဖစ္ေစ အထင္ႀကီးမူ ေလွ်ာ့နည္းသြားၾကၿပီးေနာက္ပိုင္း ေထာက္ခံအားေပးမူေတြလည္း မရွိေတာ့တာ ေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္။ ဒါေတြကို ၾကည့္ၿပီး အခုလက္ရွိျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥကို ေျဖရွင္းတဲ့အခါ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအတြင္းမွာ ပုဂိုလ္ေရးကိုမၾကည့္ပဲ လူမ်ဳိးအတြက္ကိုသာ ေရွးတန္းထားၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။

ဘယ္သူမွ ျပည့္ဝတယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး၊ သို႔ေပမဲ့လည္း သူတို႔ေတြ ကိုယ့္အဖြဲ႔အစည္း ဆက္လက္ ရပ္တည္မူအေပၚ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သြားၾကတာပါပဲ။ ဒီလုပ္ေဆာင္ခ်က္ အေပၚမွာလည္း ကရင္လူထုေတြက ဝိုင္းဝန္း ေထာက္ခံအားေပးရင္ သူတို႔လည္းအားတက္လာမွာပဲ။ ေရွ႕ဆက္ ဘာေတြ ဆက္လုပ္ရမလဲဆိုတဲ့ အၾကံေကာင္းဥာဏ္ေကာင္းေတြ ေပၚလာမွာပဲ။ စိတ္ဓါတ္က်ေနရင္ေတာ့ ဘယ္လိုမွ အႀကံေကာင္းေတြ ထြက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊။ အခုခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ စာခ်ဳပ္အေပၚမွာ ကရင္လူထုအားလံုးက ေတာင္းဆိုေစခ်င္တဲ့အခ်က္ေတြကို သူတို႔ဗဟိုကေနတဆင့္ သြားေရာက္ၿပီး ေဆြးေႏြးခ်ဴပ္ဆိုခဲ့ၾကတာပါပဲ။ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တာကလည္းသူတို႔က လူထုေတြ
ေထာက္ခံနိုင္ေလာက္ၿပီဆိုတဲ့အတိုင္းအတာနဲ႔၊ ျမန္မာအစိုးရရဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေပၚ အေကာင္းဘက္ ေျပာင္းလာနိုင္မူရွိတဲ့အေျခအေန၊ ကမာၻကလည္း ကရင္ေတြနဲ႕တျခားတိုင္းရင္းသား လူနည္းစုေတြ အုပ္စိုးသူအစိုးရကို ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ေနတာပိုၿပီးေတာ့ သိျမင္လာတဲ့အေျခအေနအရပ္ရပ္အၾကားမွာ တိုင္းရင္းသားေတြ ဘယ္ေလာက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုလားတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေပၚလြင္ႏိုင္မယ့္ အခ်ိန္ေကာင္းမ်ဳိးမွာ စာခ်ဳပ္ကိုေစာေစာခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကတာလို႔ဘဲ က်မေတာ့ ျမင္မိပါတယ္။

ဒီစာခ်ဳပ္ကလည္း အတည္ျပဳရေသးတာေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ မူအရပဲရွိပါေသးတယ္။ ဒီမူကို အစိုးရဘက္က အသံုးခ်တတ္ရင္ ကိုယ့္ဘက္ကလည္း ျပန္ၿပီး အသံုးခ်တတ္ရမွာပါ။ ဒီစာခ်ဳပ္က အလကားခ်ဳပ္ထားတဲ့ဟာမဟုတ္ဘဲ လံုးဝကိုအသံုးဝင္တဲ့စာခ်ဳပ္ပါ။ ဒီစာခ်ဳပ္မွာ ကရင္ေတြ အတြက္ပဲမဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားအားလံုးကို ရည္ရြယ္ၿပီးေတာ့ ေတာင္းဆိုခဲ့တဲ့ စာခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားအားလံုး အသံုးခ်နိုင္တယ္လို႔ က်မျမင္ပါတယ္။
ဥပမာေျပာရရင္ အခု ဗမာစစ္တပ္ေတြ ရိကၡာတင္ပို႔မူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဒီစာခ်ဳပ္ကို က်မတို႔အသံုးခ်ႏိုင္ရမယ္။ ဒီစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူဖို႔၊ ရိကၡာစုေဆာင္းၿပီး စစ္တပ္အင္အား တိုးခ်ဲ့ဖို႔ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလိုမ်ဳိးေတြကို အစိုးရဘက္က လုပ္လာရင္လည္း KNU ဘက္က စာခ်ဳပ္ရဲ့ ပထမအခ်က္နဲ႔ ဒုတိယအခ်က္ကို ေထာက္ျပၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္ သြားသင့္တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ တိုင္းရင္းသားေဒသမွာ တိုင္းရင္းသားေတြသေဘာမတူဘဲ သယံဇာတထုတ္သံုးေနတာကို စာခ်ဳပ္ရဲ့ ၄ ခ်က္ေျမာက္အခ်က္ထဲ
မွာပါရွိတဲ့ 'ေဒသခံျပည္သူမ်ား ပါဝင္ပတ္သက္ေသာ စီမံကိန္းမွအပ ျပည္ပရင္းနွီးျမဳပ္ႏွံသူမ်ားနွင့္ ပူးေပါင္း၍ အတိုင္းအတာ ပမာဏႀကီးမားၿပီး ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားအား နွစ္ဖက္စလံုးမွ စတင္မူမျပဳရ' ဆိုတဲ့အခ်က္ကို က်မတို႔လံုးဝ ေထာက္ျပလို႔ရပါတယ္။ က်မတို႔ဘက္မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဒီလုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကိုအသံုးခ်ၿပီး KNU ဘက္က အျမန္ဆံုး ထိထိေရာက္ေရာက္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေပးပါလို႔ က်မေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။

က်မတို႔ကရင္ေတြကိုလည္း အစိုးရိမ္မႀကီးၾကပါနဲ႔ သတိရွိရွိနဲ႔သာ ကိုယ့္ရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္အေပၚ လုပ္ေဆာင္ၾကပါ။ ကမာၻကသိေအာင္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့စာခ်ဳပ္အေပၚမွာ အစိုးရဖက္ကေန ခ်ိဳးဖ်က္လာရင္ေတာ့ က်မတို႔ကရင္ေတြ နွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ကိုင္လာတဲ့လက္နက္ကို ဆက္ကိုင္မလား၊
ဒါမွမဟုတ္ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ကမာၻကသိေအာင္ ခြဲထြက္ခြင့္စၿပီး ေတာင္းဆိုၾကမလားဆိုတာသာ စဥ္းစားထားၾကပါ။ က်မတို႔အားလံုးအတူတကြဝိုင္းၿပီးအေျဖရွာၾကရတာေပါ့။

ေနာက္ လာမည့္တတိယစာထဲမွာေတာ့ ဟိုယခင္တုန္းက ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္မႈေတြေန ဘာေတြေအာင္ျမင္မႈရခဲ့၊ ဆံုးရံႈးမႈေတြရွိခဲ့လဲ၊ က်မတို႔ေတြအားလံုးအတြက္ေကာ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းမႈတကယ္ရွိခဲ့၊ မရွိခဲ့ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တင္ျပေရးသားခ်င္ပါေသးတယ္။


ေနာ္ဝါးဝါးဖိုး

New York Time ေျပာျပသည့္ွဗမာစစ္တပ္နဲ.တုိင္းရင္းသားမ်ားစစ္ပြဲ (ဗြီဒီအုိရုပ္သံ)

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

New York Time ေျပာျပသည့္ွဗမာစစ္တပ္နဲ.တုိင္းရင္းသားမ်ားစစ္ပြဲ (ဗြီဒီအုိရုပ္သံ)

http://video.nytimes.com/video/2012/01/19/world/asia/100000001296874/ethnic-war-rekindled-in-myanmar.html

An Ethnic War Is Rekindled in Myanmar
By EDWARD WONG
January 19, 2012

MAIJA YANG, Myanmar — Even as the Burmese government initiates political reforms in much of the country, it has intensified an ethnic civil war here in the resource-rich hills of northern Myanmar, a conflict that at once threatens its warming trend with the United States and could alienate Chinese officials concerned about stability on the border.

This month hundreds of mortar rounds fired by the Burmese military landed within miles of this town near the mountainous Chinese border. International human rights groups and soldiers and officials of the Kachin ethnic group say that Burmese soldiers have burned and looted homes, planted mines, forcibly recruited villagers as porters and guides, and raped, tortured and executed civilians. Several thousand villagers have fled to China. Tens of thousands more who have been displaced could follow if the Burmese Army continues its offensive, local relief workers say.

Lazum Bulu will not be going farther. Exhausted by the flight from her village, she died on Jan. 10 in a bare concrete room in a camp here for the displaced. People said she was 107. Her body lay on blankets on the floor. “I regret that my mother can’t be buried with my father,” said her daughter, Hkang Je Mayun. “The Burmese Army was coming, and we didn’t want to live in the village anymore. We were afraid they would kill all the Kachin people.”

The fighting has raised questions about the limits of the reform agenda pushed by President Thein Sein, Myanmar’s first civilian president in nearly 50 years, who has led the opening to the West. Some analysts in Myanmar say Mr. Thein Sein has been unable or unwilling to control the generals pressing the war.

Myanmar, formerly Burma, is riddled with ethnic civil conflicts, but this is the largest, with the greatest at stake. Right on the Chinese border, Kachin State is rich in jade, gold and timber, and has rivers that are being exploited by Chinese hydropower projects. Part of the state has long been controlled by the Kachin Independence Army and its political wing, which levies taxes on all commerce. The army allowed a reporter and a photographer recently to visit an area rarely seen by Western reporters for one week.

Both the United States and China would like to see the war resolved: the Chinese to ensure stability on the border and access to resources and important power projects; the United States to forestall the kinds of abuses by the Burmese military that present one of the biggest obstacles as President Obama considers lifting economic sanctions. At the same time, some Chinese officials and executives might welcome Burmese military control of the resource-rich areas, preferring to cut deals with the Burmese rather than the Kachin, foreign analysts say.

Some Kachin commanders say one factor that rekindled the war last June after a 17-year cease-fire may have been a desire by the Burmese military to widen its control of the areas with Chinese energy projects.

Such projects are a source of tension. After protests last year by Kachin civilians, Mr. Thein Sein suspended the planned Myitsone Dam, which was being built by a Chinese company in a part of the state controlled by the Burmese. That angered Chinese officials and executives, some of whom suspect Mr. Thein Sein of trying to wean Myanmar off its overreliance on China and to encourage investment from the West.

Despite the war against the Kachin, Mr. Thein Sein, a former general, has tried to quell other ethnic conflicts and push reforms, like his release of 651 political prisoners last week. After the release, the Obama administration upgraded relations by agreeing to exchange ambassadors.

American officials have told Myanmar, which reached a cease-fire agreement on Jan. 12 with a major ethnic Karen army, that it must prove its commitment to reforms by resolving its many other ethnic conflicts, including the Kachin war. Daw Aung San Suu Kyi, the main opposition leader, has said the same. On Dec. 10, Mr. Thein Sein ordered a halt to attacks against the Kachin, but Burmese commanders have carried on.

Kachin officials said they held inconclusive negotiations this week with the Burmese in a Chinese border town; talks held last fall failed.

Chinese officials are anxious about the refugees. Since June, about 7,000 have fled to China, and 50,000 or so are displaced on this side of the border, said Lahkang May Li Awng, director of a local aid organization.

The Chinese government has made no formal statement about the war, but analysts in Beijing say officials want a settlement.

“With the military conflict, Chinese companies operating in the area are definitely affected,” said Xu Liping, a scholar of Southeast Asia at the Chinese Academy of Social Sciences. “China obviously hopes the Myanmar government and the local Kachin regime can seek reconciliation together and treat regional development as a priority.”

At the conflict’s resumption in early June, the Burmese military attacked a Kachin post at Bum Sen, near a hydropower project operated by the China Datang Corporation that sends 90 percent of its electricity to China. Chinese workers fled, but the project resumed operations last month.

A major cause of the fighting was a government push in 2009 to get all the ethnic militias to disarm and join the Border Guard Force. A few groups agreed, but most balked. The Kachin intensified their military training. Their leaders now say they will not enter into another cease-fire unless Mr. Thein Sein can guarantee real political dialogue. Their aim is to maintain autonomy. Independent Kachin candidates were barred from taking part in the parliamentary elections of November 2010.

“We want our autonomous area,” said Brig. Gen. Sumlut Gun Maw, 49, as he sat in the Kachin army’s command center in a hotel in Laiza, a Christmas tree and a portrait of Jesus against one wall. (Most Kachin are Christians, while most Burmese are Buddhists.) “But they couldn’t address this problem by means of politics, so they decided to do it by means of arms.”

The general said at least 140 Kachin soldiers had been killed out of a force of more than 10,000, and he estimated that there had been 1,000 battles or skirmishes since June. There are no accurate numbers for civilians killed or wounded.

The Kachin army has lost significant territory in recent months, and it and the civilians are now pressed up against the Chinese border. Its bases are mostly huts strung along ridges or at roadsides. Soldiers carry old automatic rifles, and some have slingshots tucked into their belts. Much of the recent fighting has been near Maija Yang, the second-largest town under Kachin control and a place that once drew Chinese gamblers with its Chinese-run casinos.

This month, residents heard heavy mortar fire from dawn until late night. The barrages lessened after two Kachin posts on a strategic road were taken. Now residents fear Maija Yang could soon fall. The commanders of the Third Brigade of the Kachin army have abandoned their headquarters here and retreated to an old base in the mountains. They are also evacuating amputee soldiers.

“I think it’s impossible for us to defend our territory because of the unequal strengths of the two armies,” said Cpl. Waje Naw Ja, 32, as he lay in a hospital bed stained with dried blood, his right leg amputated below the knee because of a landmine wound. Both sides are rampantly planting mines.

The Kachin government is struggling to support the displaced civilians. Camps here and in China lack adequate food, health care and education facilities. Outside Laiza, a camp of 5,000 people has sprung up, with three families squeezed into each bamboo hut and the air smoky with cooking fires. The Burmese government has allowed United Nations agencies to enter the Kachin areas only once.

“We’re so scared now; we think it’s a curse to be Kachin,” Hpakum Kaw, 50, said the day after arriving in the camp outside Laiza with her husband and daughter.

She said the family fled their village after it came under mortar fire and was occupied by Burmese soldiers. On Jan. 6, the soldiers arrested a village representative and began circulating a list of names of wanted men that included her husband, she said. About 200 Kachin households have fled, and only 20 or so remain, she said.

At least 10,000 displaced people live in camps in areas controlled by the Burmese government. In one of them, run by a Baptist church in the town of Bhamo, a father of three said he was one of five men from his village pressed into service as porters and guides by Burmese soldiers in October. The Burmese fired mortars right before entering. One boy was killed, and many of the villagers fled, said the father, Tumai Nhkum, 29. The soldiers ransacked shops and homes, burning down one, and shot farm animals. They stayed three days, then marched onward with the porters.

Tumai Nhkum said he had to carry radio batteries, rice and a typewriter captured from the Kachin army. The porters were beaten, then let go after 20 days.

“I cried when I was finally released because I was so worried about my children,” he said. “I went straight back to my family and brought them here, where it’s safer. I don’t know when I’ll be able to return.”

Adam Dean contributed reporting from Bhamo, Myanmar, and Li Bibo contributed research from Beijing.

ဒုိ.လြတ္လပ္ေရးအျမန္ေပး၊ကုိလုိနီစနစ္အလုိမရွိ၊ We fight for Independent

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

ဒုိ.လြတ္လပ္ေရးအျမန္ေပး၊ကုိလုိနီစနစ္အလုိမရွိ၊ We fight for Independent,

ကခ်င္နဲ.အျခားေသာတုိင္းရင္းသားမ်ားကုိတုိက္ခုိက္ေနတာဟာအန္အဲလ္ဒီေခါင္းေဆာင္ေဒၚစုၾကည္လည္းရပ္ေအာင္မလုပ္ႏုိင္ဘူး၊သိန္းစိန္း(အရင္လူသတ္သမားတာဝန္ခံ)ၾကံ့ဖြတ္ေခါင္းၾကီးကလည္းမတားႏုိင္ဘူး၊ေအာင္ေသာင္း(အရင္လူသတ္သမားဂုဏ္ဆရာၾကီး)တုိ.အုပ္စုလည္းမရပ္ေပးႏုိင္ဘူးဆုိရင္ကခ်င္ျပည္သူေတြကုိလြတ္လပ္ေရးေပးလုိက္ပါ၊အလာတူအျခားေသာတုိင္းရင္းသားမ်ားကုိလည္းလြတ္လပ္ေရးေပးလုိက္ပါ၊ဒုိ.လြတ္လပ္ေရးအျမန္ေပး၊ကုိလုိစနစ္အလုိမရွိ၊

ကခ်င္ႏွင့္ဗမာကုိယ္စားလွယ္မ်ားေဆြးေႏြၾကေသာ္လည္းအေျဖမရျဖစ္ေန၊

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

ကခ်င္ႏွင့္ဗမာကုိယ္စားလွယ္မ်ားေဆြးေႏြၾကေသာ္လည္းအေျဖမရျဖစ္ေန၊

ကခ်င္းကုိယ္စားလွယ္ေတြကႏုိင္ငံေရးအရေဆြးေႏြးစကားေျပာၾကရန္တင္ျပေသာ္လည္းေအာင္ေသာင္းတုိ.အုပ္စုကမလိမ္တပတ္လုပ္ျပီးေတာ့ႏုိင္ငံေရးစကားမေျပာခ်င္ဘဲဟုိေရွာင္ဒီေရွာင္ဟုိေကြ.ဒီေကြ.လုပ္ေနတာေၾကာင့္ေဆြးေႏြးပြဲအဆင္မေျပျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိရွိရပါသည္၊သုိ.ေသာ္လည္း၊ေကအုိင္အုိကုိယ္စားလွယ္မ်ားကေစတနာျဖင့္စိတ္ရွည္ရွည္ထားျပီးဆက္လက္ေဆြးေႏြးႏုိင္ေရးအတြက္ၾကဳိးစားမယ္ဟုေျပာၾကားခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးရန္ KIO မွ ျမန္မာအစိုးရသို႔ တင္ျပေသာ စာတမ္း

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet
ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးရန္ KIO မွ ျမန္မာအစိုးရသို႔ တင္ျပေသာ စာတမ္း

ေကအုိင္ေအမွျပည္သူလူထုထံသုိ.အသိေပးပန္ၾကားခ်က္

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

ေကအုိင္ေအမွျပည္သူလူထုထံသုိ.အသိေပးပန္ၾကားခ်က္

http://burmese.kachinnews.com/images/stories/bstatement/170112-kio-announcement.pdf

ဒီမွာလည္းဖတ္လုိ.ရတယ္

ဦးေအာင္မင္းကစကားေျပာရုိင္တယ္၊မရုိသားဘူး၊တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားကုိအထင္ေသးေနတယ္ဆုိတာဗြီဒီအုိမွတ္တမ္းကသက္ေသခံ

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

ဦးေအာင္မင္းကစကားေျပာရုိင္တယ္၊မရုိသားဘူး၊တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားကုိအထင္ေသးေနတယ္ဆုိတာဗြီဒီအုိမွတ္တမ္းကသက္ေသခံ

လက္နက္မကုိင္ခ်င္သည့္စိတ္ေပါက္ေအာင္ဘယ္လုိ.လုပ္ေပးရမလဲ၊သူတုိ.ခ်မ္းသားရင္ဘယ္သူမွကုိင္မွာမဟုတ္ဘူးလုိ.စိန္ေအာင္မင္းကေျပာၾကားသြားသည့္ကုိေတြ.ရသည္၊ဒါဟာတုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏လက္နက္ကုိင္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကုိေစာ္ကားလုိက္တာဘဲ၊ေကအန္ယူနဲ.သာအဆင္ေျပသြားရင္အျခားအဖြဲ.ေတြကလည္းအလုိအေလွ်ာက္အဆင္ေျပသြားမွာပါဆုိသည့္စကားကလည္းအဖြဲ.ၾကီးအဖြဲ.ေသးခြဲျခားျပီးေျပာသြားသည့္စကားပါ၊တုိင္းရင္းသားအဖြဲ.အစည္းမ်ားအၾကားေသြးထုိးလုိက္သည့္သေဘာျဖစ္သည္၊

ဒီေလာက္ရုိင္စုိင္သည့္စကား၊ပညာမဲ့စြာေျပာဆုိသည့္သူတစ္ေယာက္ကုိရုိသားတယ္၊သေဘာထားေပ်ာ့ေပ်ာင္းသည့္သူလုိ.မီဒီယာမ်ားကေအာ္သဟစ္ေထာက္ခံေျပာဆုိေနၾကတာဟာအင္မတန္မွအံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းတယ္၊စိန္းေအာင္မင္းနဲ.စကားေျပာျပီးစိန္းေအာင္မင္းစကားယုံၾကည္ျပီးျငိမ္းခ်မ္းေရးလက္မွတ္ထုိးလုိက္တာဟာမဟာအမွားၾကီးတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္းတုိင္းရင္းသားအသံမွျမင္တယ္၊တုိင္းရင္းသားအဖြဲ.အစည္းမ်ားကဒုတိယမၸိအကြဲအျပဲျဖစ္ဦးမွာကုိအလြန္ပင္စုိးရိမ္းမိေၾကာင္းေျပာၾကားလုိပါသည္။

မင္းကုိႏုိင္နဲ.ပတ္သက္ျပီးစိတ္အထိခုိက္ဆုံးဓါတ္ပုံတစ္ပုံ

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

မင္းကုိႏုိင္နဲ.ပတ္သက္ျပီးစိတ္အထိခုိက္ဆုံးဓါတ္ပုံတစ္ပုံ

သရက္ျမဳိ႕ခံ အဘြားအုိတစ္ဦးဆုိက္ကားျဖင့္ကုိမင္းကုိႏုိင္ကိုအမီွလုိက္ျပီး မရမကလုိက္လံႏႈတ္ဆက္ပုံ၊ႏုိ.မလုိင္လုိ.ထင္ရသည့္လက္ေဆာင္ကုိလည္းေပးလုိက္တယ္၊တတ္ႏုိင္သမွ်ေပးလုိက္သည့္လက္ေဆာင္လည္းျဖစ္ႏုိင္တယ္၊ဓါတ္ပုံေနာက္မွာဖန္းတီးရွင္ဆုိသည့္စာသားကုိလည္းဆုိင္ဘုတ္တစ္ခုမွာေတြ.ရေတာ့၊မင္းကုိႏုိင္ကုိယ္တုိင္ကလည္းစိတ္တင္းထားပုံရတယ္၊စိတ္မထိန္းႏုိင္ေလာက္ေအာင္စိတ္ေအာင့္ထားသည္၊အဘြားအုိးမ်က္လုံးနဲ.မ်က္ႏွာေပၚမွာလည္းမိခင္အရင္းတစ္ေယာက္ကဲ့သုိ.ေမတၱာစိတ္အျပည့္နဲ.၊

Preventing Inter-ethnic Unity & Pro Democracy Movement

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

Preventing Inter-ethnic Unity & Pro Democracy Movement

By Kanbawza Win | January 14, 2012

http://www.taunggyitime.com/2012/01/preventing-inter-ethnic-unity-pro.html#more

Even though there was a euphoria over the political prisoners’ release and the US reward it with the raising of the diplomatic relations to the ambassador level one has to take caution that the “Divide and Rule Policy” which the various Burmese administration inherited from the British, has been put to good use by waging an all out war against the Kachin and simultaneously inking the peace deal with Shan, Chin and Karen and the lesser resistance forces. What more it was able to wean away Daw Aung San Suu Kyi and the NLD from the pro-democracy Burmese populace and was able to lure the West to give up their punitive actions that will lead to lifting of sanctions while keeping some prisoners hush hush still under lock and key. This whole concept proves the superb diplomacy of the regime. But on the whole the people of Burma and the world are happy.

Gen Thein Sein has been widely seen as a more moderate and reform-minded but to the Kachin he is just another general whose words cannot be trusted. It has been more than a month since he made public his directive to end the army’s offensive against the Kachin but there has been no cessation of hostilities. On the contrary, more than 90 battles or clashes have taken place, with a steady surge in troop reinforcement. The ferocity is of the attack and the methods of scotch earth policy is such that it is in the category of the war of genocide and the Kachin have no choice but force to fight the war of survival.[1]

Most of the ethnic nationalities are simple people and like to live in their own way of life and at that time the time of British colonization there was no such thing as ethnic conflicts in Burma because one ethnic has been living peacefully with the other for centuries. When Britain was about to give independence to this region, the majority of the ethnic nationalities readily join the Union which was formed by an accord signed at a little town in Shan State called Panglong in 1947, one year prior to the emergence of Burma as an independent, post-colonial state (in 1948).

In this sense, both historically and conceptually, the ethnic Burma’s so-called ethnic conflict is more aptly described as a political conflict against the ruling military rather than a conflict between warring ethnic groups. The conflict is primarily a conflict between the ruling military exercising a monopolistic control of the state in Burma and the ethnic nationalities. It is a vertical conflict between the state and various ethnically defined societies. It is a conflict about how the state is to be constituted and how the relation between the constituent components of society and the state are to be ordered. It is not the case of ethnic segments feuding with and killing each other, nor is it driven by the secessionist impulses. Looking at Burma’s history since 1948, a long-standing and seriously dysfunctional relationship between the state and broader society can be observed and it has been exacerbated by four decades of monopolistic military rule.

To understand the ethnic conflict, it is essential to look into the issues of conceptual differences, constitutional crisis, national identity, majority-minority configuration and other pressing issues like human rights violations, drugs and environmental management. The successive military regimes see Burma as an existing unified nation since the reign of king Anurudha (Anawrahta) 1044 AD. As such, all other non-Myanmar - Shan, Kachin, Chin, Arakanese, Mon, Karen and Karenni - are seen as ethnic nationalities, which must be controlled and suppressed, lest they break up the country. This is what most of the international and the world understand or comprehend. Incidentally this is also what most of the chauvinist Myanmar or in Burmese better known as Mahar Bamar (မဟာဗမာ) wants to portray.[2] This is the crux of the Burmese problem.

On the other hand, some of the educated and well meaning very few Myanmar and all the non-Myanmar maintain that the Union of Burma is a newly developed territorial entity, founded by a treaty, the Panglong Accord, where independent territories merged together on equal basis to obtain independence from Britain and this is what Bogyoke Aung San, the architect of Modern Burma envisage. In this aspect it may seen that the genuine Burman/Myanmar headed by Daw Aung San Suu Kyi wants to instil the real Union Spirit but still fell short by her actions So far the NLD has not issue any statement of sympathy or solidarity with the suffering internally displaced persons. No appeals made to international organizations or governments for humanitarian assistance and moral courage seems to be lacking not only on the Kachin but also on the ethnic nationalities. The instigator of this genocide is not identified or condemned [3]and this is detrimental to the Pyidaungsu Spirit (ပင္လံုစိတ္ဓာတ္). Given such conceptual differences, the Burmese military goes about with its implementation of protecting "national sovereignty" and "national unity" at all cost. This, in turn, gives way to open conflict resulting in more suppression and gross human rights violations. The intolerance of the military and its inspiration to "racial supremacy" and to political domination and control has no limit and the climax of it could be seen by its refusal to hand over power to the winners of 1990 nation-wide election, the NLD,SNLD and other ethnic parties. [4]

The woes of Burma today are deeply rooted in the inadequate constitutional drafting of 1947. The Union Constitution was rushed through to completion without reflecting the spirit of Panglong, or Panglong Seikdat. And lamentably it was still repeated today in the current Nargis Constitution, The ethnic homelands were recognized as constituent states but all power was concentrated in the central government. Almost all the non-Myanmar and Burmese democratic opposition groups are in agreement that the ethnic conflict and reform of social, political and economic cannot be separated from one another. And the only solution and answer is to amend the 1947 Constitution according to Panglong Agreement, where equality, voluntary participation and self-determination, of the constituent states, formed the basis for the Federal Republic of the Union of Burma or rather the Genuine Union of Burma.[5] The ethnic nationalities, especially in the cases of the Karen, Kachin and WA remained such a stumbling block as the Myanmar administrations fails to honours the principles of the Panglong Agreement.[6]

Burma’s fundamental problem is not just about leadership, policy failure, dysfunctional institutions, rights abuses or fractured opposition movements. Categorically speaking, Burma is confronted with nothing less than a full-scale pathological process of internal colonization, this time by its own military. This is an evolutionary process which was set in motion since the coup of 1962 decisively established one-party military rule, where the military and the State cannot be separated. Indeed Burma has evolved into a dual-colony in which the population of more than 50 million citizens is being herded into a political space via the Orwellian “7-steps road map for democracy.” The ruling military clique backed by its 400,000-strong military will continue to make all decisions with massive societal and ecological consequences for the whole population; only this time their decisions are going to be made to sound constitutionally mandated, and in accord with the laws of the land. Further, this small group of men subscribe to an irredeemably myopic and toxic version of ethno-nationalism which refashions Burma along the old feudal lines where the majority “Myanmar and Buddhists,” as defined by these men in generals’ uniform, will be more equal in their Union of Republic of Myanmar.

Needless to say, the generals will pay lip service to ethnic unity and create nominal space for the ethnic people while pursuing “Divide and Rule” as the overarching strategy. The ruling generals have rejected the federal spirit of ethnic equality and violently opposed any struggle towards a genuine federated Union. They have declared dead the Panglong Agreement of 1947, the founding document of a modern, post-colonial Burma, wherein ethnic equality was enshrined as an inviolable pillar of multi-ethnic Burma. Hence in new colonial rule under its own military, will control, subjugated or crushed.

For those who have viewed the emerging parliamentary and formal political processes as the only space in which the people’s voices can be heard, policies debated and public welfare advanced, it is time for a serious rethinking and soul-searching. The opposition have made repeated calls for national and ethnic reconciliation as well as genuine public expressions of inter-ethnic solidarity, which is the last thing any colonial power would want and would tolerate is social and ethnic solidarity across communities, regions and classes. The colonized ethnic nationalities are to be exploited, crushed, subjugated or co-opted.

The generals, of course, don’t see themselves as “native colonialists.” They feel no need for reconciliation along ethnic or political lines with any person, organization or community. In short, they have done nothing wrong, and they can do no wrong. For they perceive themselves as the country’s sole national guardian, untainted by partisan politics. They are committed to the abstract idea of a multi-ethnic nation while trampling on the very idea in reality. And they embrace an absolutist notion of sovereignty where the military, not the people in whose name it exists, is sovereign. They love the country, but they can’t stand the people, especially the kind who refuse to go along with their design for the rest of the country. Political, defiant ethnic communities and political prisoners spring to mind. Their politics is all about resuming and completing the process of re-consolidation of the power of the ethnic Burmese majority, most specifically the soldiering class, over the rest of the ethnic nationalities –a process only interrupted by the old kingdom’s 19th century defeat by Great Britain. Sixty years after independence, the military has built its own version of local colonial rule serving as the constitutionally-mandated ruling class and where the rest of the civilian society, especially the ethnic nationalities and the majority of the Myanmar who does not goes along with the generals are classified as second class citizens.

Throughout modern history, no colonialism is ever known to have offered the colonized political processes or institutions which would undo, or even undermine, such broad colonial objectives as economic exploitation of land, labour and natural resource, political domination and subjugation of populations under colonial rule, and control over the cultural and intellectual life of colonies. Whether one has in mind the formal and classical version, which dissolved, thanks in no small part to colonialists slaughtering one another during the two 20th century world wars, or the subsequent and newer versions characteristic of the Cold War, the essence, objectives and nature of colonial rules remain virtually the same.[7]

Humanitarian assistance, developmental aid, foreign direct investment, increased trade or commerce may be needed in any systemic efforts to rebuild poverty-stricken Burma emerging from decades of war and conflicts. But they are no substitute for forging inter-ethnic and class solidarity, on which an inter-generational political resistance, armed and non-violent, depending on one’s own location, needs to be built.

The fact is the colonial state in the Union of the Republic of Myanmar stands in between public welfare and international assistance and increased foreign direct investment, which has been in the billions thanks to Burma’s economically predatory regional friends such as China, Thailand, India, Malaysia, South Korea and Singapore. Precisely because this ethno-nationalist bond between the Burmese Generals and the majority Buddhist Myanmar has been irreparably broken down, the recent call by Daw Aung San Suu Kyi and ethnic nationalities leaders for reconciliation and inter-ethnic solidarity against oppression poses the greatest threat to the ruling Generals uniform or otherwise. While Burma’s issues are complex, as far as the regime’s strategy is concerned it is a simple, time-tested “Divide-and-Rule.” The only way the opposition movements in particular and multi-ethnic communities in general can defeat these native colonizers is through inter-ethnic—and inter-class—solidarity and we hope that UNFC would recruit the think tanks of Burmese Diaspora to be more effective.

Last, but not the least is that the West must give up their Sanctions which the regime so craved. The Constructive Engagement Policy of China, India and especially ASEAN has prolonged the change up to this day. It was the punitive actions of the West that made the Burmese generals relent as they are so desirous to keep their ill gotten wealth to the near and dear ones once they leave this earth. Sanctions must be maintained at all cost.

Prof. Kanbawza Win can be reached at bathannwin@gmail.com
-----------------------------------
[1]Laphai, Nang-Kai; General, You Lied in The Irrawaddy 13-1-2012
[2] Mahar Bama spirit defines the Myanmar chauvinist attitude which can be seen even in the peripherals of Burma and in Diaspora, not to mention inside the country, where the ethnic cleansing is going on with might and main. That is they want to be have a finger in every pie and they always want to be a leader in every aspect of the movement. A classic example is that to play soccer as a team with the other ethnic nationalities he is the one who not only wants to be the captain but always want to shoot the winning goal. He tends to treat the other ethnic as inferior and that only he can lead. The other ethnic must follow him
[3] Laphai, Nang-Kai; General, You Lied in The Irrawaddy 13-1-2012
[4] Sai Wan Sai in Shan-EU “Causes of Ethnic conflict and contemporary politics.”
[5] Ibid
[6] Aung; Htet A Tip of ASEAN: Ethnic: Reality beyond the Election in The Irrawaddy 25-1-2010
[7] Zarni; Dr Maun Burma Needs Inter-Ethnic and Inter-Class Solidarity in Irrawaddy 14-12-2010

လႊတ္ျငိမ္းခ်မ္းသားခြင့္သတင္းနဲ.ရွဳပ္ေနသည့္အခ်ိန္ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္တုိက္ပြဲျပင္း 44th LID opens a new offense

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

လႊတ္ျငိမ္းခ်မ္းသားခြင့္သတင္းနဲ.ရွဳပ္ေနသည့္အခ်ိန္ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္တုိက္ပြဲျပင္း

ေကအုိင္အုိထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမတြင္ဒုတိယအၾကီးဆုံးျမဳိ.ေတာ္ျဖစ္သည့္မုိင္ဂ်ာယန္နဲ.နီးစပ္သည့္ေနရာတြင္ ဗမာစစ္တပ္တပ္မ (၄၄)ကစတင္ထုိးစစ္ဆင္လ်က္ရွိသည္၊နမ္းခမ္းဘက္၊သွ်မ္းျပည္ေျမာက္ပုိင္းမွာလည္းရြာသူရြာသားအေယာက္(၆၀)ေလာက္ကုိဗမာတပ္ခလရ ၁၃၈ကဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည္ဟုသတင္း၇ရွိပါသည္၊
http://kachinlandnews.com/

Burmese Army Arrested 60 Local Residents

Burmese Army soldiers under 138th LIB who were transported from Nam Hkam in Northern Shan State arrested and detained 60 local residents including women and children at Kawa Pang village on Jan 11, 2012 at 8 am. Local residents, mostly Kachins, are believed to be used as porters and human bomb-shields in Kachin battle fields.

In a similar incident, Burmese soldiers under 138th LIB took school children for porters and human shields after failing to find adults who had run into the jungle upon hearing the news of Burmese Army’s arrival at Hka Garan village on Jan 6, 2011.

44th LID opens a new offense

In an attempt to get closer to Mai Ja Yang, KIO’s second largest city, Burmese Army’s 44th LID (Chay Myan Tat Ma 44) begins a new offense near Maru Ying Sau village, said a local source.

သိန္းစိန္းအစုိးရအဖြဲ.တြင္ဝန္ၾကီးတစ္ခ်ဳိ.အေျပာင္းအလဲရွိေနသည္ဟုသတင္းထြက္

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

သိန္းစိန္းအစုိးရအဖြဲ.တြင္ဝန္ၾကီးတစ္ခ်ဳိ.အေျပာင္းအလဲရွိေနသည္ဟုသတင္းထြက္၊ေက်ာ္ဆန္းပါဝင္ႏုိင္၊ျဖဳတ္ျဖတ္ျပင္လုပ္မည့္သေဘာဟုသတင္း၇ရွိ

ဘန္ေကာက္ျမဳိ.တြင္ကမၻာလွည့္ခရီးသည္အသြားအလာမ်ားသည့္ေနရာမ်ားတုိက္ခုိက္ခံရဖြယ္ရွိသည္ဟုအေမရိကန္သံရုံးအေရးေပၚသတိေပး

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet
ဘန္ေကာက္ျမဳိ.တြင္ကမၻာလွည့္ခရီးသည္အသြားအလာမ်ားသည့္ေနရာမ်ားတုိက္ခုိက္ခံရဖြယ္ရွိသည္ဟုအေမရိကန္သံရုံးအေရးေပၚသတိေပး

http://bangkok.usembassy.gov/011312emergencymessage.html

Emergency Message to U.S. Citizens: Possible Terrorist Threat

January 13, 2012

This message alerts U.S. citizens in Thailand that foreign terrorists may be currently looking to conduct attacks against tourist areas in Bangkok in the near future. U.S. citizens are urged to exercise caution when visiting public areas where large groups of Western tourists gather in Bangkok.

U.S. citizens are encouraged to maintain a heightened awareness when out in public; be alert for unattended packages/bags in public/crowded places and report any suspicious behavior to the nearest law enforcement personnel. We also encourage you to keep a low profile in public areas, particularly areas frequented by foreign tourists.

The American Citizen Services Unit of the U.S. Embassy is located at 95 Wireless Road in Bangkok, and can be reached by calling 66-2-205-4049, or by e-mailing acsbkk@state.gov. The Embassy’s after-hours emergency telephone number is 66-2-205-4000. The U.S. Consulate General in Chiang Mai is located at 387 Wichayanond Road in Chiang Mai. The American Citizen Services Unit of the Consulate General can be reached by calling 66-53-107-777 and by e-mail at acschn@state.gov. The after-hours emergency telephone number is 66-81-881-1878.

For the latest security information, you should regularly monitor the Department’s Bureau of Consular Affairs Internet website, where current Worldwide Cautions, Travel Alerts, Travel Warnings and health-information resources can be found. You can also obtain up-to-date information on security by calling 1-888-407-4747 (toll free) in the U.S. and Canada or, for callers in other areas, by calling a regular toll line at 1-202-501-4444. These numbers are available from 8:00 a.m. to 8:00 p.m. (Eastern Time), Monday through Friday (except U.S. federal holidays).

We encourage you notify us of your presence in Thailand by enrolling in the Department of State’s Smart Traveler Enrollment Program (STEP).

Note: Due to a technical error, some recipients received this message - followed by a recall message - a few minutes later. Please disregard the recall message.

တစ္ဖြဲ႔ကို တိုက္ၿပီးေတာ့ တစ္ဖြဲ႔ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူမယ္ဆိုတာ လံုး၀ မျဖစ္သင့္ဘူး

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

တစ္ဖြဲ႔ကို တိုက္ၿပီးေတာ့ တစ္ဖြဲ႔ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူမယ္ဆိုတာ လံုး၀ မျဖစ္သင့္ဘူး

အပစ္ရပ္စဲမႈက အားလံုးေပၚမွာ သက္၀င္သင့္တယ္။ တစ္ဖြဲ႔ကို တိုက္ၿပီးေတာ့ တစ္ဖြဲ႔ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူမယ္ဆိုတာ လံုး၀ မျဖစ္သင့္ဘူး။ ပါ၀င္ပတ္သတ္သူေတြအားလံုးက သေဘာရိုးျဖစ္ရမယ္ စိတ္ျဖဴရမယ္ ေစတနာတကယ္ထားမယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္ဖို႔ အလားအလာ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူမယ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲမယ္ဆိုတာ လက္နက္ကိုင္တဲ့သူေတြ အားလံုးအတြက္ျဖစ္ရမယ္။
ဦးခြန္ထြန္းဦး ( ရွမ္းအမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ )

ဒုိ.ဘဝမွာအေပ်ာ္ဆုံးရက္တစ္ရက္အျဖစ္ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလြတ္ေျမာက္သည့္ရက္ကုိသတ္မွတ္ေစခ်င္

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

ဒုိ.ဘဝမွာအေပ်ာ္ဆုံးရက္တစ္ရက္အျဖစ္ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလြတ္ေျမာက္သည့္ရက္ကုိသတ္မွတ္ေစခ်င္

ေပ်ာ္တယ္၊အရမ္းေပ်ာ္တယ္၊အားလုံးလႊတ္ေပး၇င္ပုိျပီးေပ်ာ္မယ္၊အားလုံးမလႊတ္ေပးရင္ျပႆာနာေတြဆက္ရွိေနမယ္၊

သိန္းစိန္းကေျပာ၊ေဒၚစုကေအာ္၊ျပည္သူကေမွ်ာ္၊စစ္တပ္ကေဆာ္၊ေအာင္မင္းကေဟာ၊လူမ်ဳိးမ်ားကေရွာ္၊

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

သိန္းစိန္းကေျပာ၊ေဒၚစုကေအာ္၊ျပည္သူကေမွ်ာ္၊စစ္တပ္ကေဆာ္၊ေအာင္မင္းကေဟာ၊လူမ်ဳိးမ်ားကေရွာ္၊

လက္ရွိတုိင္းရင္းသားမ်ားနဲ.ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလႊတ္ေပးေရးကုိထာဝရျငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္နဲ.မကုိက္ညီ

တုိင္းရင္းသားျငိမ္းခ်မ္းေဆြးေႏြးပြဲနဲ.ပတ္သက္၍အဓိကအခ်က္ေတြမပါ၊၁၊ဒုိင္လူၾကီးမပါ၊၂၊ဗမာတပ္မ်ားမဆုတ္ေပး၊၃၊ႏုိင္ငံေရးစကားမေျပာ၊၄၊အခ်ိန္သတ္မွတ္မေပး၊၅၊အားလုံမပါဝင္၊၆၊စစ္ပြဲေတြမရပ္၊ရ၊၇၊ဥပေဒနဲ.အညီလုပ္ေဆာင္ေနတာမဟုတ္၊(ပါလီမာန္လုပ္ပုိင္ခြင့္မပါသည့္ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတုအေယာင္၊)၈၊အားလုံးပါဝင္သည့္ႏုိင္ငံေရးအသြင္ေျပာင္းျဖစ္စဥ္မဟုတ္၊

၊ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားနဲ.ေတာ့ကန္.သတ္ခ်က္ပါရွိသည့္ဥပေဒနဲ.လႊတ္ေပးမယ္လုိ.ေၾကညာထား၊ထာဝရျငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္မဟုတ္ေသး၊ျပန္လႊတ္လုိက္၊ျပန္ဖမ္းလုိက္သေဘာနဲ.လုပ္ထားသည္၊

ဗုိလ္ခင္ညြန္.တုန္းကလည္း၊ကုိးကန္.၊မုိင္လာ၊ဝတပ္မေတာ္တုိ.ကစတင္လက္မွတ္ထုိးခဲ့သည့္ျငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္တယ္၊အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရးတပ္ေပါင္းစု၏မူကပ်က္ပ်ယ္သြားခဲ့ေလသည္၊အခုလည္း၊မုိင္လာ၊ဝတပ္မေတာ္၊သွ်မ္းတပ္မေတာ္၊ခ်င္းတပ္တုိ.စတင္ျပီးလက္မွတ္ထုိးသည့္ပြဲျဖစ္ျပန္သည္၊ယူအန္အက္ဖ္စီ၏စုဖြဲ.ႏုိင္ငံေရးေတြ.ဆုံေဆြးေႏြးပြဲမူပ်က္ပ်ယ္ဦးမလား၊

ဗုိလ္ခင္ညြန္.ဦးေဆာင္သည့္ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲေၾကာင့္ေဒၚစုၾကည္စသည့္ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလႊတ္ေပးခဲ့သည္၊အခုလည္း၊အလာတူ၊ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလႊတ္ေပးေနျပန္ပါျပီ၊ထုိ.ေၾကာင့္၊ဒီမ်က္လွည့္ပြဲၾကီးဟာ၊

သိန္းစိန္းကေျပာ၊ေဒၚစုကေအာ္၊ျပည္သူကေမွ်ာ္၊

စစ္တပ္ကေဆာ္၊ေအာင္မင္းကေဟာ၊လူမ်ဳိးမ်ားကေရွာ္၊

(49)ႏွစ္ေျမာက္တအာင္း(ပေလာင္)အမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးေန.၊ပေလာင္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး၏ထုတ္ျပန္ခ်က္

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

(49)ႏွစ္ေျမာက္တအာင္း(ပေလာင္)အမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးေန.၊ပေလာင္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး၏ထုတ္ျပန္ခ်က္

ဒီမွာႏွိပ္လည္းရတယ္၊

http://www.scribd.com/fullscreen/77990526?access_key=key-ffvrey10o9hni60dqjr

ဗမာစစ္တပ္ကုိယုံခ်င္ရင္၊သိန္းစိန္းတုိ.အုပ္စုကုိယုံခ်င္ရင္ေသြးမေျခာက္ေသးသည့္မွတ္တမ္းကုိျပန္ၾကည့္ပါ

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

ဗမာစစ္တပ္ကုိယုံခ်င္ရင္၊သိန္းစိန္းတုိ.အုပ္စုကုိယုံခ်င္ရင္ေသြးမေျခာက္ေသးသည့္မွတ္တမ္းကုိျပန္ၾကည့္ပါ

ပင္လုံညီလာခံနဲ.စစ္မွန္ေသာျပည္ေထာင္စုအေရး(ဗြီအုိေအထုတ္လႊင့္ခ်က္)

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

ပင္လုံညီလာခံနဲ.စစ္မွန္ေသာျပည္ေထာင္စုအေရး(ဗြီအုိေအထုတ္လႊင့္ခ်က္)

Burma forum 01-01-2012 ပင္လုံညီလာခံနဲ.စစ္မွန္ေသာျပည္ေထာင္စု by Ethnic Voice of Burma

ဘာေၾကာင့္ေထာက္ခံသင့္သလဲ၊ဘာေၾကာင့္ပါဝင္သင့္သလဲ၊

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

ဘာေၾကာင့္ေထာက္ခံသင့္သလဲ၊ဘာေၾကာင့္ပါဝင္သင့္သလဲ၊

၁၊ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ (ရ၄)(၈၈)(၂၀၀၇)စသည့္ေက်ာင္းသားေဟာင္းအဖြဲ.မ်ား၊ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းမ်ား၊မိသားစုဝင္မ်ား၊နဲ.စိတ္ပါဝင္စားသူရဟန္းရွင္လူျပည္သူလူထုမ်ားကစတင္လုိက္သည့္ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလြတ္ေျမာက္ေရးတုိက္ပြဲကုိတုိင္းရင္းသားအသံမွအျပည့္အဝေထာက္ခံအားေပးတယ္၊စစ္အစုိးရအဆက္ဆက္မွလက္ရွိေျမေခြးသိန္းစိန္းအစုိးရလက္ထက္အထိတစ္မ်ဳိးျပီးတစ္မ်ဳိးလိမ္ညာလွည့္ျဖားျပီးလႊတ္သလုိလုိ၊မလႊတ္သလုိလုိ၊ေျပာင္းလဲသလုိလုိ၊မေျပာင္းလဲသလုိလုိလွည့္စားခဲ့တာကုိမိမိတုိ.ကိုယ္ပုိင္ဆုံးျဖတ္ဥာဏ္ျဖင့္အဆုံးသတ္ဖုိ.အခ်ိန္တန္ေသာေၾကာင့္အားလုံးပါဝင္ၾကဖုိ.တုိက္တြန္းခ်င္ပါသည္၊လြတ္လပ္မွဳကုိလုိလာသည့္အတြက္ေၾကာင့္အဖိႏွိပ္ခံလူတန္းစားမ်ားဘက္မွာအျမဲတမ္းရပ္တည္သြားမယ္၊
၂၊ကခ်င္ျပည္သူမ်ား၏ခြဲထြက္ေရးမူေတာင္းဆုိခ်က္သည္တရားမွ်တမွဳရွိျပီးအခ်ိန္အခါနဲ.လည္းကုိက္ညီတာေၾကာင့္တုိင္းရင္းသားအသံမွအျပည္အဝေထာက္ခံသည္၊ဗမာအစုိးရအဆက္ဆက္ကတစ္ခ်ိန္လုံးကတိေတြကုိခ်ဳိးေဖာက္ျပီးပင္လုံစာခ်ဳပ္အတုိင္အေကာင္အထည္မေဖာ္ေပးသည့္အျပင္ကခ်င္ျပည္သူေတြမ်ဳိးတုံးေအာင္စစ္ေရး၊ႏုိင္ငံေရး၊ဘာသာေရးစသည့္အသြင္ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ဖိႏွိပ္တုိက္ခုိက္ေနတာေၾကာင့္ကခ်င္ျပည္သူမ်ားလြတ္ေျမာက္ေရး၊ကခ်င္လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိရွင္သန္းေရးအတြက္ရသည့္နည္းနဲ.တုိက္ပြဲဝင္သြားရမယ္၊အဖိႏွိပ္ခံကခ်င္ျပည္သူမ်ားဘက္မွာအျမဲတမ္းရပ္တည္သြားမယ္၊ဗမာျပည္ကုိအဂၤလိပ္၊ဂ်ပန္းလူမ်ဳိးေတြအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္ဗမာလူမ်ဳိးမ်ားခံစားခဲ့ရသလုိယေန.ကခ်င္နဲ.အျခားေသာတုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးကလည္းဗမာလက္ေအာက္မွာေနရသည့္ဘဝဟာခံစားေနၾကရပါသည္၊ထုိ.ေၾကာင့္၊ကုိယ္ခ်င္းစားတရားကင္းမဲ့သည့္ဗမာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအဆက္ဆက္နဲ.မဟာလူမ်ဳိးၾကီးစိတ္ဓါတ္ျပင္းျပေနသည့္ဗမာေခါင္းေဆာင္မ်ား၏လက္ေအာက္တြင္လြတ္ေျမာက္ေအာင္ၾကဳိးပမ္းရမည္၊ယင္ကဲ့သုိ.ၾကဳိးပမ္းရာမွာအားလုံးပါဝင္ကူညီရမည္၊လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီး၏လြတ္လပ္မွဳကုိလည္းတန္းဘုိထားရမယ္၊လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၏လြတ္လပ္မွဳကုိလည္းအားေပးရမယ္၊ကမၻာသူကမၻာသားမ်ား၏လြတ္လပ္မွဳကုိလည္းမျဖစ္မေနတန္းဘုိထားရမယ္၊အားလုံးလြတ္လပ္မွဳကုိတန္းဘုိထားသည့္အတြက္ေၾကာင့္လြတ္လပ္မွဳအတြက္တုိက္ပြဲဝင္ေနသည့္ဘယ္အရာကုိမဆုိတရားမွ်တမွဳရွိရင္တုိင္းရင္းသားအသံကအျမဲတမ္းေထာက္ခံအားေပးသြားမယ္ျဖစ္ေၾကာင္းတင္ျပလုိက္ရပါသည္။

Bogyoke Nyar De: General You Lied ဗုိလ္ခ်ဳပ္ညာတယ္

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet
Bogyoke Nyar De: General You Lied ဗုိလ္ခ်ဳပ္ညာတယ္

http://kachinlandnews.com/?p=21198

Bogyoke Nyar De was a song popularized by Shan singer Sai Seng Mong in the early1970’s. It was in reference to the unrealized promises of equality that Bogyoke Aung San pledged to the minorities at the time of Panglong. Although it was not fair to blame the Bogyoke, as his life was tragically cut shot before he could implement his promises, the song struck a chord with the Shans and other ethnic minorities because it symbolized the frustrations they felt over the inequalities that exist between the minorities and the majority Bamas.

The ethnic minority signatories of the Panglong Agreement had their misgivings about joining hands with the Bamas from the very beginning. Duwa (Maj) Shan Lone, who served as Secretary of the Panglong Conference, recounted in his memoirs, a pivotal conversation Bogyoke Aung San had with the Shan leaders at Panglong. Bogyoke was making courtesy calls on the hill tribes leaders at the close of the plenary session on the second day of the Conference. At his meeting with the Shan leaders, Sao Shwe Thaik, the Sawbwa of Yawngwhe, bluntly told Bogyoke Aung San that although they trusted him, they did not trust the other Burmese leaders. Bogyoke countered by telling them to put their trust instead in the constitution they would be drafting together. The Shan leaders were won over, and addressed their concerns in a clause in the constitution that accorded them the right to secede from the union if they so wished, after a period of ten years. History will attest to how well that went. It was this very clause that General Ne Win used to justify his military coup of 1962.

The ethnics did not fair too well under the parliamentary democracy of Prime Minister U Nu either. Duwa Zanhtar Sin, former Head of Kachin State, in his booklet Democracy Byaungbyan (Democracy Upturned), chronicled how U Nu and his party tried to meddle in the affairs of Kachin State in a most undemocratic way. He found U Nu’s shenanigans particularly galling, given the fact that U Nu had often, in his Union Day and Martyr’s Day speeches, acknowledged the contributions of Kachin servicemen and lauded them as saviors of the newly independent republic. It is a historical fact that the Kachins, together with other ethnic minorities, played a major role in protecting the country against a myriad of insurgencies and helped bring it back from the brink of disintegration. If U Nu’s tributes and expressions of gratitude sounded hollow then, the army’s treatment of Kachins today is harrowing to say the least.

General Ne Win, he of the infamous “shoot straight and not into the air” order, and successive army juntas have used brute force as a means of subjugating public unrest. They are, as someone elsewhere has said, “equal opportunity oppressors”, brutally mowing down all who challenge or are perceived to challenge their authority, irrespective of age, gender, creed, social standing or ethnic origin. Muslim Rohinjas, Karen or Kachin Christians, students, workers, even the revered Buddhist Sangha have borne the brunt of their wrath.

And now we have former General Thein Sein, widely lauded as a more moderate and reform-minded leader. His image polishing efforts may be paying off internationally, but to the Kachins, he is just another general whose words cannot be trusted. It has been more than a month since he made public his order to end the army’s offensive against the KIA. But there has been no cessation of hostilities. On the contrary, more than 90 battles or clashes have taken place, with a steady surge in troop reinforcement since then.

What of the General’s daughter – the Lady, the Nobel laureate? Ethnic groups had looked to her as the one Burmese leader they could trust, the one with the integrity, the charisma and capability to rally everyone behind her as her father once did. The Kachins also, had pinned great hopes on her, as someone with the international stature to intervene on their behalf in the face of the army’s onslaught. The KIO even held an unprecedented birthday celebration for her at Laiza, attended by none other than the KIO Chairman himself.

The KIO was clearly sending her a message. But how did the Lady react? With deafening silence. No condemnation of atrocities against helpless Kachin civilians, of chemical weapons being deployed. No statement of sympathy or solidarity with the suffering of the IDPs. No appeals made to international organizations or governments for humanitarian assistance. Mere platitudes like the need to end hostilities in ethnic areas, and offers to mediate, are of no help when the aggressor, the instigator of this genocidal war is not identified and condemned.

Where is her much touted fairness or moral courage? When the NLD did finally offer aid, following the lead of the Free Funeral Service, it was a case of too little too late. What the Lady seems to fail to understand is that this current onslaught is not just a war against the KIA, but a war against all Kachins. For the Kachin population, it is a war of survival. How can she hope to rally the Kachins behind her after this? The Kachins have been burned so often, it would be difficult, if not impossible, to put this latest betrayal behind them and learn to trust and cooperate with the Bamas again.

Even now, Kachin internet chatter is getting louder and louder for outright independence, not just mere federalism. Whether that is a pragmatic goal to pursue or not is open to debate. Federalism, an anathema to the present government as it had been to previous military regimes, would be an equally elusive goal. It would seem that we Kachins do not have many good choices.

The KIO has now agreed to enter into talks with President Thein Sein’s delegation. It is the right thing to do, as it is in keeping with the KIO’s long standing declaration of its openness to genuine political dialogue. But as a David facing off a Goliath of an enemy, the KIO/KIA can take a page from the Biblical story of David. Just as David managed to slay the mighty Goliath with a single slingshot aimed at Goliath’s Achilles heel, his unprotected forehead, the KIO would be well served to strategize and use the government’s soft spot – be it international opinion, fear of Chinese hegemony, discord within the army/civilian leadership, or some other factor – to its best advantage.

Whether the talks will lead to a just and peaceful resolution remains to be seen. Our best hope is that there will not be a replay of Sai Seng Mong’s song, that President Thein Sein does not turn out to be just another general who lied.

Daughter of Pangmu

ျမန္မာျပည္မွာႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမရွိဘူးလုိ.ဝဏၰေမာင္လြင္ကျဗိတိန္းႏုိင္ျခားဝန္ၾကီးကုိထပ္လိမ္(အသံဖုိင္)

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

ျမန္မာျပည္မွာႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမရွိဘူးလုိ.ဝဏၰေမာင္လြင္ကျဗိတိန္းႏုိင္ျခားဝန္ၾကီးကုိထပ္လိမ္၊(အသံဖုိင္)

No political Prisoners, said Burma FM by Ethnic Voice of Burma

ျမန္မာျပည္မွာႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမရွိဘူးလလုိ.ျမန္မာႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးဝဏၰလြင္ေမာင္ကျဗိတိန္းႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးဝီလီယံဟိတ္ကုိထပ္ျပီးလိမ္ေျပာေနျပန္ျပီ၊ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြမရွိေပမဲ့စာနာေထာက္ထားသည့္အေနနဲ.လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသားခြင့္အမိန္.ကုိထပ္ျပီးေၾကညာေပးပါမယ္လုိ.လိမ္ေျပာျပန္သတည္း၊

ဝဏၰေမာင္လြင္စကားကုိေထာက္ၾကည့္ရင္သိန္းစိန္းစကားနဲ.လည္းတူသည္၊ေရႊမန္းစကားနဲ.လည္းတူသည္၊သေဘာကေတာ့၊သူတုိ.အားလုံးဟာအတူတူဘဲလုိ.ေသခ်ာေပါက္ေျပာႏုိင္ပါတယ္၊

ႏွစ္သစ္ကူးမွာသိန္းစိန္းေဖာက္သည္ခ်၊ျမန္မာျပည္သူမ်ားနဲ.ကမၻာျပည္သူမ်ားကုိထပ္လိမ္ျပန္၊

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

ႏွစ္သစ္ကူးမွာသိန္းစိန္းေဖာက္သည္ခ်၊ျမန္မာျပည္သူမ်ားနဲ.ကမၻာျပည္သူမ်ားကုိထပ္လိမ္ျပန္၊

ဒုိ.ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ.သတိၱရွင္အာဇာနည္းေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္(၈၈)ေက်ာင္းသားမ်ား၊(၂၀၀၇)ေရႊဝါေရာင္သံဃာေတာ္မ်ားအပါအဝင္ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ားနဲ.တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားကုိလူလိမ္သိန္းစိန္းကမလႊတ္ေပးရုံသာမကစိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္းလည္းျဖစ္သည္၊ျမန္မာျပည္သူလူထုမ်ားကုိသာထပ္ျပီးလိမ္လည္ေနသာမကဘဲကမၻာေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားနဲ.ႏုိင္ငံတကာအစုိးရမ်ားကုိလည္ထပ္ျပီးလိမ္လည္ေကာက္က်စ္ျပန္ျပီးက်ဳပ္တုိ.ျပည္သူ.ဆႏၵကုိေစာ္ကားလုိက္ျပန္သည္။ရင္နာလုိက္တာ.ရဲေဘာ္တုိ.၊သိန္းစိန္းတုိ.အုပ္စုကအေျပာင္းအလဲလုပ္ေနတယ္လုိ.ေျပာေနသူမ်ားကုိလည္းျဖစ္ႏုိင္ရင္ပါးရုိက္ခ်င္တယ္၊သိန္းစိန္းတုိ.၊ေက်ာ္ဆန္းတုိ.၊ေရႊမန္းတုိ.အုပ္စုဟာသန္းေရႊကုိအာမခံအကာအကြယ္ေပးသည့္အုပ္စုဟုသတ္မွတ္ရမည္၊သူယုတ္မာ၊မ်ဳိးယုတ္မာအုပ္စုလုိ.သတ္မွတ္ရမည္၊

မိန္ကေလးေတြကုိရက္ရက္စက္စက္ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ေနသည့္အုပ္စုကစီးပြားေရးဝိသမေလာဘသမား၊စြမ္းအားရွင္အဖြဲ.ဝင္မ်ားႏွင့္၊ၾက့.ဖြတ္အဖြဲ.နဲ.ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္သူမ်ားျဖစ္သည္အေသးစိပ္ကုိေဖာ္ထုတ္ေပးၾကပါရန္

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

မိန္ကေလးေတြကုိရက္ရက္စက္စက္ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ေနသည့္အုပ္စုကစီးပြားေရးဝိသမေလာဘသမား၊စြမ္းအားရွင္အဖြဲ.ဝင္မ်ားႏွင့္၊ၾက့.ဖြတ္အဖြဲ.နဲ.ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္သူမ်ားျဖစ္သည္အေသးစိပ္ကုိေဖာ္ထုတ္ေပးၾကပါရန္

၂၀၁၂ ခုႏွစ္သစ္ကူးအတြက္တုိင္းရင္းသားအသံမွဆုေတာင္းစကား

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet
၂၀၁၂ ခုႏွစ္သစ္ကူးအတြက္တုိင္းရင္းသားအသံမွဆုေတာင္းစကား

၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာလူလိမ္သိန္းစိန္းအစုိးရ၊ျပဳတ္က်ပါေစ၊

ကခ်င္တပ္မေတာ္စစ္ပြဲတြင္ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္တပ္ေပါင္းစုျဖင့္ပါဝင္ကူညီႏုိင္ပါေစ၊

အျခားေသာတုိင္းရင္းသားေဒသေတြမွာလည္းသိန္းစိန္းတပ္မေတာ္ကုိဝုိင္းတုိက္ႏုိင္ၾကပါေစ၊

ေျမေခြးေအာင္ေသာင္း၊ေခါင္းခဲသိန္းေဇာ္နဲ.ဇာတ္သဘင္ေအာင္မင္းတုိ.အုပ္စု၏အလိမ္ဥာဏ္မ်ားေပၚလြင္ႏုိင္ပါေစ၊

စစ္မွန္ေသာျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ပင္လုံစာခ်ဳပ္အတုိင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးႏုိင္ပါေစ၊

တရားသည့္ခုခံစစ္ပြဲဘက္ကေအာင္ပြဲခံႏုိင္ပါေစ၊

ကိုလိုနီစနစ္ဖ်က္သိမ္းေရး ဘဂၤလာေဒခ်္႕တြင္ ေတာင္းဆို

တုိင္းရင္းသားအသံ Tweet

ကိုလိုနီစနစ္ဖ်က္သိမ္းေရး ဘဂၤလာေဒခ်္႕တြင္ ေတာင္းဆို

ထြန္းထြန္း
-----------
http://www.narinjara.com/detailsbur.asp?id=3692

၂၂၇-ခုႏွစ္ေျမာက္ ရခိုင့္အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာက်ဆံုးသည့္ေန႔တြင္ ဗမာ အစိုးရမွ ရခိုင္ျပည္တြင္ က်င့္သံုးေနေသာ ကိုလိုနီ စနစ္ကို အျပီးတုိိင္ ဖ်က္သိမ္းရန္ ေကာ့စ္ဘဇားျမိဳ႕တြင္ ေတာင္းဆို ခဲ့ၾကသည္။

အဆိုပါ ေတာင္းဆိုမူအား ဒီဇဘၤာလ ၃၁ ရက္ေန႕တြင္ က်ေရာက္ေသာ ၂၂၇ ႏွစ္ေျမာက္ ရခိုင့္အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာက်ဆံုးေန႔တြင္ ေကာ့စ္ဘာဇားျမိဳ႕ ေတာေက်ာင္းမွ Press Club ေရွ႕သို႕ ခ်ီတက္ခဲ့ေသာ ဆႏၵျပပြဲ အတြင္း ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

"အဓိကကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆႏၵျပ ေတာင္းဆို ရတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က ရခိုင္သားေတြ ကြ်န္ျဖစ္ေနတာ ၁၇၈၄-ခုႏွစ္ကေန၂၀၁၁ ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ရက္ေန႔ဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၂၇-ႏွစ္ရွိသြားျပီ ျဖစ္တယ္။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္က ကိုလိုနီ စနစ္ဖ်က္သိမ္းေရးကို ကုလသမဂၢမွာ ျပဌာန္းခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗမာ အစိုးရ အဆက္ဆက္္က ရခိုင္ကို လက္ေအာက္ခံ ကိုလိုနီ နယ္ပယ္ တစ္ခုလို သေဘာထားျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ decolonization ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ဒီစနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းဖို႕ တရား၀င္ ေတာင္းဆို ရတာျဖစ္တယ္" ဟု ဆႏၵျပပြဲကို ဦးေဆာင္ လုုပ္ကိုင္သည့္ Arakan Freedom Movement မွ ဥကၠဌ ဦးဖိုးလွက နိရဥၥရာ သို႔ ေျပာသည္။

ဗမာ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားက ရခိုင္ကို ကုိလိုစနစ္ျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္ဟု မည္သည့္ အခ်က္မ်ားကို အေျခခံျပီး ေျပာပါသလဲဟု ေမးျမန္းရာသူက ယခုလို ေျပာသည္။

" ရခိုင္ျပည္သူေတြရဲ႕ ဘ၀ဟာ ကုန္းေကာက္စရာ မရွိေအာင္ ဆင္းရဲမြဲတည္ ေနတယ္။ ဗမာ စစ္တပ္ တပ္ရင္း (၆၀) ခန္႕ကို တပ္စြဲထားျပီး ေျမခြန္၊ လယ္ခြန္ေတာင္မကဘူး လူခြန္အထိကိုေတာင္ ေကာက္ေနတယ္။ အဂၤလိပ္ေခတ္ထက္ ဆိုးရြားတဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္ေနတယ္။ ဒါ့ျပင္ ရခိုင္ ကထြက္တဲ့ ဂတ္စ္ကိုလဲ ရခိုင္ေတြ သံုးခြင့္ မရွိဘူး။ ေျပာပိုင္ခြင့္လည္း မရဘူး။ ရခိုင္ျပည္သူေတြ ဆႏၵမပါဘဲ တိုင္းတပါးသား တရုတ္ကို ေရာင္းစားထားတယ္။ ပိုလွ်ံံတဲ့ ဂတ္စ္ေတြကိုလည္း ဗမာျပည္က စက္မူဇံုေတြမွာ သံုးမယ္ဆုိေတာ့ ရခိုင္ျပည္ကို ကိုလိုနီ လက္ေအာက္ခံ ႏိုင္ငံလို သေဘာထားတယ္ဆိုတာ သိသာ ထင္ရွားေနပါတယ္" ဟု သူက ေျပာသည္။

ဆႏၵျပပြဲတြင္ ပါ၀င္သူ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးကလည္း သူဆႏၵျပရာတြင္ ပါ၀င္ရေၾကာင္းကို ယခုလို ေျပာသည္။

" ရခိုင္ျပည္မွာ ရခိုင္ေတြ ေနထိုင္လို႕ မရေအာင္ထိ အခက္အခဲေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အစိုးရက ဖန္တီးထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရခိုင္ျပည္ထဲက ရခိုင္သားေတြဟာ ႏိုင္ငံတကာကို သြားျပီး အငွားခံေနရတယ္။ ခုဆိုျပည္ပမွာ ရခိုင္သားေတြ သိန္းနဲ႕ ခ်ီလို႔ ရွိေနျပီ ျဖစ္တယ္။ ျပည္ထဲမွာ ရခိုင္ လူငယ္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ႏုိ႕ေသာက္နဲ႔ တုတ္ေထာက္ေလာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ဒီလို လုပ္ေနတာကို မေက်နပ္တဲ့ အတြက္ လာေရာက္ ဆႏၵျပရတာ ျဖစ္ပါတယ္" ဟုေျပာသည္။

ဆႏၵျပပြဲသို႔ ရခိုင္အမ်ိဳးသားေကာင္စီ ( ANC) ၊ ရခိုင္အမ်ိဳးသမီး အစည္းအရံုး (RWU) ၊ ရခိုင္ ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ျပည္ပ (ALD) မွ အဖြဲ႕၀င္္မ်ားႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ႏုိင္ငံမွ ရခိုင္ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား စုစုေပါင္း ၅၀ခန္႔ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။

အခမ္းအနားကို နံနက္ ၁၁ နာရီမွ စတင္ခဲ့ျပီး ရဟန္းေတာ္မ်ားအား ဆြမ္းေကၽြး ကုသိုုလ္ လုပ္ကာ ေန႕လည္ပိုင္းတြင္ ဆႏၵျပ လႈပ္ရွားမႈကို ျပဳလုပ္ျပီးေနာက္ ေတာေက်ာင္း၌ ေရစက္ခ်၊ အမွ်ေ၀ျပီး ငါးပါးသီလခံယူကာ ညေန ၃နာရီခန္႔တြင္ ေအာင္ျမင္စြာျပီးစီးခဲ့သည္။