တုိင္းရင္းသားအသံဆုိတာဘာလဲ?

The Voice for Justice, Equal Right, Freedom, Genuine Federal Union, Democracy and Self-determination in Burma. "Justice War Must always Win over Injustice".

တုိင္းရင္းသားအသံဆုိတာ တရားမွ်တမွဳ၊တန္တူအခြင္႔အေရး၊လြတ္ေျမာက္ေရး၊စစ္မွန္ေသာဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု။ဒီမုိကေရစီ၊ ႏွင္႔ကုိယ္ပုိင္ျပဌာန္ခြင္႔အသံမ်ားျဖစ္ပါသည္၊
"တရားတဲ့စစ္ပြဲဟာ မတရားတဲ့စစ္ပြဲကုိ အျမဲေအာင္ရမည္
"

Tuesday, June 29, 2010

မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႕နယ္ေျမ၌ အမည္မသိလူတစု နအဖ ျပည္ေထာင္စုအလံ ျဖဳတ္ခ်ဖ်က္ဆီး

တုိင္းရင္းသားအသံ
မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႕နယ္ေျမ၌ အမည္မသိလူတစု နအဖ ျပည္ေထာင္စုအလံ ျဖဳတ္ခ်ဖ်က္ဆီး

Tuesday, 29 June 2010 19:22 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္

ပီးခဲ့သည့္အပတ္က မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမအတြင္း အမည္မသိလူတစု နအဖ ျပည္ေထာင္စုအလံကုိ ျဖဳတ္ခ်ၿပီး အပိုင္းပိုင္းျဖတ္ကာ လူျမင္သာသည့္ကားလမ္းမဓါတ္တိုင္တြင္ ခ်ည္ထားေၾကာင္း စံုစမ္းသိ႐ွိရပါသည္။

“က်ဳိင္းတံုအေျခစိုက္ ႀတိဂံစစ္တုိင္း႐ုံး ဂ်ီ၀မ္းအသစ္နဲ႕အဖြဲ႕ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္ မုိင္းဟိုင္းၿမိဳ႕မွာ ႏွစ္ႏုိင္ငံၿမိဳ႕နယ္ အဆင့္ နယ္စပ္ကိစၥေဆြးေႏြးပြဲ မသြားခင္မွာဘဲျဖစ္တာ၊ ဘယ္သူ႕လက္ခ်က္မွန္းမသိဘူး၊ နအဖ ရဲ႕ ဌာန ဆိုင္ရာ႐ုံး ၄ ခုက အလံ ၄ ခုစလံုး ညအခ်ိန္ျဖဳတ္ခ်ၿပီး အပိုင္းပိုင္းျဖတ္တယ္၊ တခ်ဳိ႕အစအနေတြ လမ္းေပၚႀကဲပစ္ ထားတယ္။ တခ်ဳိ႕အပိုင္း ဟာကိုဓါးနဲ႕ခ်ဳိဒ္ၿပီးဓါတ္တိုင္ မွာသြားခ်ည္ထားတယ္” - ဟု က်ဳိင္းတံုၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာျပပါသည္။

မဆလ/န၀တ/နအဖ ၏ ျပည္ေထာင္စုအလံ (နာမည္ခံျပည္ေထာင္စုအလံ-တုိင္းရင္းသားအသံထပ္ျဖည့္)

မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႕ တပ္မဟာ ၈၉၆ ႏွင့္ တပ္မဟာ ၃၆၉ တို႕ ပူးေပါင္းထိန္းခ်ဳပ္သည့္ ဆီလူးၿမိဳ႕ရွိ နအဖ၏ က်န္းမာ ေရးဌာန၊ ပညာေရးဌာန၊ စိုက္ပ်ဳိးေရးဌာန ႏွင့္ တိရစၦာန္ဌာန႐ုံးမ်ား၏အလံမ်ား ဂြၽန္ ၂၁ ရက္ ညဥ့္နက္ ပိုင္းက ျဖဳတ္ခ်ဖ်က္ဆီးခံရ ျခင္းျဖစ္သည္။

“ဗမာစစ္တပ္ကဘဲ မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႕ကုိ အေၾကာင္းမ႐ွိ အေၾကာင္း႐ွာ၊ ရန္ ႐ွာခ်င္လို႕ လံၾကဳပ္ဖန္တီး တာျဖစ္ႏိုင္ သလုိ အသြင္ေျပာင္းဖို႕ အၿမိဳ႕ဖိအားေပးခံေနတာကို အျမင္ကပ္လို႕ ေဒသခံတပ္မႉးတပ္သားေတြ လုပ္တာလဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္”- ဟု တ႐ုတ္ နယ္စပ္ အကဲခတ္သူတဦးကေျပာပါသည္။

အဆိုပါကိစၥကို မုိင္းလားတပ္ဖြဲ႕သိလွ်င္သိျခင္း အခင္းျဖစ္သည့္ ေနရာသို႕ မိုင္းလား ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္မွအာဏာပိုင္မ်ားသြား ေရာက္ စစ္ေဆးခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ မဆလ/န၀တ အလံ ဖ်က္ဆီးသည့္တရားခံကုိလည္း အျမန္ဆံုးဖမ္းမိရန္စံုစမ္းေမးျမန္း ေနေၾကာင္း- မိုင္းလား တပ္ဖြဲ႕ အရာ႐ွိတဦး ကေျပာျပပါသည္။

ဂြၽန္ ၂၄ ရက္ တ႐ုတ္ျပည္ ယူနန္နယ္ ဆစ္ေဆာင္ပန္းနားကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္း၏ မိုင္းဟိုင္းၿမိဳ႕ ႏွစ္ႏိုင္ငံ (ၿမိဳ႕နယ္ အဆင့္) တ႐ုတ္ - ျမန္မာ နယ္စပ္အေရးေဆြးေႏြးပြဲမွအျပန္ မိုင္းလားၿမိဳ႕ ညအိပ္ရပ္နားစဥ္ ႀတိဂံစစ္တိုင္း ႐ုံး ဂ်ီ၀မ္းသစ္ ဒု-ဗိုလ္မႉးႀကီးတင့္ေဆြႏွင့္အဖြဲ႕ မိုင္းလားအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံရာ၌လည္း နယ္ျခားေစာင့္ တပ္အေရးထက္အလံဖ်က္ ဆီးခံရသည့္ ကိစၥကို ဦးစားေပးေျပာသြားေၾကာင္း နီးစပ္သည့္အသိုင္းအ၀ိုင္းက ေျပာပါသည္။

ႀတိဂံတုိင္း ဂ်ီ၀မ္းသစ္ႏွင့္အဖြဲ႕အား မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႕ ဒုဥကၠဌ ဆန္းေပ ႏွင့္ စ၀္ဆန္လူတို႕ လက္ခံေတြ႕ဆံုစဥ္ တင္ျပစရာ ေတာင္းဆိုစရာမ်ား႐ွိလွ်င္ ေျပာႏိုင္ေၾကာင္း၊ အထက္သို႕ တင္ျပေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဒု-ဗိုလ္မႉးႀကီး တင့္ေဆြမွကမ္းလွမ္း ေသာ္လည္း ဘာမွ်ေဆြးေႏြးစရာမ႐ွိေၾကာင္း ၂၅/၆/၂၀၁၀ ေန႕ ေျပာဆိုၾကၿပီး ယခင္ ကကဲ့သို႕ ထမင္း၀ိုင္းထိုင္အတူ စားေသာက္ျခင္းပင္မ႐ွိဟု ၾကားသိရ၏။ ယခုေတြ႕ဆံုမႈသည္ ဧၿပီ ၂၈ ရက္ေန႕ နအဖေနာက္ဆံုးသတ္မွတ္ရက္ ေနာက္ပိုင္း ပထမဆံုးအႀကိမ္ေတြ႕ဆံုၾကျခင္းျဖစ္သည္။



လက္လဲပခုံးေျပာင္း၊

တုိင္းရင္းသားအသံ
လက္လဲပခုံးေျပာင္း၊


ဖဆပလ၊မဆလ၊တလစ၊နဝတ ႏွင့္နအဖ၊
အမည္နာမမ်ဳိးစုံျဖင့္၊ ဇာတ္လမ္းတူဇာတ္ကားမ်ား၊
ငါတုိ.ရွဴစားခဲ့ေလျပီ။

ဖဆပလ လည္း၊ ငါတုိ.ကုိဘဲ၊
မဆလ လည္း၊ငါတုိ.ကုိဘဲ၊
တလစ လည္း၊ငါတုိ.ကုိဘဲ၊
နဝတ လည္း၊ငါတုိ.ကုိဘဲ၊
နအဖ လည္း၊ငါတုိ.ကုိဘဲ၊
ထာဝရျမဲဒုကၡေပးခဲ့ေလျပီ။

ေနာက္ခါလာမည့္ ၾကံ့ဖြတ္တုိ.၊ဘာတုိ.ဆုိပါစုိ.၊
”ဗုိလ္” ဆိုသူမ်ားမွ ”ဦး”ဆုိသူမ်ားသုိ.ေျပာင္းထားတဲ့လူေတြပဲ၊
မေဟာသဓာဇာတ္မွာမာတုေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ဘီလူးမလုိပဲ၊
သားကုိသနားဖုိ.ရာလုတာမဟုတ္၊
အသားကုိဝါးစားဖုိ.ရာအားထုတ္တာတကယ္။

လက္တစ္ဖက္ေညာင္လုိ.၊အျခားတစ္ဖက္လဲတာ၊
ပခုံးတစ္ဖက္ေညာင္လုိ.၊အျခားတစ္ဖက္ေျပာင္းတာ၊
ဘယ္သူဘယ္ဝါ၊ဘာညာေဟာေျပာေနတာ၊
အာရုံေနာက္တာၾကာလွျပီ၊

ဇာတ္လမ္းကေတာ့၊လက္လဲပခုံးေျပာင္းပါပဲ။


ကပၸိယကံဆုိး


Saturday, June 26, 2010

ျပည္သူလူထုေတြရဲ.ေသာကပရိေဒဝကုိတုိးပြားေစတဲ့ ကံေပါက္-ျမဳိင္ကေလးပုိက္လုိင္၊ျမန္မာျပည္သူလူထုကုိႏွိပ္စက္ရန္ ေငြတုိက္တစ္ခု

တုိင္းရင္းသားအသံ
ျပည္သူလူထုေတြရဲ.ေသာကပရိေဒဝကုိတုိးပြားေစတဲ့ ကံေပါက္-ျမဳိင္ကေလးပုိက္လုိင္၊ျမန္မာျပည္သူလူထုကုိႏွိပ္စက္ရန္ ေငြတုိက္တစ္ခု



Wednesday, June 23, 2010

သာကီႏွင့္ နာဇီ (စုံမ ႏွင့္ ဘီးလူမ)

တုိင္းရင္းသားအသံ
သာကီႏွင့္ နာဇီ (စုံမ ႏွင့္ ဘီးလူမ)
ဘိုဘိုလန္းစင္ | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဇြန္လ ၂၃ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၆ နာရီ ၁၃ မိနစ္

(၁)

ခုတေလာ ျမန္မာနဲ႔ဗမာ ဘာကြာသလဲ၊ ျမန္မာျပည္နဲ႔ဘားမား ဘယ္စကားလုံးက လက္ရွိ က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံကုိ ကုိယ္စားျပဳႏုိင္မလဲဆုိတာ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ ေျပာရင္းဆုိရင္း တုိ႔ဗမာဝါဒတြင္ နာဇီကဲ့သုိ႔ လူမ်ိဳးသန္႔စင္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္တာမ်ိဳးေတြပါသလားဆုိတာ ေမးသူကရွိလာသည္။ တုိ႔ဗမာေတြ လက္ဝဲေစာ္မနံခဲ့ရင္ ကုလားမ်ိဳးျဖဳတ္ေရး၊ အဓမၼဗုဒၶသာသနာျပဳတာေတြ ေပၚလာႏုိင္မယ္ဟုသာ အေတြးေပါက္မိသည္။ ဤအျမင္ကုိ ဗမာျပည္သည္ တုိ႔ျပည္ ဗမာစာသည္ တုိ႔စာ စသည့္ ေက်ာင္းဖတ္စာအုပ္သမုိင္းႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒကုိ အထုံကူးလာခဲ့သည့္ ျမန္မာအမ်ားစု အေနျဖင့္ လက္ခံမည္မဟုတ္။ ဂလုိဘယ္ေခတ္ဟု တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေနၾကေသာ္လဲ စစ္ေအးလက္က်န္ ဤတုိင္းျပည္ကေလးတြင္ ခုထိ သာကီမ်ိဳးဆုိသည့္ တုိ႔ဗမာယုံတမ္း မွန္နန္းထဲက ဒ႑ာရီဇာတ္လမ္းကုိ မယုံၾကည္လွ်င္ေတာင္ အသုံးခ်ေနဆဲျဖစ္သည့့္ပညာတတ္ဆုိေသာ ပုဂၢိဳလ္အမ်ားလဲ ရွိဆဲ မဟုတ္ပါလား။
adse

တုိ႔ဗမာဝါဒႏွင့္ မိႈင္းစာေပက ကေန႔ ျမန္မာအမ်ိဳးသားေရး လကၡဏာ၏ အမိအဖပမာ


ေလာေလာဆယ္ဆယ္ ေမ ၃ဝ ဒီပဲယင္းေန႔ကပဲ တုိ႔ဗမာေၾကညာစာတမ္းက အႏွစ္ ၈ဝ ျပည့္သြားသည္။ ပါေမာကၡေဒၚခင္ရီ၏ ေကာနဲလ္တကၠသုိလ္မွ ထုတ္ေသာ တုိ႔ဗမာလွုပ္ရွားမွုစာအုပ္တြင္ ၁၉၈၈ထိ ျမန္မာႏုိင္ငံေရးသမုိင္းကုိ သခင္မ်ား ၾကီးစုိးေၾကာင္း သုံးသပ္ထားသည္။ ထုိ႔ေနာက္ အဆက္ျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံေရးေလာကတုိက္ပြဲမ်ားတြင္ တုိ႔ဗမာမ်ိဳးခ်စ္ လကၡဏာသြင္ျပင္ျဖစ္ေသာ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားဆန္႔က်င္ေရးတုိ႔ ၾကီးစုိးဆဲဟု က်ေနာ္ ျဖည့္စြက္ ေျပာခ်င္သည္။ ထုိတုိ႔ဗမာအမ်ိဳးသားေရးဝါဒသည္ အစဥ္အလာျမန္မာအမ်ိဳးသားေရးလွုပ္ရွားမွုႏွင့္ ဘာကြာသလဲေမးလာရင္ ပုိျပင္းသည္၊ ပုိၾကြသည္၊ ဥေရာပအမ်ိဳးသားေရးဝါဒပုံစံ လူမ်ိဳးအေျချပဳတုိင္းျပည္စံနစ္ကုိ ပႏၷက္ခ်ခဲ့သည္ (တနည္း အႏွစ္ ၆ဝေက်ာ္ ျပည္တြင္းစစ္ကုိ မီးရွုိ႔ေပးခဲ့သည္) ဟု ဆုိရမည္။ ထုိထက္
ဗမာ/ျမန္မာဆုိေသာ အနက္တူ စကားႏွစ္လုံးကုိ ကလဖန္ထုိးပီး တုိင္းရင္းသားေတြကုိ ျမန္မာဇာတ္သြင္းဖုိ႔ သခင္/ဦးႏု၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္းႏွင့္ တပည့္ၾကီးမ်ား ျမန္မာအမ်ိဳးသားေရး ဝါဒီၾကီးမ်ား

ဤဝါဒကုိသုံး၍ အႏွစ္ ၈ဝလုံးလုံး အကြက္ခ်ခဲ့သည္ဟုသာ ယူဆသည္။ ျမန္မာျပည္/ႏုိင္ငံဆုိသည့္ စကားရပ္သည္ တုိင္းျပည္၏ လူဦးေရ သုံးပုံႏွစ္ပုံႏွင့္ က်န္တပုံအၾကား တကယ့္ေလာင္စာျဖစ္လာသည္။ “ ဒါတုိ႔ေျပ ဒါတုိ႔ေျမ ဒါငါတုိ႔ေျပ ...တုိ႔ဗမာေျပကုိ တုိင္းရင္းသားအကုန္အစင္ တုိ႔ေျပလုိ႔မွတ္ထင္” စသည္ျဖင့္ ဝုိင္အမ္ဘီသခင္တင္က စာျပဳစပ္ဆုိခဲ့သည့္ သီခ်င္းမွာ ျမန္မာအမ်ားစုၾကား ေသြးထုိးေပးႏုိင္ခဲ့ေသာ္ျငား အင္ဒုိနီးရွား၊ ဂရိတ္ၿဗိတိန္တုိ႔ကဲ့သုိ႔ တုိင္းရင္းသားအမ်ားဆုိင္ ႏုိင္ငံေရးပုံရိပ္တခုျဖစ္ေအာင္ မေဆာက္တည္ႏုိင္ခဲ့ပါ။

မုိက္ကယ္ေအာင္သြင္က ဦးကုလားရာဇဝင္ကုိ ကုိးကား၍ ၁၈ရာစု ေညာင္ရမ္းေခတ္ကပင္ အဝေရႊနန္းကုိ အေျချပဳပီး ျမန္မာႏုိင္ငံဟူေသာ ႏုိင္ငံေရးအမွတ္သညာတခုေပၚထြက္ေနပီဟု ေရးဖူးသည္။ ဤသုိ႔ အခုိင္အမာဆုိႏုိင္ရန္ အုပ္စုိးသူပေဒသရာဇ္ႏွင့္ နီးစပ္ရာ ပညာရွိမ်ားျပဳစုသည့္ စာေပကုိ ကုိးကားသည္ထက္ လက္ေအာက္ခံ ျမန္မာမဟုတ္ေသာ တပါးလူမ်ိဳးမ်ားအျမင္၊ ျမန္မာေက်းေတာ္မ်ိဳးတုိ႔၏အသံကုိပဲ ပုိရေအာင္ နားေထာင္သင့္သည္ ထင္ပါသည္။ အမွန္မေတာ့ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ေႏွာင္း နယ္ခ်ဲ႔ႏွင့္ ႏွာေခါင္းခ်င္းတုိးမိၾကခ်ိန္မွ တမၸဒီပ သုနာပရႏၲစသည့္ တုိင္းၾကီးမ်ား၏သခင္ဘဝမွသည္ ျမန္မာဘုရင့္ႏုိင္ငံဟူပီး ေပၚထြက္လာရန္ ၾကိဳးစားခဲ့ရေသာ အညာပေဒသရာဇ္မ်ားသည္ မွန္နန္းစသည့္ ရာဇဝင္သစ္မ်ားေရးပီး ျမန္မာမင္းကုိ ဘုရားႏွင့္ အမ်ိဳးဆက္ရသည္။ ပုဂံမင္းဆက္အစ ပ်ဴေစာထီးဟာ နဂါးမႏွင့္ ေနမင္းသားညားပီး ဥ,ဥရာက ေပါက္သည့္သားဆုိေသာ ယခင္ရာဇဝင္ေဟာင္းမ်ားကုိလဲ ဝါဒျဖန္႔ပုံစံသစ္အတြက္ ျငင္းခ်က္ထုတ္ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ နန္းလုပြဲမ်ားႏွင့္ နစ္မြန္းပီး တုိင္းျပည္ကုိ စံနစ္တက် အေျခမဖြဲ႔ႏုိင္ေသာ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္သည္ တတိယအဂၤလိပ္-ျမန္မာစစ္ပြဲတြင္ မိစၧာဒိ႒ိကုလားရန္မွ သာသနာေတာ္ကုိ ကာကြယ္ရန္ဟု ဘာသာေရးဘန္းျပပီး လူထုကုိ စည္း႐ုံးခဲ့ရေသာ္လဲ ေဆးခ်က္က မမီေတာ့ေပ။ မႏၲေလးပ်က္ခ်ိန္ထိ ဘုရင္ႏွင့္ ေဒသအၾကီးအကဲကုိ သစၥာခံမွုမွအပ လူမ်ိဳးႏွင့္ႏုိင္ငံဟု တသီးတျခားမွတ္စြဲမွုမရွိေသးေသာေၾကာင့္ ေရွးဦးလက္နက္ကုိင္ထၾကြမွုမ်ားမွာ ကန္ေရျပင္ကုိ ခဲေပါက္သကဲ့သုိ႔ ငါးမမိဘဲ (အာဏာဗဟုိခ်က္ကုိ မထိပါးႏုိင္ဘဲ) နိဂုံးခ်ဳပ္ခဲ့ရသည္။ သုဓမၼာသာသနာပုိင္ႏွင့္တကြ မင္းစုိးရာဇာအမ်ားစုကလဲ ကုိလုိနီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအျမစ္တြယ္ေအာင္ အားျဖည့္ေထာက္မခဲ့ၾကသည္။ ဝုိင္အမ္ဘီေအမွအစ ႏုိင္ငံေရးေခတ္ဦးအႏွစ္ ၂ဝ အတြင္း အမ်ိဳးဘာသာသာသနာပညာဟူေသာ ဝံသာႏုအမ်ိဳးသားေရးလွုပ္ရွားမွုမ်ားမွ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာတည္းဟူေသာ တုိင္းျပည္တြင္ ၾကီးစုိးေနသည့္ အိႏၵိယႏြယ္ဖြားမ်ားႏွင့္ ကြဲျပားသည့္ သီးျခားလကၡဏာကုိ ပုံေဖာ္ရန္ အားထုတ္ေသာ္လဲ ပေဒသရာဇ္အေငြ႔မျပယ္ႏုိင္ဘဲ အုပ္စုိးသူတုိင္းျခားသားတုိ႔ထံမွ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဆင့္ တုိးတက္ဖုိ႔သာ ပဓာနျပဳသည္ကုိေတြ႔ရသည္။ ဦးဥတၱမ၏ မေၾကာက္တရားလွုံ႔ေဆာ္မွု၊ ဝံသာႏုဘူးအသင္းမ်ား၊ အရွင္စုိးသိမ္းဂ်ီစီဘီေအစသည္တုိ႔ေလာက္သာ ရဲဝံ့မွုတြင္ ေျပာစမွတ္ရွိေလသည္။ တုိ႔ဗမာေၾကညာစာတမ္းထြက္ပီးေနာက္မွသာ တုိင္းျပည္၊ လူမ်ဳိး၊ ဘာသာစကားေပၚ အေျချပဳသည့္ ဥေရာပပုံစံ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ အိႏၵိယလက္နက္ႏုိင္ငံအဝင္ ျမန္မာျပည္နယ္တြင္ အေျခတည္ဟု ယူသင့္သည္။ ဤကား တုိ႔ဗမာ၏ လာရာလမ္းျဖစ္သည္။

(၂)

ပထမ ကုလား-ဗမာအဓိက႐ုဏ္းပီးပီးခ်င္း ျဖန္႔ခ်ိသည့္ တုိ႔ဗမာေၾကညာစာတမ္းမွာ အိႏၵိယႏြယ္ဖြားမ်ားႏွင့္လူမ်ိဳးျခားမ်ားလက္မွ စီးပြားေရးကုိ ဗမာ့လက္ထဲ ျပန္ေရာက္ဖုိ႔၊ လုံးဝလြတ္လပ္ဖုိ႔ကုိ သံကုန္ျမႇင့္၍ ေတာင္းဆုိသည္။ ဗမာဟူေသာ ေရွးေရွးကထဲက ေျပာစကား၊ တုိ႔ဟူေသာ ေန႔စဥ္ေျပာစကား႐ုိး႐ုိးတုိ႔ကုိ ေပါင္းစပ္၍“ အုိ အခ်င္း အမ်ိဳးသား တုိ႔ဗမာတုိ႔” ဟု သခင္ဘေသာင္း ေၾကြးေၾကာ္လုိက္ခ်ိန္တြင္ အိပ္ေနၾကေသာ ဗမာမ်ား ႏုိးၾကားလာပီး ႏွလုံးသည္းပြတ္မ်ား ဆြဆြခုန္လာသည္ဟု ေမာင္ထင္က အမွတ္တရစကားဆုိခဲ့သည္။ ဤမွစပီး နစ္ေရွး၏ ပဲ့တင္သံကုိ ၾကားလုိက္ရသလုိ နာဇီ ဖက္ဆစ္စသည့္ လာေတာ့မည့္ လက်္ာစြန္း အမ်ိဳးသားေရးဝါဒၾကမ္းမ်ားကလဲ စီးပြားပ်က္ကပ္ႏွင့္ လယ္သမားသူပုန္ထခါနီး ႏုိင္ငံေရးေသေနေသာ ျမန္မာျပည္ကုိ အာဠာဝကေဆးထုိးလုိက္သျဖင့္ ေရွ ့ေလွ်ာက္ တုိင္းေရးျပည္ေရးမွာ ဆူပြက္လာေတာ့သည္။
ျခစားေနေသာ သတၱိေၾကာင္ ႏုိင္ငံေရး လက္ေဟာင္းၾကီးမ်ား လက္မွ ႏုိင္ငံေရးၾသဇာသည္ လူငယ္လူဆူေလးမ်ား လက္သုိ႔ ေျပာင္းေရြ႔လာ၏။ ပေဒသရာဇ္သံ ဓနရွင္သံ ပညာတတ္သံပါလွေသာ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ကလပ္ထဲက လူ႔မလုိင္ ႏုိင္ငံေရး ကစားပြဲမ်ားထက္ လမ္းေပၚႏုိင္ငံေရးဟု ဆုိၾကမည့္ သပိတ္ေတြ အစည္းအ႐ုံးေတြ ေက်ာမြဲေတြဘက္ ႏုိင္ငံေရးေရခ်ိန္က လွည့္လာသည္။

ထုိ႔ေနာက္ အားလုံးသိသည့္အတုိင္း ကမၻာစစ္အမွီျပဳ၍ ဗမာပုိင္စစ္တပ္ဖြဲ႔ကာ လြတ္လပ္ေရးလမ္းစေပၚေရာက္ခဲ့သည္။

သခင္ဘေသာင္းမွာ တုိ႔ဗမာတုိ႔၏ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္ေသာ္ျငား မစၥတာေမာင္မွုိင္းကဲ့သုိ႔ ႏုိင္ငံေရးဝါရင့္ မ်ိဳးခ်စ္သတင္းစာဆရာ ပညာရွင္ၾကီး သခင္ဘြဲ႔ခံခ်ိန္မွစပီး အစည္းအ႐ုံးသိကၡာပုိၾကီးလာသည္။ ေအာင္ဆန္း၊ ဗဟိန္း၊ သန္းထြန္း၊ စုိးစသည့္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းႏွင့္ ျပင္ပက လက္ဝဲယိမ္းလူငယ္ေတြ ဝင္လာခ်ိန္တြင္ ကုလားမုန္းတုိ႔ဗမာဝါဒမွသည္ ဘုံဝါဒလမ္းေၾကာင္းေပၚတက္လာသည္။ မွုိင္းဋီကာႏွင့္ နဂါးနီစာအုပ္ေလးမ်ားက စစ္ပီးေခတ္မွ ယေန႔ထိ ႏုိင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းကုိ (လက္ဝဲသံေပ်ာ့သြားသည္မွအပ) ႐ုိက္ခတ္ဆဲျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ဖာနီဗယ္ ေရးဖူးသလုိ ျမန္မာလက္ဝဲသမားဟူသည္ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီမ်ားသာျဖစ္သည္။ ကုိယ္ေတာ္မွုိင္းတြင္ ပေဒသရာဇ္အစြဲမေပ်ာက္သကဲ့သုိ႔ ဂႏၶီစိန္ဟု တြင္ခဲ့ေသာ သခင္ဗစိန္မွ ဖက္ဆစ္နာဇီကုိ အားက်သည့္ စကားေတြေျပာလာပီး ဂ်ပန္ႏွင့္ ပူးေပါင္းရန္လုိလားလာခဲ့သည္။ လူၾကီးလူငယ္ ပညာမဲ့ ပညာတတ္ လက်္ာ လက္ဝဲပဋိပကၡမွာ အေပၚယံပုဂၢိဳလ္ေရးျပႆနာမွ အစျပဳပီး အသင္းႏွစ္ျခမ္းကြဲခဲ့ရသည္။ လက်္ာျခမ္း ဗစိန္-ထြန္းအုပ္ဂုိဏ္းမွာ ဂ်ပန္ေခတ္တြင္ ဗေမာ္-ေအာင္ဆန္း ႏုိင္ငံေရးသဟာယကုိ မယွဥ္ႏုိင္သျဖင့္ (တပ္ထဲတြင္ေတာ့ သူတုိ႔တပည့္ ဗုိလ္ေနဝင္းက တစင္ေထာင္ႏုိင္လာသည္) မဟာမိတ္အဝင္တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ လူသတ္မွုႏွင့္တရားစြဲဖုိ႔ နယ္ခ်ဲ႔အၾကံအစည္ကုိ ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္ဝင္ သခင္ထြန္းအုပ္က သက္ေသခံေပးသည္ထိ အ႐ုပ္ဆုိးခဲ့ရသည္။ ဆင္းမလားျပန္ ဆာေပၚထြန္း၏ အဂၤလိပ္ႏွင့္ အလြမ္းသင့္သည့္ အစုိးရႏွင့္ ဘုရင္ခံခန္႔လႊတ္ေတာ္တြင္လဲ သခင္ထြန္းအုပ္တုိ႔တသုိက္ပါခဲ့ၾကသည္ (သခင္ထြန္းအုပ္ႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္အကုိ ဦးေအာင္သန္းမွာ မယားညီအကုိတည္း)။ ေနာက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအစုိးရတြင္ ပါလာသည့္ သခင္ဗစိန္မွာကား ဆရာမွုိင္းၾကီး စာခ်ိဳးအတုိင္း ဂြကလိန္လုပ္ေလရာ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ပီးေနာက္ ဂဠဳန္ေစာ-ေဒါက္တာဗေမာ္တုိ႔ႏွင့္အတူ ေစာ-စိန္-ေမာ္ဂုိဏ္းဖြဲ႔ရာမွ ႏုိင္ငံေရးေသသြားေတာ့သည္။ တဖက္က မိႈင္း-ေအာင္ဆန္းဂုိဏ္းမွာလဲ ထပ္ဆင့္ထပ္ဆင့္အကြဲအျပဲမ်ား စစ္ပြဲ အာဏာလုပြဲ ႏုိင္ငံေရးဖိႏွိပ္မွုမ်ားျဖင့္ လက္ဝဲမ်ိဳးခ်စ္လမ္းေၾကာင္းကုိ အေတာ္ကြ်ံသြားရာ ၁၉၈၈မွ ယခုထိ ျပန္႐ုန္းလုိ႔ မရျပန္ေသး။

“အလုိ....သမုိင္းကုိ စစ္လုိက္ရင္ျဖင့္
တုိ႔ဗမာသခင္ေတြရဲ့ အစဥ္အလာက
ခင္စရာ မင္စရာ ၾကင္စရာငဲ့ျပင္
အင္စရာ ဟင္စရာ ျပင္စရာေတြကလဲ မနည္းပါဘု
ကြဲၾက ျပဲၾက ဆဲၾက ခဲၾကသနဲ႔
ရဲၾက ၾကဲၾက သဲၾက မဲၾကတာလဲရွိ၊
ခြဲၾက ခ်ဲၾက၊ ဆြဲၾက လြဲၾက ရွိပါသဗ်
ေၾသာ္... အဖြဲ႔အစည္းသဘာဝေပပေနာ”

ဒဂုန္တာရာ-တုိ႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးဘြဲ႔ မဟာကဗ်ာေလးခ်ိဳးၾကီး (မုိးေဝ၊ ၁၉၈၆)

ဒီပဲယင္းအဓိက႐ုဏ္းအဓိကတရားလုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မတရားေထာင္ခ်ခံရမွုကမလြတ္ေသးခ်ိန္၊ ေရြးေကာက္ပြဲအမည္ခံ ဒီမုိကေရစီသင္းကြပ္ပြဲေတာေျခာက္သံေတြ ညံေနခုိက္ ျပန္စဥ္းစားလွ်င္ သခင္ကုိယ္ေတာ္မွုိင္းကုိ တုတ္ႏွင့္႐ုိက္သည့္ ပုသိမ္က သခင္အမည္ခံ ဘုန္းၾကီးလူထြက္ကုိ သတိရသည္။ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး ၂ ျခမ္းမကြဲခင္ ေရႊတိဂုံဇရပ္တေဆာင္တြင္ ေနာက္ဆုံးေစ့စပ္ၾကစဥ္က စားပြဲေအာက္ ေသတၱာထဲတြင္ တုတ္ဓားလက္နက္ေတြ ဝွက္ထားတာ ကံၾကီးလြန္း၍ မည္သူမွ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ မျဖစ္လုိက္ဆုိသည့္ ေဒၚခင္ရီ့စာအုပ္ပါ အေၾကာင္းရပ္ေလးကုိလဲ ေအာက္ေမ့သည္။ ပါလီမန္ေခတ္က ပေဒသရာဇ္အသြင္ ဘုန္းၾကီးခဲ့သည့္ လယ္ေဝးသခင္ၾကည္ရွိန္လုိ လူသတ္ဘုရင္ ဖဆပလအမတ္မ်ား၏ မားဖီးယားႏုိင္ငံေရးေလာကကုိလဲ သတိရေသးသည္။ ယခုတေလာ လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္ပါ ဒုႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးေဟာင္း စစ္အရာရွိေဟာင္းတေယာက္ ေရးသည့္ လြတ္လပ္ေရးမွတ္တမ္းေတြထဲက စစ္ဗုိလ္ၾကီးေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သခင္ႏုိင္ငံေရးသမား၊ သခင္လက္ပါးေစမ်ားဘဝႏွင့္ နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရးနယ္ထဲ ဝင္လာပုံ၊ ထုိမွ လြတ္လပ္ေရးေနာက္ပုိင္း ႏုိင္ငံေရးအုပ္စုခ်င္း လက္နက္ကုိင္အျပဳတ္ျဖဳတ္ပြဲမ်ားတြင္ ႏုိင္မည့္ျမင္းစီးမိပီး စစ္ႏုိင္ငံေရးသမားၾကီးမ်ား ျဖစ္လာၾကပုံကုိ ဖတ္ရင္း အရင္းစစ္ေတာ့ အားလုံးတုိ႔ဗမာေတြပဲ၊ ကမၻာမေၾကေအာင္ အညွိဳးၾကီးၾကတာ သခင္ရွုေမာင္တုိ႔ သခင္ၿဖိဳးတုပ္ေတြ ျဖစ္ကုန္တာ အထက္တန္းစိတ္မေမြးႏုိင္ၾကလုိ႔ပါလားဟု သံေဝဂယူမိေတာ့သည္။

(၃)

၁၉၄၁ ဇန္နဝါရီတြင္ က်င္းပေသာ ဗမာျပည္လုံးဆုိင္ရာ ဗမာတုိင္းရင္းသားမ်ား ေျပးခုန္ကစားပြဲၾကီးတြင္ တုိ႔ကရင္လုိ႔ အားေပးသံကုိ တုိင္းရင္းသားေသြးခြဲစကားဟု စြပ္စြဲေသာ တုိ႔ဗမာအာေဘာ္ဟု ေျပာႏုိင္သည့္ စေန နဂါးနီဂ်ာနယ္ေဆာင္းပါးကုိ ဖတ္ရင္း ဒီစကားမ်ိဳးေတြ ဒီကထဲက ေျပာတာကုိးဟု ျပံဳးမိေတာ့သည္။ တုိ႔ဗမာ တုိ႔ဗမာဆုိပီး တုိင္းျပည္တြင္ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ ႏုိင္ငံေရးေသြးထုိးေပးခဲ့ျခင္းအက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ တျခားလူမ်ိဳးမ်ားကလဲ သီးျခားအမ်ိဳးသားေရးလကၡဏာေဆာင္လာသည္ကုိ ျငဴစူသကဲ့သုိ႔ ရွိလွသည္။ တခါဖူးမွ မစုစည္းမိဖူးသည့္ ဒတ္ခ်္အိႏၵိယကြ်န္းစုမ်ားကုိ အင္ဒုိနီးရွားဟု စစ္ပီးေခတ္တြင္ ေပၚထြက္လာေစသည့္ ဆူကာႏုိလုိ အားထုတ္မွုမ်ိဳး၊ ဘုရင္ကုိးကြယ္မွု၊ ဘာသာေရး၊ ဘာသာစကားတူညီမွုကုိ အေျခခံေသာ ထုိင္းအမ်ိဳးသားေရး ေသြးသစ္ေလာင္းမွုမ်ိဳး ၿဗိတိသွ်ျမန္မာျပည္တြင္ မေပၚဖူးခဲ့ဘဲ စစ္ပီး တႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ကံရာဇာငယ္ ဘုရားတည္နည္းႏွင့္ တုိင္းရင္းသားအေရးကုိ ေခြ်းသိပ္ေစ့စပ္ျခင္း၏ ေနာက္ဆက္တြဲ စစ္မီးမ်ားမွာ မ်ိဳးျဖဳတ္စစ္ပြဲဟု စြပ္စြဲခံရသည္ထိ ေတာက္ေလာင္ေနဆဲ။ တုိ႔ဗမာမ်ိဳးခ်စ္ဝါဒကုိ ေထာက္ခံသည့္ ျမန္မာမဟုတ္ေသာ အိႏၵိယႏြယ္ဖြား၊ တ႐ုတ္ကျပား တုိင္းရင္းသားသခင္မ်ား ရွိခဲ့ေသာ္ျငား စစ္အတြင္း ဘီအုိင္ေအရာဇဝတ္မွုမ်ားမွအစ ေသာင္းက်န္းမွုႏွိမ္နင္းေရးကာလ ကရင္ရွမ္းတုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ စစ္ေျမျပင္ဆက္ဆံေရး၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္းဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္အရ အိႏၵိယႏြယ္ဖြား၊ တ႐ုတ္ပုိင္ စီးပြားေရးမ်ား ထိန္းခ်ဳပ္မွု၊ အတင္းအက်ပ္ျပန္ပုိ႔မွုမ်ားအလယ္ ရွိသမွ်တုိင္းရင္းသားအားလုံးကုိ နယ္ခ်ဲ႔လက္ပါးေစစာရင္းသြင္းကာ ဦးခ်ိဳးခ်င္သည့္ ျမန္မာစြဲဝါဒအဆုံး ႏုိင္ငံေတာ္ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မွုမ်ားက တုိ႔ဗမာဝါဒကုိ ျမန္မာၾကီးစုိးေရးဝါဒအျဖစ္ နာမည္ဖ်က္ခဲ့သည္။

ျပည္ေထာင္စုဆုိသည္ထက္ စစ္ၾကီးပီးစ မဟာေဆြ၏ “မယ္တုိ႔ျပည္ေမာင္တုိ႔ျပည္”ဝတၳဳထဲက အမ်ိဳးသားဓနရွင္စစ္ႏုိင္ငံၾကီးပုံစံမ်ိဳးဘက္ ယခုေနျပည္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲလမ္းေၾကာင္းက တာစူေနသည္။ သိဒၶိမေပါက္ဘဲ ဒိ႒ိေျမာက္ေနသူမ်ားက ယခုပင္ အဏုျမဴငန္းဖမ္းေနၾကေပပီတကား။

နယ္ျခားေစာင့္တပ္ကိစၥေတြ၊ တုိင္းရင္းသားဆုိင္းဘုတ္တပ္ပါတီေတြႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးစစ္ေရး တိမ္ေတာင္ေတြ ထူေနျပန္ပီ။ ျမန္မာျပည္ဆုိသည္မွာ ျမန္မာ(ဗမာ)မ်ား၏ လက္နက္ႏုိင္ငံေလာ၊ တုိင္းရင္းသားေပါင္းစုံ၏ ခြင့္တူညီမွ်ေသာ ျပည္ေထာင္စုေလာ။ တုိင္းျပည္အဝွန္းကုိ တုိ႔အိမ္တုိ႔ယာမွတ္ကာ လူတစုက ခ်ယ္လွယ္အျမတ္ထုတ္ေနမွုမ်ား ဘယ္အခ်ိန္ဆုံးမည္နည္း။ လူမ်ိဳးေရးဘာသာေရးမိႈင္းတုိက္၍ ႏုိင္ငံေရးလုပ္သည့္ ေခတ္စံနစ္ယဥ္ေက်းမွုေတြကုိ ျပည္ဖုံးကားခ်ၾကပါစုိ႔။

Thursday, June 17, 2010

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏အိမ္ေထာင္သည္ဘဝတစ္ေယာက္ႏွင့္မိခင္ဘဝတစ္ေယာက္လွဳပ္ရွားမွဳဓါတ္ပုံမ်ား၊

တုိင္းရင္းသားအသံ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏အိမ္ေထာင္သည္ဘဝတစ္ေယာက္ႏွင့္မိခင္ဘဝတစ္ေယာက္လွဳပ္ရွားမွဳဓါတ္ပုံမ်ား၊

ဝန္ခံခ်က္။ guardian.co.uk မွတုိင္းရင္းသားအသံ စုေဆာင္းတင္ျပထားပါသည္

Suukyi Family Life

Sunday, June 13, 2010

ကခ်င္လူငယ္မ်ားမတရားလုိက္လံဖမ္းဆီးေနျခင္းကုိ ရပ္တန္.ေပးပါ

တုိင္းရင္းသားအသံ
ကခ်င္လူငယ္မ်ားမတရားလုိက္လံဖမ္းဆီးေနျခင္းကုိ ရပ္တန္.ေပးပါ၊ႏုိ.မဟုတ္ရင္၊ ထုေလ မာေလ၊ဖိေလ ေပၚေလဆုိသည့္ စိတ္ဓါတ္ကုိအားေပးရာေရာက္ပါလိမၼည္၊


ဒုိ.လြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ကုိယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ရရွိေရးအတြက္ အဆုိးဆုံးကုိျပင္ဆင္ေနရျခင္း၊

တုိင္းရင္းသားအသံ
ဒုိ.လြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ကုိယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ရရွိေရးအတြက္ အဆုိးဆုံးကုိျပင္ဆင္ေနရျခင္း၊





ဗမာစစ္တပ္ထဲမွာဒီလုိပါ၊ဖ်ားရင္ CPM၊ေနမေကာင္းရင္လည္း CPM၊ အပူတက္အပူက်လည္း CPM၊အားလုံးက CPM ဘဲရွိတယ္၊


ကြ်ဲမ်ားကုိျပန္ေပးဆြဲသည့္ဗမာ့တပ္မေတာ္သားမ်ား၏ဘဝ(သုိ.မဟုတ္)ကမၻာ့ဖလားေဘာ္လံုးပြဲအတြက္ နယ္စပ္ကၽြဲမ်ားဓါးစာခံျဖစ္ရ

တုိင္းရင္းသားအသံ

ကမၻာ့ဖလားေဘာ္လံုးပြဲအတြက္ နယ္စပ္ကၽြဲမ်ားဓါးစာခံျဖစ္ရ

ယေန႔စတင္သည့္ ကမၻာ့ဖလားေဘာ္လံုးပြဲ တိုက္႐ိုက္ထုတ္လႊင့္မည့္ အစီအစဥ္ၾကည့္႐ႈရန္ ထိုင္းဘက္ ျခမ္းမွ နယ္ကၽြံလာသည့္ ကၽြဲမ်ားဖမ္းထားၿပီး တီဗြီ၊ စေလာင္းျဖင့္ ျပန္ေရြးယူဖုိ႕ နအဖနယ္ျခားေစာင့္တပ္စခန္းက ေတာင္းဆိုေၾကာင္းစံုစမ္းသိရွိရ ပါသည္။

“ပိုက္ဆံေပးလည္း မယူခ်င္ဘူးတဲ့။ တီဗြီနဲ႔ စေလာင္းဘဲယူမယ္လို႔ေျပာေတာ့- ကမၻာ့ဖလားေဘာပြဲၾကည့္ဖို႔ဘဲ” -ဟု ၀မ့္မိုင္-မိုင္းကၽြတ္ရြာသားတစ္ဦးက ေျပာသည္။

ဇြန္လ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ခ်င္းမိုင္ခ႐ိုင္၊ ၀ိန္းဟဲင္ၿမိဳ႕နယ္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္၊ သွ်မ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း၊ မိုင္းတံုၿမိဳ႕နယ္၊ ပန္ကမ့္ ေကာ္တပ္စခန္းအနီး ကင္းေစာင့္အမွတ္ ၂ မွ နအဖစစ္သားမ်ားက ထိုင္းနယ္ဘက္ျခမ္း ၀မ့္မိုင္-မိုင္းကၽြတ္ရြာသားမ်ား ၏ကၽြဲ ၂၃ ေကာင္ကို ဖမ္းထားၿပီး ယခုကဲ့သုိ႔ျပန္လည္ေရြးယူရန္ ဗမာစကားေျပာတတ္သည့္ ပိန္းလံုရြာသားထံ အေၾကာင္း ၾကားလာျခင္းျဖစ္သည္။

နအဖ စစ္သားမ်ားက ကၽြဲပိုင္ရွင္မ်ားအား - “ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ကၽြဲေတြ က်ေနာ္တို႔နယ္ထဲကို ေက်ာ္၀င္လာတယ္။ဒါေၾကာင့္ကၽြဲေရြးခ အျဖစ္ တီဗြီတစ္လံုး၊ လက္ကိုင္ဖုန္းတစ္လံုး၊ စေလာင္းတစ္ခုနဲ႔လာေရြးရမယ္” - ဟုေျပာၾကား ေၾကာင္း ကၽြဲပိုင္ရွင္တစ္ဦးက ေျပာပါသည္။

ကၽြဲပိုင္ရွင္မ်ားက နအဖစစ္သားအလိုရွိသည့္အတိုင္း အေဘာတူေရြးယူမည္ဟုဆိုေသာေၾကာင့္ ကၽြဲအေကာင္ ၂၀ ကိုသာ ျပန္ေပးၿပီး သံုးေကာင္အား ပစၥည္းႏွင့္လဲရန္ဆက္လက္ဖမ္းဆီးထား၏။ ယမန္ေန႔က ကၽြဲပိုင္ရွင္မ်ား ၂၁ လက္မတီဗြီတစ္လံုး၊ တီဗြီစေလာင္းတစ္ခုႏွင့္ လက္ကိုင္ဖုန္းတစ္လုံုး (ပိုက္ဆံကဒ္ထည့္ၿပီး)သြားေပးမွသာ က်န္ကၽြဲသံုးေကာင္အားျပန္လည္ ရယူႏုိင္ခဲ့သည္ဟု သိရွိရသည္။

“ပစၥည္း၀ယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံအားလံုးေပါင္း ဘတ္တစ္ေသာင္းနီးပါးကုန္သြားတယ္” - ဟု ကၽြဲပိုင္ရွင္ကေျပာ၏။

“ က်ေနာ္တို႔ ကၽြဲၿခံက နယ္စပ္မွာေဆာက္ ထားတာၾကာၿပီ။ အခုလိုကၽြဲေတြတစ္ခါမွနယ္မေက်ာ္ဖူးဘူး။ က်ေနာ္တို႕သြားစစ္ ၾကည့္ေတာ့ ကၽြဲၿခံဖ်က္ထားျပီး စစ္ဖိနပ္ရာေတြေတြ႕ရတာေၾကာင့္ ကၽြဲေတြကို သူတို႔နယ္ဘက္ေရာက္ သြားေအာင္အကြက္ ဆင္လုပ္တာဘဲျဖစ္ႏိုင္တယ္” ဟု အဆိုပါကၽြဲပိုင္ရွင္က ေျပာပါသည္။

ဓါးစာခံ ကၽြဲ ၂၃ ေကာင္မွာ လံုးဆိ-ပါ့ပိန္းတို႔၏ ကၽြဲ ၁၀ ေကာင္ႏွင့္ လံုးေမာင္၊ ရပ္ကြက္စာေရးစိုင္းဆိုင္၊ လံုးပါး-ပ့ါႏု၊ လံုးေစာ-ပါ့လိုင္တို႔၏ ကၽြဲမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းသိရွိရသည္။

Saturday, June 12, 2010

Waka Waka (This Time for Africa) (The Official 2010 FIFA World Cup (TM) Song)

တုိင္းရင္းသားအသံ
Waka Waka (This Time for Africa) (The Official 2010 FIFA World Cup (TM) Song)




Friday, June 11, 2010

တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား သတိျပဳရန္

တုိင္းရင္းသားအသံ

တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား သတိျပဳရန္


PDF File အတြက္ ဒီမွာႏွိပ္ပါ


ႏိုင္ေငြသိမ္း | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဇြန္လ ၁၀

‘ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ သတိျပဳရမည့္ အခ်က္မ်ားအေပၚ အၾကံျပဳခ်က္’

တိုင္းရင္းသားမ်ား (လူနည္းစုမ်ား) ၏ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေတြ႔အၾကံဳကို တင္ျပလုိက္ပါသည္။ သင္ခန္းစာ ယူစရာရွိလွ်င္ ယူပါ၊ ပစ္ပယ္စရာရွိလွ်င္ ပစ္ပယ္ပါ၊ ဗဟုသုတအေနျဖင့္ တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားသည္ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရာတြင္ မိမိကိုယ္ကို မိမိရပ္တည္ျခင္းထက္ ျပည္မရွိ အဖြဲ႔အစည္းအေပၚ ပိုမို အားထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သို႔ေသာ္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ပင္လုံညီလာခံအစတြင္ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း တုိင္းရင္းသားမ်ားက မိမိတုိ႔ အမ်ဳိးသားခ်င္းအေပၚ အထူး အမွီသဟဲ ျပဳၾကသည္ကို ေတြ႔ရွိရပါသည္။ ရွမ္းျပည္တြင္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ရွမ္းျပည္ ျပည္သူ႔ လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ (ရပလ) သည္သာ ျပည္မရွိ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ျပဳခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရသည္။

၁၉၄၈ ခုႏွစ္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း တုိင္းရင္းသားမ်ားသည္ ျပည္မႏွင့္ ပိုမိုရင္းႏွီးလာၿပီး ျပည္မႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး အဆက္အသြယ္လုပ္ကာ မဟာမိတ္အဖြဲ႔၊ လက္ေအာက္ခံအဖြဲ႔အျဖစ္ ဆက္သြယ္ ခံယူလာၾကသည္။ နဂို ျပည္မရွိ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ားလည္း ထုိနည္းတူစြာပင္၊ ဤျဖစ္ရပ္မ်ားက တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ အားကုိးလိုစိတ္ အားနည္းလ်က္ရွိေနၿပီး ေရရွည္တြင္ ခန္းေျခာက္သြားႏုိင္သည္ကို ျပေနသည္။ တုိင္းရင္းသားမ်ားထဲတြင္ လြတ္လပ္ၿပီးေနာက္ ပထမအၾကိမ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ရခုိင္ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕ တသီးပုဂၢလအျဖစ္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ခဲ့သည္ကို လြတ္လပ္ေရးရရွိၿပီး ပထမအၾကိမ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲစာရင္းတြင္ ေတြ႔ရွိရသည္။

၁၉၅၆ ခုႏွစ္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ရခိုင္အမ်ဳိးသားမ်ားက ရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ား ညီၫြတ္ေရးအဖြဲ႔ (ရတည) အေနျဖင့္ ျပည္မရွိ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ မေပါင္းဘဲ ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရွိရသည္။ ဤလုပ္ရပ္က တုိင္းရင္းသားပါတီတရပ္သည္ မိမိဘာသာမိမိ ေျခေထာက္ေပၚ ရပ္တည္ႏုိင္ေၾကာင္း ျပသလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၆ဝ ခုႏွစ္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မြန္ျပည္သူ႔တပ္ဦးကလည္း မိမိဘာသာ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ခဲ့သည္။

တုိင္းရင္းသားပါတီ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ ႐ုပ္လံုးသည္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္၊ ဖဆပလ အကြဲတြင္ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚလာသည္။ ေဆြ-ၿငိမ္း (တည္ၿမဲ) အုပ္စုဝင္ ေဒါက္တာေစာလွထြန္း (ကရင္ျပည္နယ္ဝန္ၾကီး)၊ ဦးဇန္ထားဆင္ (ကခ်င္ျပည္နယ္ဝန္ၾကီး)၊ ဦးရွိန္ထန္း (ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးဝန္ၾကီး)၊ ေစာေအာင္ဒင္ (ပါလီမန္အတြင္းဝန္-ပင္လယ္ေရေၾကာင္း)၊ ဦးထြန္းေအာင္ (ခ်င္းေရးရာ)၊ ေစာခ်စ္သန္း (ကရင္ျပည္နယ္)၊ ဒူးဝါးလဝမ္ (ကခ်င္ျပည္နယ္) တုိ႔ ဖဆပလအဖြဲ႔မွ ႏုတ္ထြက္ခဲ့သည္။

၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၄ ရက္ေန႔တြင္ အသစ္ဖြဲ႔စည္းလုိက္ေသာ သန္႔ရွင္းဖဆပလအဖြဲ႔တြင္ ဝန္ၾကီးသစ္ ၅ ဦးမွာ ေစာလူလူ (ဖာပြန္အေရွ႕ပိုင္းလူမ်ဳိးစု၊ ကရင္ျပည္နယ္ဝန္ၾကီးဌာန)၊ ဒူးဝါးေဇာ္ရစ္ (ျမစ္ၾကီးနား၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဝန္ၾကီးဌာန)၊ ဦးေက်ာ္မင္း (စစ္ေတြ၊ ဘ႑ာေရးဝန္ၾကီးဌာန)၊ ဦးေမာင္ေက်ာ္ဇံ (စစ္ေတြအလယ္ပိုင္းလူမ်ဳိးစု၊

တရားေရးဝန္ၾကီးဌာန)၊ ဦးေရႊၾကိဳင္ (သံတြဲလူမ်ဳိးစု၊ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးဝန္ၾကီးဌာန) ႏွင့္ ဝန္ၾကီးေဟာင္းမ်ား စဝ္ခြန္ခ်ဳိ (ႏုိင္ငံျခားေရးဌာနႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ဝန္ၾကီး)၊ စဝ္ဝÀ (ကယားျပည္နယ္ဝန္ၾကီးဌာန)၊ ဦးဇာရဲလွ်ံ (ခ်င္းေရးရာဝန္ၾကီးဌာန)၊ ဦးေအာင္ပ (ေရေၾကာင္းႏွင့္ ၿမိဳ႕ျပေလေၾကာင္းဌာနႏွင့္ က်န္းမာေရးဝန္ၾကီးဌာန)၊ စဝ္ထြန္းေအး (လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသားမွတ္ပံုတင္ဝန္ၾကီးဌာန) တုိ႔ တုိင္းရင္းသားမ်ား ပါဝင္ခဲ့ၾကသည္။

၁၉၆ဝ ျပည့္ႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ အိမ္ေစာင့္အစုိးရက က်င္းပေပးေသာ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲၾကီးတြင္ တည္ၿမဲအုပ္စုဝင္ တပ္မေတာ္အရာရွိၾကီးမ်ားက တည္ၿမဲအႏုိင္ရရွိေစရန္ တုိင္းႏွင့္ ျပည္နယ္မ်ား၊ အထူးသျဖင့္ ကရင္-ကခ်င္ ျပည္နယ္မ်ားတြင္ မဲထည့္ခိုင္းျခင္း၊ မဲလိမ္ျခင္း၊ မဲခိုးျခင္းမ်ားကို စစ္အာဏာသံုး၍ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းက ၎ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ တပ္မေတာ္တြင္းမွ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္၊ ဗိုလ္မႉးၾကီး၊ ဒု-ဗိုလ္မႉးၾကီးမ်ားကို တပ္မေတာ္မွ အၿငိမ္းစားေပးျခင္း၊ အရပ္ဘက္သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႔ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ရသည္။

ဤကဲ့သုိ႔ ျပည္မရွိအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ သန႔္ရွင္း (ပထစ)၊ တည္ၿမဲ (ဖဆပလ)တုိ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းခဲ့သည့္အတြက္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားသည္ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၈ ရက္ေန႔မွစ၍ ၁၆ ရက္ေန႔အထိ ေတာင္ၾကီးၿမိဳ႕ စားၿမိန္ရိပ္သာတြင္ က်င္းပေသာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား အစည္းအေဝးသုိ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ကယားျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္ ခ်င္းဝိေသသတုိင္းတုိ႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ျပည္နယ္ေပးမည္ဟု ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးႏုထံမွ ကတိရထားေသာ မြန္ႏွင့္ ရခုိင္တုိ႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ စုစုေပါင္း ၂၂၆ ဦးႏွင့္ ေလ့လာသူေပါင္း ၁ဝ၄ ဦး ညီလာခံတက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။

တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏ တန္းတူေသာ ျပည္ေထာင္စုမူကို သန္႔ရွင္း (ပထစ)၊ တည္ၿမဲ (ဖဆပလ) အဖြဲ႔တုိ႔က လက္မခံလုိၾကသျဖင့္ သန္႔ရွင္း (ပထစ) ဝန္ၾကီး ဒူးဝါးဆင္ဝါးေနာင္ႏွင့္ ခ်င္းဝန္ၾကီး ဇာရဲလ်န္တုိ႔က သန္႔ရွင္း (ပထစ) မူအရ တန္းတူေသာ ျပည္ေထာင္စုမူကို ဆန္႔က်င္ၾကသည္။ ကရင္ျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေအစိုးျမင့္ကလည္း ညီလာခံတက္ေရာက္ၿပီး တည္ၿမဲ (ဖဆပလ) မူအရ သြယ္ဝိုက္ေသာနည္း၊ တုိက္႐ိုက္နည္းမ်ားျဖင့္ ဆန္႔က်င္တုိက္ခိုက္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ အေျခအေနမလွ၍ ေနာက္ဆံုးတာဝန္ယူထားေသာ ျပည္နယ္မ်ား ညီၫြတ္ေရးအဖြဲ႔၏ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲေရးအဖြဲ႔မွ ႏုတ္ထြက္ခဲ့သည္။ ျပည္နယ္မ်ား ညီလာခံတြင္ တည္ၿမဲ (ဖဆပလ)ႏွင့္ မဟာမိတ္ျပဳ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ ကခ်င္အမ်ဳိးသား ကြန္ဂရက္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ဦးဇန္ထားဆင္၊ ဒူးဝါးေဇာ္လြန္းတုိ႔က တည္ၿမဲ (ဖဆပလ) ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ဆန္႔က်င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

ေဖာ္ျပလုိသည့္အႏွစ္ခ်ဳပ္မွာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ ျပည္မရွိ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လွ်င္ သတိထားရန္ လိုသည္။

(၁) လက္ေအာက္ခံ အဖြဲ႔အစည္းအေနျဖင့္ ပူးေပါင္းျခင္း၊

(၂) မဟာမိတ္ျပဳျခင္း၊

(၃) တပ္ေပါင္းစုတြင္ ဝင္ေရာက္ျခင္း။

ယင္းတုိ႔အနက္ (၁) ႏွင့္ (၂) သည္ မိမိတုိ႔၏ တုိင္းရင္းသား အခြင့္အေရးမ်ား ဆံုးရံႈးမည္။ အမွတ္ (၃) ျဖစ္သည့္ တပ္ေပါင္းစုျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းျခင္းသည္ တပ္ေပါင္းစုအတြင္း တူညီေသာ အခြင့္အေရး ရရွိျခင္းေၾကာင့္

ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ သင့္ေလ်ာ္ပါသည္။ တပ္ေပါင္းစုနည္းျဖင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွသာ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္း မွန္ကန္ေပမည္။ တပ္ေပါင္းစုအတြင္း အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ေသာ အဖြဲ႔တုိင္းသည္ ၾကီးသည္ငယ္သည္ မခြဲျခားဘဲ တူညီေသာ အခြင့္အေရး ရရွိၾကပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ သတိျပဳရမည္မွာ တပ္ေပါင္းစုအတြင္း အင္အားၾကီးေသာ အဖြဲ႔က အဖြဲ႔ၾကီး ေရာဂါတက္ၿပီး တပ္ေပါင္းစုကို ခ်ဳပ္ကိုင္ခ်ယ္လွယ္ရန္ ျပဳလုပ္တတ္သည္။ ဤသို႔ျဖစ္လွ်င္ တပ္ေပါင္းစုလည္း ဇိဝိန္ခ်ဳပ္ ပ်က္စီးသြားရေတာ့သည္။

တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးေတာ္ပံုေနာက္ပုိင္း ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒအရ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ခြင့္ဥပေဒ ထြက္လာေသာအခါ မိမိတို႔လူမ်ဳိးအလိုက္ ပါတီေပါင္း ၂ဝ ေက်ာ္ ေပၚလာၿပီး အားလံုးနီးပါး ျပည္ေထာင္စု တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (UNLD) ကို ပူးေပါင္းဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။ အခ်ဳိ႕တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရး ေဆာင္ရြက္သူမ်ားသည္ ျပည္မပါတီတြင္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ အနည္းစုသာ ျဖစ္ပါသည္။

နဝတ က်င္းပေပးခဲ့ေသာ ၁၉၉ဝ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိး ႏိုင္ငံေရးပါတီ ၁၈ ဖြဲ႔ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရာတြင္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၆၇ ေယာက္ ရရွိခဲ့သည္။ ဤျဖစ္ရပ္သည္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ျပည္မရွိ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားအေပၚ မမီခိုဘဲ မိမိအမ်ဳိးသားမ်ားႏွင့္ အမ်ဳိးသားတပ္ေပါင္းစုတြင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း၏ အႏွစ္သာရကို သိရွိခဲ့ၾကရသည္။ မိမိတုိ႔၏ လူမ်ဳိးမ်ားအေပၚႏွင့္ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ားအခ်င္းခ်င္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ ဆႏၵမ်ဳိးေစ့ခ် ေဆာင္ရြက္ျခင္း အခြင့္အလမ္းႏွင့္ အက်ဳိးေက်းဇူး ရလဒ္ေကာင္းကို သိရွိလာသျဖင့္ ဆက္လက္၍ ဤလုပ္ငန္းစဥ္အတုိင္း ေဆာင္ရြက္သြားၾကမည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။

ျပည္မပါတီ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရာတြင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ပါတီႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ မိမိတုိ႔၏ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး အက်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္လိုေသာ္လည္း မိမိတို႔ပါဝင္ေနေသာ အဖြဲ႔အစည္း၏ လမ္းစဥ္အတုိင္းသာ လုိက္လုပ္ရသည္ျဖစ္၍ မိမိဆႏၵရွိ လုိလားေသာ တုိင္းရင္းသားကိစၥမ်ားကို အျပည့္အဝေဆာင္ရြက္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေသာ အေျခအေနကို ေတြ႔ရွိရသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ ျပည္မႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ ပါတီမ်ား၊ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ အေတြ႔အၾကံဳအရ သိရွိခဲ့ရပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ေတာင္ၾကီးတြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ျပည္နယ္မ်ား ညီလာခံတြင္ ပထစတုိင္းရင္းသားဝန္ၾကီးမ်ား၊ ဖဆပလ (တည္ၿမဲ) ဝင္ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ မိမိတုိ႔ ပါဝင္ေနေသာ ပါတီအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ လမ္းစဥ္အတုိင္း ေျပာဆုိလုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္မ်ားက ထင္ထင္ရွားရွား သာဓကျပလ်က္ ရွိခဲ့သည္။

နိဂံုးခ်ဳပ္အေနျဖင့္ တင္ျပလုိသည္မွာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားသည္ မိမိတို႔ တိုင္းရင္းသား အက်ဳိးစီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ အားကိုး၍ တုိင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ပူးေပါင္းျခင္းသာလွ်င္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေပသည္။ ျပည္မရွိ ပါတီမ်ားႏွင့္ သာတူညီမွ်ေသာ အခြင့္အေရး၊ တုိင္းရင္းသားမ်ား ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မႈအေပၚ ေလ့လာသံုးသပ္ တပ္ေပါင္းစု ဖြဲ႔စည္းပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္ပါေၾကာင္း။

တင္ျပသူ

ႏုိင္ေငြသိမ္း

(တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈတြင္ ဆယ္စုႏွစ္ ၄ စု ပါဝင္ခဲ့သူ)

တုိင္းရင္းသားစည္းလုံးညီညြတ္ေရး၊ဒုိ.အေရး၊ျပည္ေထာင္စုမျပဳိကြဲေရး၊ဒုိ.အေရး၊ဗမာစစ္အစုိးရ ျဖဳတ္ခ်ေရး၊ဒုိ.အေရးေဆာင္ပါးဖတ္ရွဴရန္၊ ရခုိင္မ်ဳိးခ်စ္ပညာရွင္ေဒါက္တာေအးေက်ာ္ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္းသတင္းကုိရခုိင္လူမ်ဳိးမ်ားသာမကက်န္ရွိသည့္တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားအတြက္လည္အမ်ားၾကီးဆုံးရွဳံးမွဳတစ္ရပ္ျဖစ္သည္၊ေဒါက္တာေအးေက်ာ္ဟာရဲရင့္ျပီးသတိၱျပည့္ဝသည့္ပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ထုိ.ေၾကာင့္၊သူ.ဆုံးရွဳံးမွဳဟာအမ်ားဆုံးရွဳံးမွဳပါ၊က်န္းရစ္သူမိသားစုဝင္မ်ားနဲ.ရခုိင္ျပည္သူမ်ားနည္းတူထပ္တူထပ္မွ်ေၾကးကြဲဝမ္းနည္းပါေၾကာင္းတုိင္းရင္းသားသံမွတင္ျပလုိက္ပါသည္၊

Min Ko Naing Birth Day

Min Ko Naing Birth Day
မင္းကုိႏုိင္ေမြးေန.