ႏုိင္ငံျခားအရင္းအႏွီးနဲ.ရွမ္း၊ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္းလက္နက္ကုိင္ပဋိပကၡ
ႏုိင္ဟံသာေရးသားသည္
ေရႊဟသၤာသတင္းဌာနမွျပန္လည္ေဖာ္ျပထားသည္။http://www.phophtaw.org/burmese/index.php?option=com_content&view=article&id=685:2011-10-11-07-40-58&catid=72:feature&Itemid=124
Tuesday, 11 October 2011 14:38
Written by ႏိုင္ဟံသာ
0 Comments
ဦးသိန္းစိန္သမၼတျဖစ္လာေသာ ႀကံ့/ဖြံ႕အစိုးရေခတ္ ၂၀၁၁ ခု၊ မတ္ခ်္လကစ၍ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ ပိုင္းေဒသမွာတိုက္ပဲြျဖစ္လာၿပီး ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္မူ ဇြန္လမွစ၍တိုက္ပဲြျဖစ္လာသည္။ ဤတိုက္ပဲြမ်ားသည္ အရွိန္ေလွ်ာ့က်သြားျခင္း မရွိပဲ တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ျမင့္၍ ျပင္းထန္ လာေနသည္။ အႏွစ္ (၂၀) ခန္႔ ေသနတ္သံ တိတ္ေနေသာ ေဒသတြင္ ယခုကဲ့သို႔တိုက္ပဲြျဖစ္ေပၚျပင္းထန္လာေနရျခင္းကိုအရင္းစစ္ၾကည့္ေသာ္ အေၾကာင္းမ်ဳိးစံုရွိ သည္ဟုေျပာႏိုင္ေသာ္လည္း အဓိကမွာ ႏို္င္ငံျခား စီးပြားေရး ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈကို အေထာက္အကူ ေပးရန္ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီႀကီးမ်ားသည္ ၎တို ႔ႏိုင္ငံႏွင့္ ၎တို႔ အက်ဳိးကို ရည္စူးထားျခင္း ျဖစ္ၿပီး အရုိးအရင္း ေလာက္ကိုသာ ခံစားရေသာ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ႏိုင္ငံမွ ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္းသတ္ျဖတ္ေနရျခင္းမွာ အလြန္ကို ဝမ္းနည္းဖြယ္ ေကာင္းပါသည္။ ဤအေၾကာင္းရပ္ကို ပိုမို ျမင္သာေအာင္ သံုးသပ္ တင္ျပ လိုပါသည္။လြန္ခဲ့ေသာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ နအဖ စစ္အစိုးရႏွင့္တရုတ္အစိုးရတို႔သည္ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားကိုပိတ္ၿပီးဆည္ တည္ေဆာက္ကာ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ထုတ္ယူရန္ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရထိုး ခဲ့သည္မွာ အနည္းဆံုး (၉) ေနရာ မွ်ရွိပါသည္။ ၎ဆည္ႀကီး မ်ားအနက္ ျမစ္ဆံုဆည္သည္ အႀကီးမားဆံုး ျဖစ္ၿပီး ျပည္သူႏွင့္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဒုကၡမ်ားစြာ ျဖစ္ေစ ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျပည္သူတို႔၏ ေတာင္းဆိုမႈအရ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ျမစ္ဆံုဆည္ တည္ေဆာက္ ေနျခင္းကို ရပ္ဆိုင္းေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ ခဲ့သည္ကို အမ်ားသိၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတူ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္လည္း ဆည္ႀကီး (၈) ခုေလာက္ တည္ေဆာက္ရန္ ရွိေနပါသည္။
၎အျပင္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း တရုတ္ျပည္နယ္စပ္ မူဆယ္ၿမိဳ႕အနီးမွ ရခိုင္ျပည္ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕အထိ ျမန္မာျပည္ကို စလြယ္သိုင္း ျဖတ္၍ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းႏွင္ ့ေရနံပိုက္လိုင္း ႏွစ္ခုကို ယွဥ္ၿပိဳင္ သြယ္တန္း ျမွဳပ္ႏွံရန္ စီမံကိန္းႀကီး ရွိပါသည္။ ထိုပိုက္လိုင္း ႏွစ္ခုအေပၚတြင္ ကားလမ္းႏွင့္ ရထားလမ္းတို႔ကို ထပ္မံ တည္ေဆာက္ရန္လည္း ရွိ္ပါသည္။ ဤသည္တို႔ကား တန္ဖိုးႀကီးမားၿပီး ထင္ရွားေသာ လုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔ ေတြ႕ရွိထားေသာ စာရင္းအရ ကခ်င္ျပည္နယ္ အတြင္းရွိ ဆည္ႀကီး ႏွစ္ခုအတြက္ ရာထားေငြမွာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ (၅.၀၃၀) ဘီလ်ံ၊ ေရနံႏွင့္ သဘာဝ ဓါတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္း စီမံကိန္းအတြက္ (၂.၁၄၆) ဘီလ်ံႏွင့္ မံုရြာၿမိဳ႕ အနီးရွိ လက္ပေတာင္ ေၾကးနီလုပ္ငန္း အတြက္ ေဒၚလာသန္းေပါင္း (၉၉၇) ရွိသည္ဟု သိရသည္။
တရုတ္ျပည္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္အနည္းငယ္ အတြင္းက အရွိန္အဟုန္ ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ စီးပြားေရး တိုးတက္လာခဲ့ရာ ယခုအခါ စက္ရုံႀကီးမ်ားႏွင့္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ား အလြန္ တိုးပြား မ်ားျပားလာေနပါသည္။ ထိုစက္ရုံ ႀကီးမ်ား အရွိန္အဟုန္မပ်က္ လည္ပတ္ႏိုင္ေရးႏွင့္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ား သြားလာ ႏိုင္ေရးအတြက္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားႏွင့္ ေလာင္စာဆီမ်ား အလြန္ကိုလိုအပ္ေနပါသည္။ ယခင္က အသံုးျပဳ လာခဲ့ေသာ ေက်ာက္မီးေသြးမ်ား ရွားပါးလာၿပီး ေရအားလွ်ပ္စစ္ စက္ရုံမ်ား ထပ္မံ တည္ေဆာက္ရန္ ေနရာလည္း ရွားပါးလာေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထပ္မံ တိုးလာမည့္ စက္ရုံမ်ား အတြက္ကိုပါ ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ရန္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား အထူးလိုအပ္ ေနေသာေၾကာင့္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားကို ရရွိႏိုင္ရန္ နယ္စပ္ျခင္း ကပ္ေနသည့္ ကခ်င္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္တို႔တြင္ ဆည္မ်ား တည္ေဆာက္ၿပီး လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ထုတ္ယူႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္း လာၾကသည္။
ဤပိုက္လိုင္းသည္ တရုတ္ျပည္သူမ်ား၏ အနာဂတ္အတြက္ အလြန္ တန္ဖိုးႀကီးမားေသာ ရတနာပိုက္လိုင္း ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ပိုက္လိုင္း ျဖတ္သန္းရာ ရခိုင္ျပည္နယ္၊ မေကြးတိုင္း၊ မႏၱေလးတိုင္းႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ ျပည္သူမ်ားအတြက္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ကုမၸဏီ ဝန္ထမ္းမ်ား အလုပ္သမား မ်ားအတြက္ အေဆာက္အဦးမ်ား၊ ေရနံ သိုေလွာင္ကန္မ်ား၊ လံုၿခံဳေရး တပ္ဖြဲ႕မ်ားအတြက္ စခန္းမ်ား ေဆာက္လုပ္ရန္ႏွင့္ ပိုက္လိုင္း သြယ္တန္းရန္အတြက္ ၄င္းလမ္းေၾကာင္းေပၚ႐ွိ ေဒသခံ ျပည္သူမ်ား၏ လယ္ယာ ၿခံေျမမ်ားကို သိမ္းယူျခင္း ေက်း႐ြာမ်ားကို ေ႐ႊ႕ေျပာင္း ေစျခင္းမ်ား ႐ွိခဲ့သည္။ ပိုက္လိုင္း လမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္ရွိ မေကြးတိုင္း၊ မႏၱေလးတိုင္း တို႔တြင္လည္း အိမ္မ်ား၊ ရြာမ်ားေျပာင္းေရႊ႕ခံရျခင္း လယ္ယာျခံေျမမ်ား မ်ားစြာ ပ်က္စီးျခင္းမ်ား ရွိခဲ့သည္။ ဤနစ္နာမႈမ်ားအတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးမည္ဟုေျပာေနၿပီး မရေသးသူေတြကအမ်ားစု၊ အခ်ဳိ႕လည္း အနည္းအက်ဥ္းမွ်သာ ရရွိေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။ အာဏာပိုင္မ်ား ျဖတ္စား လာဘ္စားမႈမ်ား ေနေသာ ႏိုင္ငံတခုတြင္ အမွန္တကယ္ နစ္နာရေသာ ျပည္သူမ်ား ေလ်ာ္ေၾကး အျပည့္အဝ ရရွိရန္ ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။
ဤလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအတြက္ ျမန္မာအစိုးရမွလံုျခံဳေရကိစၥမ်ားကိုတာဝန္ယူထားသည္။ ပိုက္လိုင္း လံုျခံဳေရး အတြက္ၾကည္းတပ္မွ တပ္ရင္း (၂၈) ရင္း ခ်ထားမွာ ျဖစ္ၿပီး ေရျပင္ႏွင့္ ကမ္းစပ္တြင္ ေရတပ္ႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕မ်ားကို လည္းတိုးခ်ဲ႕ခ်ထားသည္။ ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္းတြင္ ပိုက္လိုင္း ျဖတ္သန္းသြားရာ လမ္းတေလွ်ာက္ရွိ ေက်းရြာမ်ားမွ ရြာသားမ်ားကို စစ္ပညာ သင္ၾကားေပးၿပီး ေဒသခံ ျပည္သူ႔စစ္အျဖစ္ ဖြဲ႕စည္းေနပါသည္။ ဤသည္တို႔မွာ သာမာန္ လံုျခံဳေရး အစီအစဥ္သာ ျဖစ္ၿပီး ထူးျခား ေနသည္မွာ ပိုက္လိုင္း လမ္းေၾကာင္းဂြင္တြင္ အေျချပဳေနေသာ ရွမ္းျပည္ တိုးတက္ေရး ပါတီ / ရွမ္းျပည္ တပ္မေတာ္ (SSA/N) အဖြဲ႕ကို ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ မတ္ခ်္လ (၁၃) ရက္ေန႔မ ွစၿပီး ထိုးစစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ အစိုးရတပ္၏ ထိုးစစ္သည္ တဆင့္ၿပီး တဆင့္ တိုးျမင့္ လာခဲ့ရာ ဇြန္လ (၃) ရက္ေန႔ ရွမ္းျပည္ တပ္မေတာ္၏ (၇) မိုင္ စခန္းကို အင္အား အလံုးအရင္းျဖင့္ တိုက္ခိုက္လာသည္။
ထိုတိုက္ပဲြတြင္ အစိုးရတပ္မွ ဓါတုဗံုးက်ည္မ်ားျဖင့္လည္း ပစ္ခတ္ခဲ့ေၾကာင္း ရွမ္းျပည္ တပ္မေတာ္မွ အရာရွိမ်ား ေျပာျပ၍ သိရသည္။ ယင္းကိစၥ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္းကို ထိခိုက္ခဲ့သူမ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏ အဝတ္အစားမ်ားကို ပညာရွင္မ်ားက ဓါတ္ခြဲစမ္းသပ္ၿပီး အတည္ျပဳခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။ ယေန႔အထိ ကာလအားျဖင့္ (၆)လေက်ာ္တိုက္ပဲြအတြင္း တိုက္ပဲြအႀကိမ္ ေပါင္း (၃၀၀)ေက်ာ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ႏွစ္ဖက္စလံုးမွ က်ဆံုး ဒဏ္ရာရသူမ်ားမွာ (၁၀၀၀) ေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း တိုက္ပြဲ အရွိန္မွာ ေလ်ာ့က် ၿပီးဆံုးႏိုင္ျခင္း မရွိေသးပါ။
၎အျပင္ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ တာပိန္ေရအားလွ်ပ္စက္ရုံစစ္လံုၿခံဳေရးကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး အစိုးရတပ္က ကခ်င္ျပည္ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (KIA) ကို ဇြန္လ (၉) ရက္ေန႔တြင္ စတင္ တိုုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က စခဲ့ေသာ တိုက္ပဲြသည္ ေျဖရွင္း၍ မရေတာ့ပဲ က်ယ္ျပန္႔ ျပင္းထန္လာခဲ့ရာ အစိုးရဖက္မွ တပ္မအလိုက္ ေစလႊတ္ တိုက္ခိုက္လာခဲ့သည္။ စက္တင္ဘာလ အကုန္ပိုင္းက ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ပိုက္လိုင္းလမ္းေၾကာင္း ဂြင္တြင္ အေျချပဳေနေသာ ကခ်င္ (KIA) တပ္မဟာ (၄) ဌာနခ်ဳပ္စခန္းႏွင ့္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို (၁၂၀) မမ အေျမာက္ၾကီးမ်ားျဖင့္ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ပါသည္။ ၎ေနာက္တြင္ ကခ်င္ျပည ္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕ (KIO) ဌာနခ်ဳပ္ရွိရာ လိုင္ဇာၿမိဳ႕ဘက္သို႔ ထိုးစစ္ဆင္ရန္ ျပင္ဆင္ ေနျပန္သည္ဟု ၾကားသိရပါသည္။ ကခ်င္ႏွင့္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ တိုက္ပဲြမ်ားတြင္လည္း ႏွစ္ဖက္စလံုးမွ က်ဆံုး ဒဏ္ရာရသူေပါင္း ေထာင္ဂဏန္း ရွိပါသည္။
ဤတိုက္ပဲြမ်ားေၾကာင့္ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ ေတာေတာင္ လွ်ဳိေျမာင္မ်ားအၾကား ထြက္ေျပး ခိုလႈံေနရသူ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္ (၃၀၀၀၀) ေက်ာ္ ရွိၿပီး ကခ်င္ျပည္နယ္ တြင္လည္း တရုတ္နယ္စပ္ တဝိုက္တြင္ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္ (၃၀၀၀၀)ေက်ာ္ ေရာက္ရွိေနေၾကာင္း သိရသည္။ ယင္းစစ္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ သာမာန္ ျပည္သူ အရပ္သားထဲမွ သတ္ျဖတ္ခံရသူ ေပၚတာ အထမ္းသမားအျဖင္ လိုက္ပါရသူ မုဒိန္းက်င့္ခံရသူ ႐ိုက္ႏွက္ ၫွင္းပန္း ခံရသူမ်ားစြာ ႐ွိသည္မွာ အထူး ေျပာျပရန္ လိုမည္မထင္ပါ။ လယ္ယာ လုပ္ငန္းမ်ားကို စြန္႕ပစ္ ထားရသျဖင့္ လာမည့္ႏွစ္တြင္ ဆန္ရိကၡာ ၾကပ္တည္းေစပါလိမ့္မည္။
ႏွစ္ဖက္ေသာ တိုက္ခိုက္ေနသူမ်ား၏ လက္နက္ခဲယမ္း တန္ဖိုး၊ ပ်က္ဆီးသြားရေသာ အိုးအိမ္၊ လမ္းတံတားမ်ား၏ တန္ဖိုးမ်ားသည္လည္း မနည္းပါ။ ေငြေၾကးျဖင့္ ထည့္တြက္၍ မရႏိုင္ေသာ လူ႔အသက္ေပါင္း မ်ားစြာႏွင့္ အစိုးရႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုမ်ားအၾကား ပ်က္ျပား သြားရေသာ ယံုၾကည္မႈ၊ မတူ ကဲြျပားေနေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ားအၾကား ပ်က္ျပားသြားရေသာ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ တန္ဘိုးမ်ားကိုပါ ထည့္တြက္လွ်င္ နစ္နာ ဆံုးရွဳံးမႈတန္ဘိုးမ်ားအလြန္မ်ားျပားပါသည္။
နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ဤစီမံကိန္းကိုလက္ခံခဲ့စဥ္က ေငြႏွင့္ လက္နက္ မည္၍မည္မွ် လက္ခံ ရလာခဲ့သည္ကို ေျပာမျပ ႏိုင္ေသာ္လည္း ေမလ (၂၇) ရက္ေန႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ တရုတ္ျပည္က ျပန္လာစဥ္ ေခ်းေငြအျဖစ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ (၇၆၅) သန္းရရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ၎အျပင္ ကခ်င္အဖဲြ႕ကို စတင္ တိုက္ခိုက္ၿပီး မၾကာမီ ဇြန္လ အကုန္ပိုင္းတြင္ တရုတ္ျပည္မွ HOWO ကုမၸဏီထုတ္ SINO အမ်ဳိးအစား (၆) ဘီးတပ္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ အစီးေပါင္း (၅၀၀) ႏွင့္ ယင္းကားေပၚတြင္ တာလပတ္ျဖင့္ ဖံုးအုပ္ထားေသာ လက္နက္ႏွင့္ က်ည္မ်ားဟု ထင္ရသည့္ စစ္ပစၥည္းမ်ား ရခဲ့ေၾကာင္း တရုတ္နယ္စပ္ရွိ သတင္းဌာနမ်ားက ဓါတ္ပံုႏွင့္တကြ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရသည္ တရုတ္ႏိုင္ငံမွ ရရွိလာေသာ ေငြေၾကးႏွင့္ စစ္လက္နက္ ပစၥည္းမ်ားကို ပိုမို တန္ဘိုးထား မည္လား။ ထိုေငြေၾကးႏွင့္ စစ္လက္နက္ ပစၥည္းမ်ားကို လက္နက္ကိုင္ တိုင္ရင္းသား အင္အားစုမ်ားကို ေခ်မႈန္းရန္ အသံုးျပဳ လိုက္ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံႏွင္ ့ျပည္သူအတြက္ အက်ဳိးမ်ားစြာ ျဖစ္ထြန္းေစမည္လား။ ေရတို ေရရွည္ အက်ဳိးႏွင့္အျပစ္ကို ရႈျမင ္သံုးသပ္ရန္ လိုပါသည္။
တ႐ုတ္ျပည္မွ ဝင္ေရာက္ လာေနေသာ စီးပြားေရး အရင္းအႏွီးမ်ားေၾကာင့္ အနာဂါတ္တြင္ ရင္ဆိုင္ရမည့္ ျမန္မာျပည္၏ အႏၲရာယ္မ်ားကို သံုးသပ္ၾကည့္လွ်င္ -
(၁) တရုတ္ျပည္သည္ လူဦးေရ၊ စီးပြားေရးအင္အား၊ စစ္အင္အားတို႔တြင္ထိပ္တန္းေရာက္ေနၿပီး ကမၻာ့ကုလ သမဂၢတြင္လည္း ဗီတိုအာဏာ ရထားေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ယေန႔ ကမၻာတြင္ စူပါပါဝါ ႏိုင္ငံတခုျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေသာ ႏိုင္ငံတခုမွ စီးပြားေရး အရင္းအႏွီး ႀကီးႀကီးမားမား ဝင္ေရာက္ ျမွဳပ္ႏွံၿပီးပါက ထိုအရင္းအႏီွးမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ ၎တို႔၏ ၾသဇာအာဏာကို မလြဲဧကန္ ထုတ္သံုး လာပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သည္ တရုတ္ၾသဇာခံ ႏို္င္ငံတခု ျဖစ္လာရန္ မ်ားစြာ ေသခ်ာ ေနပါသည္။
(၂) ယခု ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနေသာ စီးပြားေရး စီမံကီန္းမ်ားစြာတြင္ တရုတ္ျပည္မွ အလုပ္သမားမ်ားကို အမ်ားစုအသံုးျပဳထားသည္။ ဤစီမံကိန္း လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ၿပီး တရုတ္ႏိုင္ငံသား သိန္းဂဏန္း နီးပါး ျမန္မာျပည္ အတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာေနသည္။ ယခင္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္အခ်ဳိ႕ကလည္း တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ား အသြင္သ႑ာန္ အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ ျမန္မာျပည္ အတြင္သို႔ သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ ဝင္ေရာက္ ထားၿပီး ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ နည္းနာ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ႏိုင္ငံသား မွတ္ပံုတင္ ကာဒ္ျပားရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာျပည္ ေျမာက္ပိုင္းရွိ ၿမိဳ႕ႀကီး ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားတြင္ ယခုအခါ တရုတ္လူမ်ဳိး၊ တရုတ္စီးပြားေရး၊ တရုတ္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားျဖင့္ ဖံုးလႊမ္း လာေနသည္။ တရုတ္ျပည္သည္ အေဝးေရာက္ တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ားကို အကာအကြယ္ ေပးရန္ ေပၚလစီ ခ်ထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤတရုတ္ လူမ်ဳိးမ်ား အေရးသည္ အနာဂတ္တြင္ မိမိတို႔ ႏိုင္ငံအတြက္ ေျဖရွင္းရန္ မလြယ္ေသာ ျပႆနာႀကီး တခု ျဖစ္လာ ပါလိမ့္မည္။
(၃) တရုတ္ျပည္သည္ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္တြင္ တိဘက္ႏိုင္ငံကို သိမ္းယူခဲ့သည္။ ထိုသို႔ သိမ္းယူၿပီးေနာက္ တရုတ္လူမ်ဳိး ေထာင္ေသာင္း မ်ားစြာကို ပို႔လႊတ္ခဲ့သည္။ ယခုအခါ တိဘက္ ႏိုင္ငံတြင္ တရုတ္လူဦးေရ (၈၀) ရာခိုင္ႏႈန္းမွ် ျဖစ္ေနေလၿပီ။ တိဘက္ မ်ဳိးခ်စ္မ်ားသည္ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္ မ်ားအျဖစ္ ခိုကပ္ ေနရသည္။ ကမၻာ့ ကုလသမဂၢႏွင့္ ကမၻာ့ႏို္င္ငံ ႀကီးမ်ားလည္း တိဘက္ကို မကယ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ တိဘက္ေခါင္းေဆာင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဒလိုင္လားမားပင္လွ်င္ သြားလိုရာ သြားလို႔မရျဖစ္ေနရသည္။ နယ္ေျမျခင္း ဆက္စပ္ေနၿပီး အထက္ပါ အခ်က္ ၁/၂ တို႔ အေျခခိုင္ လာပါက ျမန္မာျပည္သည္လည္း ဤအေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးလား။
ထို႔ေၾကာင့္ တရုတ္ျပည္၏ စီးပြားေရး အရင္းအႏွီးကို လက္ခံၿပီး ၎တို႔ထံမွ ရလာေသာ ေငြေၾကး၊ လက္နက္ အကူအညီမ်ားျဖင့္ မိမိတို႔ ႏိုင္ငံသား အခ်င္းခ်င္းအေပၚ စစ္ျပဳ တိုက္ခိုက္ ေနျခင္းသည္ တိုင္းျပည္ကို အက်ဳိးျပဳေသာ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါသလား။ ေလးေလးနက္နက္ ထည့္တြက္ ေစလိုသည္။ မိမိတို႔ ႏိုင္ငံသား အခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္မႈ ပ်က္ျပားၿပီး ပဋိပကၡ ႀကီးမားေနပါက ျပင္ပ အႏၱရာယ္ကို ဖိတ္ေခၚေနသည့္ သေဘာ ျဖစ္မေန ေစဘူးလား။ မ်ဳိးခ်စ္ ျပည္ခ်စ္ ႏိုင္ငံသားမ်ား အျမန္ ဆံုးျဖတ္ရမည့္ ကိစၥရပ္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment